ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ


Πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 19 Ιουλίου η πρώτη συγκέντρωση των μελών και φίλων της «Δημοτικής Κίνησης Ενεργών Πολιτών» σε παραδοσιακή ταβέρνα στον Αϊ Νικόλα Μεγάρων. Η εκδήλωση χαρακτηρίστηκε από την πολύ μεγάλη συμμετοχή πολιτών τόσο από τα Μέγαρα όσο και από την Ν.Πέραμο και κρίνεται ιδιαίτερα επιτυχής αν αναλογιστούμε τη δεδομένη απαξίωση του κόσμου για τις Δημοτικές εκλογές, το κλίμα απογοήτευσης που επικρατεί στους πολίτες, αλλά και την εποχή την οποία διεξήχθη εν μέσω καλοκαιριού.
Αναπτύχθηκε ένας πλούσιος, και γόνιμος διάλογος που χαρακτηρίστηκε τόσο από την κοινή αγωνία των παραβρισκόμενων για το μέλλον του τόπου μας όσο και από την διάθεση και θέλησή μας να προσφέρουμε στην ανάπτυξη και την αναγέννησή του.
Την συζήτηση ξεκίνησε ο συντονιστής της Κίνησης Νίκος Τσιαντός, ο οποίος αναφέρθηκε στους γενεσιουργούς λόγους της συγκρότησης αλλά και της αναγκαιότητας ύπαρξής της ως μιας νέας εναλλακτικής παρέμβασης που θα εμπνεύσει, θα δώσει όραμα και παράλληλα θα προσφέρει διέξοδο και προοπτική ελπίδας στους συμπολίτες μας.

Θα παρουσιάσουμε είπε ένα ρεαλιστικό ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανάπτυξης που θα βασίζεται στην οικιστική, αγροτική και ήπια τουριστική ανάπτυξη και τον αγροτουρισμό, και θα είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και συγκριτικά πλεονεκτήματα της ευρύτερης περιοχής της Μεγαρίδας.


Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο επίσημος προσκεκλημένος μας και πρώην Δήμαρχος Καισαριανής Κος Θανάσης Μπαρτζώκας, ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του αναφερόμενος στο πολιτικό κλίμα υπό το οποίο θα διεξαχθούν οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη. Ο κος Μπαρτζώκας, έμπειρος αυτοδιοικητικός, ο οποίος μάλιστα διετέλεσε με επιτυχία Δήμαρχος Καισαριανής επί τρεις τετραετίες, τόνισε ότι οι καιροί επιτάσσουν οι νέοι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά συμβούλια να είναι όχι απαθείς αλλά συμπαραστάτες και αλληλέγγυοι στους αγώνες του δοκιμαζόμενου λαού μας απέναντι στην ολοένα διευρυνόμενη φτώχεια που επιφέρει το Μνημόνιο, ενώ πρόσθεσε χαρακτηριστικά πως οι κινηματικές δυνάμεις και οι ενεργοί πολίτες πρέπει να παρέμβουν και να αντισταθούν στο νέο εργασιακό μεσαίωνα, στη λογική της περισσότερης εργασίας με λιγότερες αμοιβές και στο νέο εργασιακό κλίμα γενικευμένης αβεβαιότητας και εκφοβισμού που δημιουργείται. Χρειάζεται είπε, να αντιταχθούμε και να συγκρουστούμε ανοιχτά με τις παρατάξεις που υποστηρίζονται από τις πολιτικές δυνάμεις που ψήφισαν το Μνημόνιο υποθηκεύοντας το μέλλον της Πατρίδας μας.

Όσον αφορά στον Καλλικράτη, εξήγησε πως κι αυτός μορφοποιήθηκε στη λογική του Μνημονίου, και ενώ προσθέτει επιπλέον αρμοδιότητες στους Δήμους, δεν εξασφαλίζει τους αναγκαίους πόρους για την λειτουργία τους. Το μεγάλο ερώτημα -κατά τον τέως Δήμαρχο- είναι αν οι νέοι Δήμοι μπορούν πράγματι να λειτουργήσουν και να προσφέρουν τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες και σκοπούς που πρέπει να επιτελούν. Προέβλεψε μάλιστα ως λογική απόρροια της εφαρμογής του Καλλικράτη, ότι οι Δήμοι θα χάσουν τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, ότι θα σταματήσουν δηλαδή να επιτελούν το κοινωνικό τους έργο καθώς λόγω της έλλειψης πόρων ή θα πάψουν να λειτουργούν πλέον οι παιδικοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ κλπ ή θα δοθεί η διαχείρισή τους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις οι οποίες θα απασχολούν εργαζόμενους με ευτελείς μισθούς και θα προσφέρουν χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες. Παράλληλα θεώρησε εξαιρετικά πιθανή την θεσμοθέτηση και επιβολή και νέων δυσβάσταχτων δημοτικών φόρων.

Κλείνοντας την συνολική τοποθέτησή του επεσήμανε ακόμα μια φορά την αναγκαιότητα να μην λείψουν οι δυνάμεις της ενωτικής και κινηματικής παρέμβασης από κανένα Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί είναι οι μόνες που μπορούν να λειτουργήσουν ως ανάχωμα στα καταστρεπτικά σχέδια της Τρόϊκας (ΕΕ,ΕΚΤ,ΔΝΤ) και των υποστηρικτών της.
Μετά το τέλος της ομιλίας του απάντησε σε διευκρινιστικά ερωτήματα που του υποβλήθηκαν από τα μέλη και τους φίλους της Κίνησης κυρίως όσον αφορά στις νέες δομές και στις καινούργιες αρμοδιότητες που θα αναλαμβάνουν πλέον οι Δήμοι με τον Καλλικράτη.

Θα θέλαμε με την ευκαιρία της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της πρώτης εκδήλωσής μας, να κάνουμε απολύτως σαφές ότι στόχος της Κίνησής μας για αυτή την σύντομη προεκλογική περίοδο θα είναι να αλλάξουμε την τοπική πολιτική ατζέντα προσανατολίζοντάς την στην κατεύθυνση αναπτυξιακών παρεμβάσεων και δεσμεύσεων. Θεωρούμε ότι όλες οι Δημοτικές παρατάξεις πρέπει επιτέλους να αφήσουμε τις άγονες και στείρες αντιπαραθέσεις και να δεσμευτούμε σε ένα νέο, εναλλακτικό, ρεαλιστικό, αναπτυξιακό πρόγραμμα με γνώμονα την αγάπη για τον τόπο μας και την συνειδητοποίηση του χρέους μας να προσφέρουμε στην αναγέννηση του.
Πιστεύουμε επιπρόσθετα, πως οι προτεινόμενες λύσεις που προβάλλονται ως μονόδρομος για την έξοδό μας από την κρίση, είναι εκτός από αντικοινωνικές και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Άλλωστε είναι δυνατόν να εμπιστευτούμε την έξοδό μας από την κρίση σε αυτούς που τη δημιούργησαν;

Στην πολιτική και στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Και την διέξοδο θα την δώσουμε ο κάθε ένας πολίτης ξεχωριστά με τη δύναμη της ψήφου μας. Γιατί αν κάθε τοπική κοινωνία εκλέξει ικανά άτομα με όραμα και νέα λογική που θα συγκροτήσουν και θα διεκδικήσουν το κατάλληλο αναπτυξιακό πρόγραμμα αναγέννησης του τόπου τους, αυτόματα και συνθετικά ως ένα παζλ, θα δημιουργήσουμε το νέο αναπτυξιακό μοντέλο όλης της χώρας μας. Πολιτική βούληση χρειάζεται και ανθρώπους με θέληση για δουλειά, που θα διακατέχονται από μια εναλλακτική πολιτική λογική της προσφοράς ως χρέους και όχι ως διαχείρισης της εξουσίας για ίδιον όφελος αυτών και των ημετέρων τους.
Μακριά από εμάς κάθε τάση απολυτότητας και παντογνωσίας. Θα προσπαθήσουμε με τις λιγοστές μας γνώσεις αλλά με περισσή αγάπη και διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς να σπείρουμε και εμείς μερικές πρωτοποριακές ιδέες για την ανάπτυξη του τόπου μας. Του τόπου που αγαπήσαμε, που ζούμε και εργαζόμαστε, που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, του τόπου που θα αφήσουμε φεύγοντας ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές.
Χρειάζεται ένας εξ αρχής προγραμματισμός από μηδενική βάση για τις δυνατότητες της περιοχής μας προκειμένου να συνθέσουμε το κατάλληλο μοντέλο ανάπτυξης για τη Μεγαρίδα. Πάνω από όλα χρειάζεται πολύ δουλειά και κινηματική δράση για την απορρόφηση κονδυλίων της ΕΕ αλλά και κρατικών πόρων για την επένδυση σε εκείνα τα απαραίτητα και ενδεδειγμένα αναγκαία έργα ανάπτυξης, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι την ικανοποίηση φίλων, γνωστών ή ψηφοφόρων.

Φίλοι και φίλες, πρέπει να αντισταθούμε σθεναρά σε κάθε λογική που βασίζεται σε μη ορθολογικά κριτήρια για την επιλογή των εκπροσώπων μας στους νέους Δήμους και τις Περιφέρειες. Πρέπει η επιλογή μας να βασιστεί όχι στη συγγένεια ή στη γνωριμία, αλλά στο ήθος, στην εργατικότητα, στις προθέσεις, στο θάρρος για ρήξη με λογικές του παρελθόντος, στη διάθεση συνεργασίας, διαφάνειας, αξιοκρατίας, δημοκρατίας που θα πρέπει να έχουν ως χαρακτηριστικά οι συμπολίτες που θα μας εκπροσωπήσουν.
Επιμένουμε ότι η περιοχή μας χρειάζεται στοχευμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα με στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας, τους βασικούς άξονες του οποίου έχουμε ήδη προσδιορίσει με σαφήνεια τόσο στην Ιδρυτική Διακήρυξη των Αρχών μας όσο και στο προηγούμενο Δελτίο Τύπου μας.


Κάποιοι θα προσπαθήσουν να λοιδορήσουν την κοινή προσπάθειά μας λέγοντας πως αυτά που πρεσβεύουμε είναι δύσκολα αν όχι ανέφικτα. Πράγματι η ιστορία μας διδάσκει ότι τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο. Γι αυτό λοιπόν δεν θα πρέπει να διακατέχεστε από το παραμικρό σύνδρομο ηττοπάθειας.
Δεν είναι ώρα για μνημόσυνα. Είναι ώρα για αγώνα και σκληρή δουλειά.Γιατί όλοι μας έχουμε δικαίωμα να πιστέψουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο που αγαπάμε και μια καλύτερη ποιότητα ζωής για εμάς και τα παιδιά μας.

Εκ του γραφείου τύπου.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ EΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Τ Η Ρ Ι Ο


Με γνώμονα την αγάπη για τον τόπο μας και την αίσθηση του χρέους να συμβάλλουμε στην αναγέννησή του, συστήσαμε την ανεξάρτητη δημοτική παράταξη με την επωνυμία «ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ».
Σας αποστέλλουμε την Ιδρυτική μας Διακήρυξη με την προσδοκία να σας συνεγείρουμε σε κοινούς αγώνες για να παρουσιάσουμε όλοι μαζί μια νέα εναλλακτική αντίληψη και φιλοσοφία στην πολιτική ζωή του τόπου μας, που θα μπορέσει να προσφέρει πραγματική διέξοδο και προοπτική ελπίδας στους συμπολίτες μας.
Φρονούμε ότι έφτασε πλέον η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά για τα κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινωνίες των Μεγάρων και της Ν.Περάμου, καθώς είμαστε πεπεισμένοι ότι η επίλυση αυτών των προβλημάτων είναι σε τελική ανάλυση η μόνη λύση για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής μας.
Η λαίλαπα της ισοπέδωσης και της κατάργησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων επιτάσσει να σταθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο ύψος των περιστάσεων, δίπλα και μπροστά στους δίκαιους αγώνες των δοκιμαζόμενων πολιτών.
Όλοι εμείς που συμμετείχαμε ενεργά στους αγώνες της “Υπερκομματικής Κίνησης Πολιτών” και συμπαρασταθήκαμε στον αγώνα του τέως Δημάρχου για χρηματοδότηση των μεγάλων έργων υποδομής στα Μέγαρα, καλούμαστε σε συστράτευση ώστε το παλιό -που τόσο μας ταλαιπώρησε- να παραχωρήσει πλέον τη θέση του στο νέο, στο συλλογικό, στο δίκαιο, στο αναπτυξιακό, στο εθελοντικό, στο διαφορετικό, στο ελπιδοφόρο.

Με εκτίμηση,
Εκ του γραφείου τύπου.

Γκρεμίζεται το ΕΣΥ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/07/2010
Της Σόφης ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ*




Αν την εποχή της «ανάπτυξης», η εργασιακή επισφάλεια, η ανεργία και η φτώχεια ήταν γένους θηλυκού, την περίοδο της κρίσης δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών θα ζήσει καταστάσεις για τις οποίες μέχρι τώρα ακουστά είχαν μόνο, είτε από τις γιαγιάδες από την εποχή της μεγάλης στέρησης και ανέχειας στην Ελλάδα, τότε που οι γυναίκες κλεισμένες στο σπίτι, στερημένες από δικαιώματα, έφεραν όλο το βάρος του σπιτιού και της οικογένειας, είτε από γυναίκες μετανάστριες που έζησαν στο πετσί τους τις συνέπειες της επέλασης ενός βάρβαρου καπιταλισμού και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οικογένειες και πατρίδες για να ζήσουν οι ίδιες και να συντηρήσουν από μακριά τις οικογένειες. Οι ιστορίες αυτών των γυναικών δεν μας φαίνονται πλέον τόσο μακρινές και ξένες. Η Ελληνίδα βιώνει σήμερα πιο έντονα τα άγχη και τα αδιέξοδα όλης της οικογένειας από την κατακόρυφη πτώση του εισοδήματος και του επιπέδου ζωής. Δεν ξέρει πότε κι αν θα πάρει σύνταξη. Ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών της. Αγχώνεται με τους ηλικιωμένους γονείς, που είναι σε ανημπόρια και η σύνταξη δεν φτάνει ούτε για τα φάρμακα. Βλέπει σχέδια ζωής και όνειρα να ανατρέπονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Σήμερα που η πολιτεία χρειάζεται να παράσχει περισσότερα δημόσια αγαθά και καλύτερες υπηρεσίες για να επουλωθούν οι πληγές που ανοίγουν τα μέτρα του Μνημονίου ΔΝΤ - Ε.Ε., αντί γι' αυτό αποδομείται πλήρως και αυτό το ισχνό κοινωνικό κράτος, εγκαταλείπεται κάθε τι το δημόσιο και διαλύεται κάθε έννοια κοινωνικής αλληλεγγύης.

Το δημόσιο σύστημα υγείας - στο οποίο πλέον στρέφεται η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αφού και μεγάλα τμήματα της μεσαίας τάξης περιπίπτουν σε κατάσταση οικονομικής ανέχειας και φτώχειας- αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση ως βάρος για τον κρατικό προϋπολογισμό, που πρέπει κατεπειγόντως να ξεφορτωθεί.

Κι αυτό επιχειρεί να κάνει με το νομοσχέδιο για την Υγεία, που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή. Να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει από το ΕΣΥ και να προωθήσει την περαιτέρω εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας, με νοσοκομεία που πλέον θα λειτουργούν ως αυτοχρηματοδούμενες επιχειρήσεις, απομυζώντας τα ασφαλιστικά ταμεία που βουλιάζουν αλλά και τους ασθενείς. Όποιος έχει να πληρώσει έχει καλώς, οι υπόλοιποι ατύχησαν. Η πολιτεία αντί να μεριμνά, αδιαφορεί προκλητικά για τη μοίρα των πιο ευπαθών και ευαίσθητων ομάδων. Οι χρήστες ναρκωτικών -μια από τις πλέον ευπαθείς ομάδες- και οι οικογένειές τους είναι εγκαταλελειμμένες στη μοίρα τους. Ενώ οι συνθήκες που διαμορφώνονται σήμερα, με την εκτόξευση της ανεργίας, της φτώχειας, της απόγνωσης και της περιθωριοποίησης, κάνουν ορατό τον κίνδυνο αύξησης της διάδοσης και χρήσης ουσιών, νόμιμων και παράνομων, ενώ οι ανάγκες πρόληψης και υποστήριξης των χρηστών μεγαλώνουν, ακόμα και οι υπάρχουσες υποστηρικτικές δομές συρρικνώνονται και υποχρηματοδοτούνται. Σήμερα η όποια λειτουργία των κέντρων πρόληψης και των θεραπευτικών κοινοτήτων στηρίζεται περισσότερο στο φιλότιμο και στην ευαισθησία του στελεχικού δυναμικού παρά στο κράτος. Την εποχή της επιτήρησης από την τρόικα στην Ελλάδα, τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας ρίχνονται στον Καιάδα.

Το λαϊκό κίνημα και η αριστερά πρέπει να αντισταθούν σ' αυτόν τον εκβαρβαρισμό, υπερασπίζοντας το δικαίωμα στη ζωή, και να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης και δυναμικής έμπρακτης συμπαράστασης, όχι στη λογική μιας φιλανθρωπικής προσφοράς, αλλά της μαχητικής συστράτευσης και υποστήριξης της αξιοπρέπειας εργαζομένων και ανέργων, που κινδυνεύουν να οδηγηθούν στο κοινωνικό και πολιτικό περιθώριο.



*Μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, υπεύθυνη για θέματα υγείας και αντιμετώπισης των ναρκωτικών

Δήλωση του Δ. Στρατούλη, σχετικά με την ρύθμιση του Υπουργού Εργασίας, κ. Α. Λοβέρδου, για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των Αποφάσεων Διαιτησίας

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΩΣ ΑΠΛΗ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ, ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΒ, ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΟΜΕΔ ΣΕ ΦΩΤΟΤΥΠΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ

Ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και της Επιτροπής Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την ρύθμιση του Υπουργού Εργασίας, κ. Α. Λοβέρδου, για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των Αποφάσεων Διαιτησίας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Υπουργός Εργασίας και η κυβέρνηση, λειτουργώντας ως απλοί υπηρέτες της τρόικας και του ΣΕΒ, παρά τις καθολικές αντιδράσεις της κοινωνίας, παγώνουν ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ τις όποιες ελάχιστες αυξήσεις εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα επιτεύχθηκαν μετά το μνημόνιο, μέσω κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ή Διαιτητικών Αποφάσεων. Με αυτόν τον τρόπο καταργούν τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και ουσιαστικά το Σύνταγμα (άρθρο 22 παρ. 2), αναθέτοντας μάλιστα τη βρώμικη δουλειά στον ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας), με μοναδικό στόχο να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

Με αυτόν, όμως, τον τρόπο καταργούν ουσιαστικά τον ίδιο τον ΟΜΕΔ που καθιερώθηκε με τον ψηφισμένο από όλα τα κόμματα της τότε βουλής νόμο 1876/90, αφού τον μετατρέπουν σε απλό φωτοτυπικό μηχάνημα που θα αναπαράγει σε πιστά αντίτυπα τις εκάστοτε κυβερνητικές εισοδηματικές πολιτικές.

Το νέο Ιουλιανό αντεργατικό νομοθετικό πραξικόπημα της κυβέρνησης δεν θα περάσει.

To Γραφείο Τύπου

Πρωτοβουλίες για διάλογο και κοινή δράση της Αριστεράς

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ


Στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ έγινε σήμερα συνάντηση μεταξύ μελών της Γραμματείας του και αντιπροσωπίας του Βήματος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς.

Η συζήτηση έγινε σε κλίμα συντροφικότητας και συναντίληψης και αφορούσε ζητήματα διαλόγου και ενότητας δράσης της Αριστεράς. Πιο συγκεκριμένα αφορούσε την υποστήριξη της ανάπτυξης των Επιτροπών Αντίστασης κατά του μνημονίου και των κυβερνητικών μέτρων, της ενωτικής αντιμετώπισης των επικείμενων μεγάλων κινηματικών ραντεβού όπως το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, την επίσκεψη των εμπειρογνωμόνων της Τρόικα στην Αθήνα και την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση στις 29 Σεπτεμβρίου. Ανταλλάχθηκαν, επίσης, προβληματισμοί για τη διοργάνωση θεωρητικών συναντήσεων με θέμα την αντιμετώπιση της κρίσης και το μέλλον της Αριστεράς.

To Γραφείο Τύπου

Απόφαση Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ



Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, σε σύνοδό της, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Ιουλίου 2010 σε αμφιθέατρο της ΑΣΟΕΕ, συζήτησε διεξοδικά την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας και κατέληξε στις ακόλουθες εκτιμήσεις και αποφάσεις:



Τα μέτρα της κυβέρνησης, το Μνημόνιο, η επιτήρηση και η κηδεμονία από την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, εντάσσονται σε μια γενικότερη επίθεση των δυνάμεων του διεθνούς κεφαλαίου εναντίον του εισοδήματος και των κατακτήσεων του κόσμου της εργασίας με αφορμή και πρόσχημα την κρίση.

Ο κόσμος της εργασίας καλείται να πληρώσει το κόστος της κρίσης για την οποία ο ίδιος δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη.



Τα μέτρα αυτά:

• κατεδαφίζουν πλήρως το κοινωνικό κράτος και οδηγούν με βεβαιότητα τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε κατάσταση φτώχειας.

• καταργούν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης και ανοίγουν το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση.

• οδηγούν τη χώρα σε πρωτοφανή ύφεση και αυξάνουν δραματικά την ανεργία, που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους.

• ελαστικοποιούν τους όρους και τις σχέσεις εργασίας και μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε όμηρους της εργοδοσίας.

• ιδιωτικοποιούν και ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο και νευραλγικούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.

• παραβιάζουν σε πολλά σημεία το Σύνταγμα.

• περιορίζουν επικίνδυνα την εθνική και λαϊκή κυριαρχία.



Η Ελλάδα επιλέχτηκε ως πειραματόζωο, ως πιλοτική επιλογή, για την προώθηση των μέτρων ανατροπής των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, για να ελεγχθούν αντοχές και ανοχές του λαού και του κινήματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Σ’ αυτή την επιλογή συνέτειναν:

• Η παρακμή της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας τα τελευταία χρόνια.

• Η χρεοκοπία του δικομματικού πολιτικού συστήματος και η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών κομμάτων.

• Η προθυμία του Γ. Παπανδρέου και κεντρικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, να προωθήσουν συνειδητά ως κυβέρνηση αυτές τις νεοφιλελεύθερες και σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καμιά απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση, αφού κέρδισε τις εκλογές εξαπατώντας τον ελληνικό λαό για το κυβερνητικό της πρόγραμμα και τις γενικότερες επιλογές της.



Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα και με κεντρικό στόχο την ανατροπή των μέτρων και του Μνημονίου και την απαλλαγή της χώρας από την επιτήρηση και κηδεμονία της τρόικας, αναπτύχθηκε ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα αντίστασης και ανατροπής, με την Αριστερά στην πρώτη σειρά των αγώνων.

Οι αγώνες αυτοί σημείωσαν σχετική μόνο επιτυχία, ενώ, ιδιαίτερα μετά το μεγάλο ξέσπασμα της 5ης Μαΐου, παρουσίασαν σημαντικά προβλήματα οργάνωσης, συντονισμού και μαζικοποίησης.

Ωστόσο, το φθινόπωρο αναμένεται, με τη μεγαλύτερη και πιο ενεργό συμμετοχή της νεολαίας, να έχουμε μαζικοποίηση και κλιμάκωση των αγώνων.

Και είναι βέβαιο ότι οι αγώνες θα πάρουν έντονα συγκρουσιακό χαρακτήρα.

Μαζί με την ανατροπή του Μνημονίου και των μέτρων, στην ημερήσια διάταξη των αγώνων θα τεθούν η απομάκρυνση της κυβέρνησης από την εξουσία, η ήττα του δικομματικού συστήματος, η αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, η ενίσχυση και ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, η ενεργός συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των επαγγελματοβιοτεχνών, των συνταξιούχων και της νεολαίας.

Η Αριστερά, βρέθηκε όλο αυτό το διάστημα στην πρώτη γραμμή των αγώνων, δεν μπόρεσε όμως να παίξει με επάρκεια το ρόλο της. Βασική αιτία ο κατακερματισμός των δυνάμεών της και η έλλειψη συντονισμού, κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας, που δεν επέτρεπε την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της πίστης του κοινωνικού κινήματος ότι μπορεί να ανατρέψει τις επιλογές της τρόικας και τα μέτρα της κυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να πείσει ότι υπάρχει άλλος δρόμος.

Διατύπωσε συγκεκριμένες εναλλακτικές προτάσεις για τα κεντρικά προβλήματα που αναδείχτηκαν αυτή την περίοδο, όπως για:

-το χρέος και την επαναδιαπραγμάτευσή του με συγκεκριμένους όρους, με κριτήριο τα συμφέροντα του λαού. (διαγραφή του μεγαλύτερου τμήματός του, αποπληρωμή του υπόλοιπου σε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με μη ληστρικούς όρους)

-τις εθνικοποιήσεις Τραπεζών, καθώς και Δημόσιων Επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν και τη συγκρότηση δημόσιου πόλου παρέμβασης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με κοινωνικό έλεγχο.

-την εφαρμογή μιας αντινεοφιλελεύθερης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής προς όφελος του λαού.

-την κατηγορηματική απόρριψη του μοντέλου της Ε.Ε. που οικοδομείται και τις προτάσεις μας για την «άλλη» Ευρώπη που εμείς οραματιζόμαστε.

-για το σοσιαλισμό ως εναλλακτικό όραμα υπέρβασης του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος, που οδηγεί τις κοινωνίες και τον πλανήτη σε μεγάλα αδιέξοδα και στη βαρβαρότητα.

Δεν κατάφερε, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει την απαιτούμενη «κοινωνική γείωση» των οργανώσεών του και να συνδέσει τις θέσεις και επεξεργασίες του με την ανάπτυξη της απαιτούμενης μαζικής λαϊκής δράσης.



Στη βάση αυτών των εκτιμήσεων, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ καλεί το σύνολο των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ να αγωνιστούν για:

• την οικοδόμηση μιας μεγάλης συμμαχίας, ενός πλατιού μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, αναγκαίου όρου για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων και της ίδιας της κυβέρνησης, την απόρριψη της κηδεμονίας Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ, την προάσπιση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, την προώθηση των εναλλακτικών προτάσεων και τη διάνοιξη ενός νέου δρόμου και προοπτικής για το κίνημα και τη χώρα.

• τη συμμετοχή στο μέτωπο αυτό όλων των δυνάμεων της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ανένταχτων δυνάμεων), των δυνάμεων που απομακρύνονται από τα κόμματα του δικομματισμού, διαφωνώντας με την αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Οικολογίας και όλων των πολιτών που αντιστέκονται στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και την υποταγή της χώρας στην τρόικα και τις αγορές.

• την ανάπτυξη πανευρωπαϊκών μετώπων πάλης ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας, τις Συνθήκες Μάαστριχ και Λισσαβόνας και τις προσπάθειες ενίσχυσης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, με ιδιαίτερη πρώτη αιχμή αυτών των αγώνων την πανευρωπαϊκή κινητοποίηση και απεργία της 29ης Σεπτέμβρη 2010.

• την ανάδειξη των Αυτοδιοικητικών Εκλογών του Νοέμβρη σε ευκαιρία συσπείρωσης και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων και των πολιτών που αντιστέκονται στην τρόικα, στα μέτρα και τις κυβερνητικές επιλογές και στον «Καλλικράτη».

• την ανάδειξη, ιδιαίτερα των Περιφερειακών εκλογών, σε κεντρική πολιτική μάχη, σε διαδικασία δημοψηφισματικής καταδίκης του Μνημονίου, των μέτρων και της κυβέρνησης.

• να αποτελέσουν για το ΣΥΡΙΖΑ, πάντα με σεβασμό στον αυτοδιοικητικό τους χαρακτήρα, οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ευκαιρία μετωπικής δράσης και όχι κομματικής καταγραφής.



Τέλος, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή αισθάνεται την ανάγκη να υπογραμμίσει ότι η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί προϋπόθεση για να υπηρετηθούν οι στόχοι που τίθενται.

Ενόψει και της επόμενης συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής το πρώτο 15ήμερο του Σεπτέμβρη, χρειάζεται να γίνουν καθημερινή μας πρακτική:

• η αποσαφήνιση και ενιαία υποστήριξη θέσεων για τα κεντρικά ζητήματα.

• η οικοδόμηση ΣΥΡΙΖΑ παντού, με τη συγκρότηση κυττάρων βάσης και των αναγκαίων οργάνων και επιτροπών.

• ο πλουραλισμός σε όλα τα επίπεδα και τη δημόσια παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ.

• οι πρωτοβουλίες δράσης με όλες τις μορφές και εξορμήσεις και οι επαφές και επιδίωξη κοινής δράσης και συνεργασίας με άλλες δυνάμεις.



Αθήνα Ιούλης 2010



Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Παράνομη η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για την εξαγορά της ΑΤΕ και του ΤΤ, με βάση την Κοινοτική νομοθεσία.



Νίκος Χουντής: ʽΠολιτικά απαράδεκτη και αντίθετη με την κοινοτική νομοθεσία, η πώληση της ΑΤΕ και του ΤΤʼ


Παράνομη είναι η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για την εξαγορά της ΑΤΕ και του ΤΤ, με βάση την Κοινοτική νομοθεσία. Αυτό τονίζει σε ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, ζητώντας ταυτόχρονα την άμεση παρέμβασή της για να σταματήσει η διαδικασία πώλησης.

Πιο συγκεκριμένα, στην ερώτηση που απέστειλε σήμερα στον αρμόδιο Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς, ο Νίκος Χουντής, αφού περιγράφει την πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς, τονίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 5, παρ. 1 της Οδηγίας περί Δημοσίων Προσφορών Εξαγοράς (25/2004/ΕΚ), «εάν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο...έχει στην κατοχή του τίτλους εταιρείας ... (που) του παρέχουν, άμεσα ή έμμεσα, δεδομένο ποσοστό δικαιωμάτων ψήφου στην εν λόγω εταιρεία (σ.σ. Τράπεζα Πειραιώς), με το οποίο αποκτά τον έλεγχό της, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι το πρόσωπο αυτό είναι υποχρεωμένο να υποβάλλει προσφορά ως μέσο προστασίας των μειοψηφούντων μετόχων της εταιρείας αυτής».

«Αντίθετα», συνεχίζει στην ερώτησή του ο Νίκος Χουντής, «όπως διατυπώνεται η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς φαίνεται ότι δεν πρόκειται για δημόσια υποχρεωτική προσφορά αλλά για πρόταση που απευθύνεται μόνο προς το ελληνικό Δημόσιο, κάτι το οποίο είναι αντίθετο προς το άρθρο 5 της Οδηγίας 25/2004/ΕΚ».

Στη συνέχεια της ερώτησής του ο Νίκος Χουντής υπενθυμίζει ότι το ίδιο έγινε και στην περίπτωση της εξαγοράς του ΟΤΕ από την Ντόϊτσε Τέλεκομ, την οποία εξετάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και για την οποία ο αρμόδιος Επίτροπος κύριος Μπαρνιέ, έχει τονίσει ότι στην Ελλάδα «δεν έχουν εφαρμοστεί ορθά οι διατάξεις της οδηγίας σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς, και ιδίως οι διατάξεις που αφορούν την υποχρεωτική προσφορά, την προστασία των μειοψηφούντων μετόχων και την ισότιμη μεταχείριση των μετόχων».

Τέλος, σημειώνεται ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, έχουν ζητήσει από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, με επίσημη αναφορά τους, την κατάργηση του άρθρου 8 του ελληνικού Νόμου 3461/2006, που δίνει καταχρηστικά τη δυνατότητα στην ελληνική κυβέρνηση να εξαιρεί από την υποχρεωτική υποβολή δημόσιας προσφοράς την αγορά εταιρειών υπό αποκρατικοποίηση.

Ακολουθεί δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή:

«Είναι πολιτικά απαράδεκτο, και μόνο το γεγονός, ότι η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι εξετάζει το αίτημα της Τράπεζας Πειραιώς για την εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Η κυβέρνηση αντί να εφαρμόσει, τουλάχιστον ό,τι προεκλογικά είχε δεσμευτεί, δηλαδή τη δημιουργία ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα, ξεπουλάει ό,τι έχει απομείνει.

Πέρα από αυτό, όμως, η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς είναι και παράνομη, με βάση την κοινοτική νομοθεσία, η οποία ορίζει ότι στην περίπτωση που εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εξαγοράζεται από φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο θέλει να αποκτήσει τον έλεγχο της εν λόγω επιχείρησης, οφείλει να κάνει δημόσια προσφορά απευθυνόμενη και στους μειοψηφούντες μετόχους.

Το ίδιο, άλλωστε, συνέβη και στην περίπτωση του ΟΤΕ, όπου αγνοήθηκαν τα δικαιώματα των μειοψηφούντων μετόχων, οι οποίοι ήταν κατά πλειοψηφία τα ασφαλιστικά ταμεία, χαρίζοντας έτσι τεράστια ποσά στου Γερμανούς της Ντόϊτσε Τέλεκομ, επιβαρύνοντας όμως τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία.

Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κύριο Τέντε, ο οποίος έλαβε επίσημη αναφορά από εμάς στις 19/03/2010, να σταματήσουν αμέσως αυτή την παράνομη διαδικασία, γιατί πέρα από πολιτικά απαράδεκτη, είναι και αντίθετη με την κοινοτική νομοθεσία, όπως έχει επισημάνει και ο αρμόδιος Επίτροπος κ.Μπαρνιέ».

Αναλυτικά η αναφορά του Νίκου Χουντή και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, όπου αναλύεται η νομική επιχειρηματολογία, στην διεύθυνση: http://www.chountis.gr/index.php?page=text&CategoryId=11&id=287

To Γραφείο Τύπου

Οι πρόσκοποι του μνημονίου




ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ "ΠΡΙΝ" 11/7

Παλιότερα οι αστοί διοργάνωναν φιλανθρωπικούς χορούς μαζεύοντας μερικά ψίχουλα για τους φτωχούς. Σήμερα αυτός ο τρόπος είναι πλέον ντεμοντε και η φιλανθρωπία έχει πάρει άλλες μορφές και διαστάσεις, μια από αυτές είναι και η εταιρική φιλανθρωπία. Σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να ενταχθούν κάλλιστα και οι πολύ συχνές πλέον επικοινωνιακές καμπάνιες του ΣΚΑΪ. Θυμηθείτε: διοργάνωση αναδασώσεων στα καμένα, καμπάνια για την προστασία των ζώων, και πρόσφατα καμπάνια υπό τον τίτλο «Όλοι μαζί. Η Ελλάδα μπορεί».


Η νέα εκστρατεία του ΣΚΑΪ συντελείται υπό τη σκιά της κρίσης, του μνημονίου και του ΔΝΤ, και έχει τη σφραγίδα τους. Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στις διακηρυκτικές της αρχές: «Η εκστρατεία έχει ως στόχο να αντιμετωπίσουμε μαζί, αλληλέγγυοι, τη σημερινή κρίση. Στο πλαίσιο αυτό, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να ανοίξουμε διάλογο, φέρνοντας κοντά τις κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες δέχονται άμεσα τις επιπτώσεις της. Δεν πρέπει να σπάσει ο ιστός της κοινωνικής συνοχής». Η συλλογιστική έχει ενδιαφέρον, καθώς ένα μέσο μαζικής ενημέρωσης, μέσω της καμπάνιας, αναλαμβάνει εργολαβικά: Να τονώσει την εθνική μας ομοψυχία, υπερηφάνεια, με συνθήματα του τύπου «Ελλάδα μπορείς». Να ενισχύσει την κοινωνική συνοχή, αφού «η οικονομική κρίση έχει διαπεράσει όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας», και μόνο «όλοι μαζί» μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Αλήθεια γιατί δεν μας λένε, τις ίδιες θυσίες θα πρέπει να καταβάλουν αυτοί που δημιούργησαν την κρίση με τους εργαζομένους, που καμία ευθύνη δεν έχουν αλλά υφίστανται τις δυσβάσταχτες συνέπειες;
Επιπλέον στόχος της καμπάνιας είναι να εμπεδώσει την κοινωνική συναίνεση στους πολίτες, να δεχθούν αδιαμαρτύρητα όλο το αντεργατικό τσουνάμι της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και της τρόικας EE - ΔNT - EKT, και να διαμορφώσει «από τα πάνω» δεσμούς αλληλεγγύης. Λες και μπορούν να είναι αλληλέγγυοι οι εφοπλιστές που προσφέρουν στους αναξιοπαθούντες λίγα φτηνά εισιτήρια με τους ναυτεργάτες, ή με τους χιλιάδες εργαζομένους που χρυσοπληρώνουν τις υπηρεσίες τους για να πάνε διακοπές – ή οι μεγαλοϊδιοκτήτες ξενοδοχείων που προσφέρουν λίγα χαμηλού κόστους διακοπικά πακέτα με τους εργαζόμενους τους στις τουριστικές επιχειρήσεις.
«Ο ΣΚΑΪ θα εξασφαλίσει προσφορές και δώρα (από ελεύθερους επαγγελματίες, γιατρούς, δικηγόρους και όσους παρέχουν υπηρεσίες) σε όσους χρειάζονται πραγματικά στήριξη. Τώρα είναι η στιγμή να αποδείξουμε ότι υπάρχει κοινωνική αλληλεγγύη» υποστηρίζεται. Μάλιστα «φορείς και ιδιώτες, οι οποίοι θα συνεισφέρουν στην προσπάθεια αυτή –προσφέροντας από ταξίδια και πακέτα διακοπών μέχρι υπηρεσίες και είδη πρώτης ανάγκης– θα προβάλλονται από τον ΣΚΑΪ 100,3, ενώ τα στοιχεία τους θα αναρτώνται στο oloimazi.skai.gr». Εδώ λοιπόν είναι το κλειδί: να προσφερθούν μερικά ψίχουλα με αντίτιμο την έμμεση διαφήμιση των επαγγελματιών, να φανεί και το αγαθοεργές έργο του ΣΚΑΪ.
Όσο το κοινωνικό κράτος αποσαρθρώνεται τόσο θα αναφύονται αντίστοιχες εταιρικές προσπάθειες «φιλανθρωπίας», που κανένα πρόβλημα δεν θα λύνουν. Το μόνο που θα κάνουν είναι να παρουσιάζουν τους θύτες ως ευεργέτες.

Όχι στην ιδιωτικοποίηση και παράδοση του ΟΣΕ, ναι στην ανάπτυξή του

Ημερομηνία δημοσίευσης: 13/07/2010 "ΑΥΓΗ"
Του Νίκου Γεωργακάκη*


Η απελευθέρωση, πέραν της θεωρητικής προσέγγισης που έχουν κυβερνήσεις, φορείς ή οικονομολόγοι, εκτιμούμε ότι ειδικά για τους σιδηρόδρομους μάλλον θα αποτύχει.
Με βάση πρόσφατα δημοσιεύματα, η Κομισιόν προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά 13 χωρών για τη μη απελευθέρωση των σιδηροδρομικών υπηρεσιών.

Όπως αναφέρεται, αιτία της προσφυγής της Επιτροπής είναι το γεγονός ότι δεν έχουν ακόμη επιλυθεί σοβαρά προβλήματα για το άνοιγμα των σιδηροδρομικών αγορών στον ανταγωνισμό στις εξής χώρες: Αυστρία, Τσεχική Δημοκρατία, Γερμανία, Ελλάδα, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Πορτογαλία, Σλοβενία και Ισπανία.

Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι, έπειτα από λεπτομερείς έρευνες σχετικά με την εφαρμογή σε κάθε κράτος - μέλος, η Επιτροπή κίνησε διαδικασίες παράβασης τον Ιούνιο 2008, πέρα των 13 αυτών κρατών, σε 24 συνολικά κράτη - μέλη. Η Επιτροπή διαβίβασε αιτιολογημένες γνώμες, προκειμένου να αποφασιστεί τυχόν προσφυγή στο Δικαστήριο και για τα υπόλοιπα κράτη.

Από το δημοσίευμα αυτό, λοιπόν, προκύπτει ότι λόγω σκοπιμοτήτων και αντικειμενικών δυσκολιών η απελευθέρωση προχωρά με ρυθμούς χελώνας.

Η απελευθέρωση, πέραν της θεωρητικής προσέγγισης που έχουν κυβερνήσεις, φορείς ή οικονομολόγοι, εκτιμούμε ότι ειδικά για τους σιδηρόδρομους μάλλον θα αποτύχει.

Αλλά, πέρα από τους γενικότερους θεωρητικούς λόγους για τους οποίους εναντιωνόμαστε στην απελευθέρωση, έχει σημασία η συγκεκριμένη εμπειρία από την απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων. Με βάση τη διεθνή εμπειρία, η απελευθέρωση είχε αρνητικές συνέπειες.

Μετά την ιδιωτικοποίησή του, τη δεκαετία του 1990, το άλλοτε θαυμαστό σιδηροδρομικό βρετανικό δίκτυο εισήλθε σε μια πορεία σταδιακής απαξίωσης.
Τα δυστυχήματα της 19ης Σεπτεμβρίου 1997 στο Σάουθχολ (7 νεκροί), της 5ης Οκτωβρίου 1999 στο Λάντμπρουκ Γκρόουβ (30 νεκροί) και της 17ης Οκτωβρίου 2000 στο Χάτφιλντ (4 νεκροί) οδήγησαν στην επανακρατικοποίηση των σιδηροδρομικών δικτύων. Η ιδιωτική εταιρεία Railtrack παρέδωσε τον έλεγχο του δικτύου σε έναν άμεσα ελεγχόμενο από το κράτος φορέα, τη Νetwork Rail. Ωστόσο, ούτε η λειτουργία των δικτύου, που εξακολούθησε να δίδεται εργολαβικά σε ιδιωτικές εταιρείες, διεξάγεται απρόσκοπτα. Σύμφωνα με τη «Sunday Τimes», σε μιαν άλλη σιδηροδρομική γραμμή, τη «Δυτική», την οποία λειτουργεί η εταιρεία Virgin West Coast, η ακρίβεια των δρομολογίων μετρήθηκε ημερησίως σε ποσοστά 27,1%, 71,6%, 60,7% και 80% (δύο φορές), για έναν στόχο ακρίβειας που υποτίθεται ότι πρέπει να έχει 86%. Ο Οργανισμός Μητροπολιτικών Μεταφορών του Λονδίνου επανακρατικοποίησε στο διάστημα 2008-2010 τους δύο ομίλους που είχαν μοιραστεί τη συντήρηση και ανακαίνιση του δικτύου ΜΕΤΡΟ με το σύστημα ΣΔΙΤ στο Λονδίνο.

Η εμπειρία, λοιπόν, από τους σιδηροδρόμους στη Βρετανία απέδειξε ότι ο νεοφιλελεύθερος δογματισμός που ισχυρίζεται ότι η αγορά βρίσκει πάντα την καλύτερη λύση, αν και έχει αρχίσει να ξεθωριάζει στη θεωρία, έχει ανατραπεί πλήρως στην πράξη, ακόμη και στην πρώτη διδάξασα, τη Βρετανία.

Η χώρα μας, με την υποτέλεια που διακρίνει τις κυβερνήσεις μας, προθυμοποιείται σήμερα να προχωρήσει στην απελευθέρωση και με δικαιολογία την προσαρμογή στις ευρωπαϊκές οδηγίες να ιδιωτικοποιήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον ΟΣΕ (με παραχώρηση του 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και των κερδοφόρων γραμμών του Προαστιακού, των νέων επεκτάσεων κ.ά.). Αναφέρεται η ιδιωτικοποίηση δραστηριοτήτων που λόγω του ότι είναι κερδοφόρες -π.χ. εμπορευματικοί σταθμοί, ακίνητη περιουσία- τραβούν το ενδιαφέρον ισχυρών οικονομικών συμφερόντων (όπως ήδη φάνηκε με την COSCO) που θα είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι της ιδιωτικοποίησης. Φαίνεται πως οι Γάλλοι έχουν προχωρήσει σε διαβουλεύσεις με την κυβέρνησή μας διεκδικώντας τμήμα των σιδηροδρομικών μεταφορών (π.χ. τρένα υψηλών ταχυτήτων στη γραμμή Αθήνα- Θεσσαλονίκη κ.λπ.).

Όμως αυτό αντανακλά μία μεγάλη αντίφαση.

Ενώ η Γαλλία δεν έχει προχωρήσει την απελευθέρωση, πιέζει να την προχωρήσει η χώρα μας και να πάρει σημαντικό έργο του ΟΣΕ. Η πολιτική αυτή είναι εγκληματική και οι συνέπειες θα είναι ανεπανόρθωτες για την κοινωνία και τη χώρα, γιατί ο ΟΣΕ, που εμφανίζει ελλείμματα λόγω επιλογών των κυβερνήσεων (τεράστια αναπτυξιακή καθυστέρηση, εξαναγκασμός σε ασύμφορο δανεισμό κ.λπ.) μετά την ιδιωτικοποίησή κερδοφόρων τομέων του θα γίνει ακόμη ελλειμματικότερος.

Ο ΣΥΝ παλεύει για μια άλλη πορεία και διαχείριση του ΟΣΕ και κυρίως για την ανάπτυξή του, που αποτελεί καθοριστική παράμετρο για την ανάπτυξη της χώρας. Ενώ επιδιώκουμε διεθνείς συνεργασίες, αρνιόμαστε την παράδοση τέτοιων σημαντικών (κοινωνικά, περιβαλλοντικά, ενεργειακά αλλά και οικονομικά) δημόσιων επιχειρήσεων στους ξένους (κράτη ή ιδιώτες).

Η όποια προσφυγή της Κομισιόν πρέπει να μας αφήσει αδιάφορους , όπως αφήνει αδιάφορες τις περισσότερες χώρες. Ειδικά πρέπει να την αγνοήσει η Ελλάδα, αφού θα υποστεί μεγάλη ζημιά από το άνοιγμα της αγοράς.

Δεν είναι τυχαίο που αν και υπήρχε πρόβλεψη τα κράτη-μέλη να αρχίσουν να εφαρμόζουν τις Οδηγίες για απελευθέρωση των σιδηροδρόμων από τις 15 Μαρτίου 2003 ελάχιστα από αυτά το έκαναν.

Για μας, η κυβέρνηση οφείλει να εγκαταλείψει την προσαρμογή του ελληνικού δικαίου στις ρυθμίσεις της απελευθέρωσης και να προωθήσει τον αναπτυξιακό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό ρόλο του σιδηροδρόμου με δύο δράσεις.

Πρώτον με τη δυναμική ανάπτυξη των υπό δημόσια ιδιοκτησία και έλεγχο σιδηροδρόμων και δεύτερον με την ανάπτυξη διεθνών συνεργασιών σε ισότιμη βάση (π.χ. με μεταφορά τεχνογνωσίας για τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου).

* Ο Νίκος Γεωργακάκης είναι υπεύθυνος του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ

Οι πολιτικές νεολαίες ως παράμετρος της κρίσης

Ημερομηνία δημοσίευσης: 06/07/2010 (ΑΥΓΗ)

Του Σπύρου Ρουσσάκη*

Σε μία χώρα όπου διαρκώς ψάχνουμε για λύσεις καλό θα ήταν να βρούμε πρώτα το πρόβλημα. Το πρόβλημα που έχει οδηγήσει την Ελλάδα και, κυριότερα, τους Έλληνες στην απόλυτη εξαθλίωση. Είναι αλήθεια πως την παρούσα περίοδο το χρηματοπιστωτικό σύστημα βρίσκεται σε μεγάλη ύφεση, κάτι το οποίο έχει επηρεάσει αρνητικά την οικονομία σε διεθνές επίπεδο.

Όσο μελάνι, όμως, κι αν έχει χυθεί για το θέμα «κρίση», όλοι θα συμφωνήσουν πως είναι στη φύση ενός οικονομικού συστήματος να περνάει φάσεις ακμής και φάσεις παρακμής. Κατά τη φυσική ροή των πραγμάτων το σύστημα, μάλλον, θα ορθοποδήσει.

Η κατάσταση επιδεινώνεται, όμως, για τη χώρα από την τρομακτικά κακή διακυβέρνηση της Ελλάδας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι παρουσιάζει αρνητικό προϋπολογισμό επί 25 περίπου συναπτά έτη. Γιατί όμως; Ποιος είναι ο λόγος που η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που μας κυβερνούν κάνει τόσο κακά τη δουλειά της και μάλιστα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Και εδώ ερχόμαστε στο αιτούμενο: την παιδεία. Δεν θα μιλήσω για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια παιδεία. Θα μιλήσω ως φοιτητής.

Ο αντίκτυπος της παιδείας στην κοινωνία δεν φαίνεται άμεσα, αλλά μακροπρόθεσμα από τη δράση κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Με απλά λόγια ο καθένας κάνει αυτό που έχει μάθει. Και εδώ καθίσταται σαφές πως δεν ταιριάζει, τουλάχιστον στις δικές μας κυβερνήσεις, το ρητό «η εξουσία διαφθείρει», γιατί πολύ απλά είναι αδύνατον να διαφθείρεις κάποιον που είναι ήδη διεφθαρμένος.

Και το βασικό μέσο διαφθοράς της νεολαίας και ανακύκλωσης του πολιτικού συστήματος είναι οι κομματικές νεολαίες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ (γιατί για κυβερνώντες θα μιλήσουμε) που λειτουργούν εντός των πανεπιστημίων. Πρόκειται για ενώσεις καθαρά μη ιδεολογικού χαρακτήρα, χωρίς καμία ανταλλαγή πολιτικών απόψεων. Η πολιτική τους δράση περιορίζεται στη διανομή φυλλαδίων με θέσεις ταυτόσημες με αυτές των αντίστοιχων κομμάτων. Τα στελέχη τους επιδίδονται σε κοινωνικές σχέσεις με στόχο τη συλλογή ψήφων και τη στελέχωση των νεολαιών.

Προς τον σκοπό αυτόν δίνουν σημειώσεις, οργανώνουν ταξίδια στη Μύκονο και την Αράχοβα, κάνουν πάρτι στα μπουζούκια. Το μόνο που δεν κάνουν είναι να διατυπώνουν αυτοτελείς θέσεις και να προωθούν τα φοιτητικά συμφέροντα. Πάμε, όμως, στα χειρότερα.

Τα στελέχη των νεολαιών αυτών επιτελούν και έργο κατασκόπου. Γνωρίζουν έναν προς έναν τους φοιτητές του πανεπιστημίου τους και ξέρουν τι ψηφίζουν και ποια είναι η δράση τους. Όσο για τις πανεπιστημιακές συνελεύσεις, η κατάσταση πιάνει πάτο. Υβριστικά συνθήματα γηπέδου, τύμπανα εντός της αίθουσας, νοθεία κατά την καταμέτρηση και, πάνω από όλα, βία. Βία, βία και πάλι βία. Κάγκελα, λοστοί, πυροσβεστήρες, κλειδιά, κράνη, μπράβοι που σέρνουν κορίτσια από τα μαλλιά και φυσικά κανένας σεβασμός για τις εγκαταστάσεις του πανεπιστημίου που με τόσο πάθος τα ίδια στελέχη υπερασπίζονται όταν οι «κουκουλοφόροι» τις καταστρέφουν.

Πρέπει, επιτέλους, να αφήσουμε λίγο το θέμα των κουκουλοφόρων - αναρχικών - τρομοκρατών - δολοφόνων. Πολύ απλά δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Αν, πράγματι, αυτοί οι άνθρωποι ευθύνονται για όσα τους επιρρίπτουν, τότε υπέχουν ποινική ευθύνη και πρέπει να συλληφθούν, όπως θα συλληφθεί και ένας κλέφτης, ένας πλαστογράφος ή ένας εξαπατήσας. Το ζήτημα λήγει εδώ και δεν χωρεί άλλη συζήτηση.

Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχει καμία νομοθετική διάταξη που να προβλέπει για αυτά τα απαίδευτα και βάρβαρα άτομα που στελεχώνουν τις νεολαίες και αμαυρώνουν τον χώρο του πανεπιστημίου. Εκεί πρέπει να ρίξουμε το βάρος για έναν τουλάχιστον λόγο: τα ίδια αυτά άτομα θα επιζητήσουν και θα πάρουν την εξουσία της χώρας και θα συνεχίσουν με το ίδιο σθένος το έργο των προκατόχων τους.

Τα άτομα αυτά, όταν μπουν στους μηχανισμούς του κόμματος, θα έχουν ήδη τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου Έλληνα πολιτικού: θα γνωρίζουν πώς να υποκρίνονται, να κλέβουν, να νοθεύουν, να κάνουν αντιπολίτευση χωρίς περιεχόμενο, να χρησιμοποιούν με μεγάλη άνεση τον ξύλινο λόγο και, φυσικά, δεν θα έχουν κανένα όραμα για την πρόοδο του τόπου παρά μόνο για τη δική τους πρόοδο και μάλιστα με κάθε μέσο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν σπουδάζουν νομική, οικονομικά ή φιλοσοφία. Σπουδάζουν «ελληνική πολιτική».

Αν θεωρήσουμε την πολιτική ως ένα προϊόν μίας αγοράς, θα δούμε πως αυτό που προσφέρει δεν είναι συμμετοχή στα κοινά και κοινωνική προσφορά, αλλά προσωπική καταξίωση. Τα άτομα, λοιπόν, που θα «αγοράσουν» πολιτική δεν θα είναι άνθρωποι με ήθος και διάθεση να προσφέρουν. Η ζήτηση του προϊόντος πολιτική θα προέρχεται από άτομα ανήθικα, ανίκανα και πολιτικά απολίτιστα. Αυτά τα άτομα «παράγονται» μέσα στο πανεπιστήμιο.

Πού είναι, όμως, η κυβέρνηση για να αποτρέψει αυτή την εξαθλίωση; Μα είναι ήδη εκεί. Είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της κατάστασης. Τα κόμματα χρηματοδοτούν τις νεολαίες, στέλνουν πολιτική γραμμή, προωθούν τη στράτευση με κάθε μέσο, εξασφαλίζουν μπράβους κ.λπ. Οι νεολαίες είναι τα φυτώρια των κομμάτων. Ειδάλλως θα ήταν απορίας άξιο να γίνεται η Νομική Αθηνών πεδίο μάχης, ενώ σε κάθε κάθετο της Ακαδημίας βρίσκεται από μία ντουζίνα αστυνομικών. Α, ξέχασα. Αυτοί φυλάνε τους αναρχικούς.

* Ο Σπύρος Ρουσσάκης είναι τριτοετής φοιτητής Νομικής Αθήνας

Ακτιβισμός του ΣΥΡΙΖΑ στο Λυκαβηττό «ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!- NO PASARAN!»

Σήμερα στις 10.30 πμ 100 περίπου ακτιβιστές του ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκαν στην κορυφή του Λυκαβηττού και ανάρτησαν ένα τεράστιο πανό με το σύνθημα: «ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!-NO PASARAN!», δίνοντας μήνυμα αλληλεγγύης και αντίστασης στους εργαζόμενους της χώρας μας που απεργούν αύριο και στους εργαζόμενους της Ευρώπης που πλήττονται από σκληρές πολιτικές λιτότητας.

Η Ελλάδα δεν είναι μόνο το πειραματόζωο της ΕΕ και του ΔΝΤ αλλά έχει και εργαζόμενους, συνταξιούχους , ανέργους, νέους και νέες που δίνουν τη μάχη στους δρόμους ενάντια στο αντιδραστικό μνημόνιο, στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και στον εκβαρβαρισμό των εργασιακών σχέσεων.

Όλοι και Όλες στην αυριανή απεργία.
Όλοι και Όλες στις απεργιακές συγκεντρώσεις.
To Γραφείο Τύπου

ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ


ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΛΗ - 10 π.μ. ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ


Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, νέοι,
Κυβέρνηση, Ε.Ε και ΔΝΤ συνεχίζουν την πιο βάρβαρη αντεργατική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους.
Προωθούν τα πιο αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν ποτέ, καθιερώνουν «Νέα Χάρτα για την ερ-
γασία και την ασφάλιση» καταργώντας και τις ελάχιστες εγγυήσεις που υπήρχαν για τους εργαζόμενους, ενώ
παρέχουν πλήρη ασυδοσία στους εργοδότες.
Με την ψευδεπίγραφη επίκληση της «σωτηρίας της πατρίδας» η κυβέρνηση έχει γυρίσει τη πλάτη στη κοι-
νωνία και στους εργαζόμενους και έχει στρέψει το βλέμμα της στη διάσωση του άδικου και εκμεταλλευτικού
συστήματος των οικονομικά ισχυρών, εφαρμόζοντας σκληρές οικονομικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, λεηλα-
τώντας το κράτος, τη δημόσια περιουσία, τα κοινωνικά αγαθά, οδηγώντας την οικονομία στην ύφεση και τους
εργαζόμενους στην εξαθλίωση και μετατρέποντας τη χώρα σε παράδειγμα αντεργατικού προτεκτοράτου, κα-
ταστρατηγώντας ακόμη και το ελληνικό σύνταγμα.
Με όχημα το κατάπτυστο Μνημόνιο, μετά το σφαγιασμό των μισθών στο Δημόσιο και σε όλες τις συντάξεις,
μετά τη νέα φορολογική επιδρομή στα εισοδήματα και τη ληστρική αύξηση του ΦΠΑ ήρθε η ώρα της μεγάλης
σαρωτικής ανατροπής στο ασφαλιστικό σύστημα που οδηγεί στην πλήρη κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνι-
κής ασφάλισης, αφού πρώτα μεθοδευμένα και διαχρονικά την υπονόμευσαν και την πριόνισαν με τις πολιτικές
τους, τόσο η σημερινή όσο και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η κυβέρνηση διαπράττει το μεγάλο έγκλημα και ξεθεμελιώνει την κοινωνική ασφάλιση με το νομοσχέδιο-
έκτρωμα που προωθεί για ψήφιση στη Βουλή που αυξάνει τις εισφορές, τα όρια ηλικίας, τα χρόνια εργασίας
που επιδεινώνουν την υψηλή ανεργία, μειώνει το ύψος των συντάξεων και καθιερώνει «συντάξεις» που είναι
προνοιακά επιδόματα ντροπής, αποσύρει την ευθύνη του κράτους από την χρηματοδότηση της ασφάλισης και
την παραδίδει στην τύχη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Εργαζόμενοι και Συνδικάτα πρέπει να δώσουμε μαζικά τη μάχη ενάντια στο συντελούμενο έγκλημα της διά-
λυσης του Ασφαλιστικού, του σφαγιασμού των μισθών και της διάλυσης των ΣΣΕ.
Οι προσπάθειες ορισμένων να κουκουλώσουν τις μεγάλες πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης και να εμφα-
νίσουν ένα κλίμα συναίνεσης δεν πρόκειται να αποπροσανατολίσουν κανέναν και οι εργαζόμενοι θα συμμετέ-
χουν μαζικά στη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Ανεξάρτητα από την κριτική μας για τις τακτικές της πλειοψηφίας των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήμα-
τος και τις μορφές δράσης η σημασία της απεργίας στις 8 Ιούλη είναι σημαντική και η επιτυχία της πρέπει να
γίνει υπόθεση για κάθε εργαζόμενο. Ταυτόχρονα πρέπει να πιέσουμε για ένα συνεκτικό πρόγραμμα πολύμορ-
φων αγωνιστικών κινητοποιήσεων με στόχο την ανατροπή όλων των πολιτικών του κατάπτυστου Μνημονίου
Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Εργαζόμενοι ξεσηκωθείτε- Βγείτε στους δρόμους.


ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ
ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΣΣΕ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ - ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΜΑΣ - ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΜΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΛΗ - 10 π.μ. Πλατεία Κλαυθμώνος
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 9:30 Π.Μ

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στην ημερίδα της Κ.Ο. για το ασφαλιστικο.


Με πρωτοβουλία της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Βουλή ημερίδα σχετικά με το ασφαλιστικό. Παρευρέθηκαν και μίλησαν: Στάθης Ανέστης εκ μέρους του Προεδρείου της ΓΣΕΕ, Σπύρος Παπασπύρος Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Ηλίας Βρεττάκος Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σωτήρης Σιώκος εκ μέρους της Διοίκησης Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησιών, Γιάννης Κουζής καθηγητής Παντείου, Τάσος Πετρόπουλος Εργατολόγος, εκπρόσωποι του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠΠΟ, Συνδικάτου Εργαζομένων στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», Σωματείου Ναυτιλιακών και Τουριστικών Υπαλλήλων, Σωματείου Ενοικιαζόμενων Εργαζομένων «ΕΘΝΟDATA», Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Υπαλλήλων, Λιμενεργατών Πειραιά, ΠΟΕΣΥ, ΟΤΟΕ, ΠΟΣΠΕΡΤ, ΔΟΕ, Συνταξιούχων Δ.Ε.Η.

Η ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα:

«Φίλες και φίλοι, θα ήθελα να σας καλωσορίσω με μια πολύ σύντομη τοποθέτηση μιας και ο σκοπός της σημερινής μας συνεύρεσης είναι να ακούσουμε κυρίως εμείς εσάς.

Επιτρέψτε μου σε αυτή την τοποθέτησή μου να κάνω μία μικρή εισαγωγή και τρεις γενικές επισημάνσεις.
Η εισαγωγή δεν μπορεί να είναι άλλη από το πρώτο μέρος της συνέντευξης του πρωθυπουργού σε Κυριακάτικη εφημερίδα. Ανάμεσα στα άλλα αναρωτήθηκε ο κύριος πρωθυπουργός « Δεν είναι προφανές για ποιο λόγο το δικό μας Σύνταγμα θα μπορούσε να εμποδίζει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες». Να υπενθυμίσω στον κ. Παπανδρέου ότι πρωθυπουργός είναι στην Ελλάδα και καλά θα κάνει να σέβεται το Σύνταγμα, τον ανώτατο καταστατικό χάρτη της χώρας. Δεν μπορείτε κ. Πρωθυπουργέ να απαξιώνετε το Σύνταγμα, να το κάνετε κουρελόχαρτο, γιατί προστατεύει την ασφάλιση, την εργασία και τα κοινωνικά δικαιώματα που θέλετε αύριο να κατεδαφίσετε μαζί με τους κυρίους Όλι Ρεν και Στρος Καν.

Στις επισημάνσεις τώρα.

 Επισήμανση πρώτη


Στο δημόσιο διάλογο, ξεχνιέται, σκόπιμα από μεριάς κυβέρνησης, το ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του ασφαλιστικού συστήματος. Το ασφαλιστικό σύστημα δεν υπάρχει για το εαυτό του. Δεν υπάρχει για να επιβιώνει το ίδιο. Υπάρχει για να αποτρέπει την ακραία φτώχεια στα γεράματα. Με αυτή την έννοια σωτηρία του ασφαλιστικού χωρίς σωτηρία συντάξεων δεν μπορεί να εννοηθεί. Βιωσιμότητα του συστήματος χωρίς κοινωνική αποτελεσματικότητα είναι κενό γράμμα. Κυρίως δεν μπορεί να υποστηριχθεί η πλήρης απόσυρση του κράτους από την ασφάλιση με επιχειρήματα δημοσιονομικά. Το ασφαλιστικό είναι ζήτημα κοινωνικό και όχι δημοσιονομικό.

 Επισήμανση Δεύτερη

Όσοι υποστηρίζουν τη διάλυση του συστήματος συνήθως επικαλούνται την πληθυσμιακή γήρανση και τη συνεπακόλουθη έλλειψη εργατικού δυναμικού. Είναι ένα επιχείρημα διάτρητο. Δεν είναι το πρόβλημα η έλλειψη εργατικού δυναμικού, ειδικά στην Ελλάδα. Με το σχεδόν ένα εκατομμύριο μετανάστες, με την πολύ χαμηλή απασχόληση γυναικών με την τεράστια ανεργία. Εργατικά χέρια υπάρχουν. Πολιτική βούληση για τη στήριξη του δημόσιου αναδιανεμητικού συστήματος δεν υπάρχει.

 Επισήμανση Τρίτη

Ο αγώνας για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος είναι αγώνας για τη δημοκρατία, αγώνας για την υπεράσπιση του συντάγματος. Όχι μόνο γιατί το νομοσχέδιο του Υπουργείου εργασίας έχει αντισυνταγματικές διατάξεις όπως έχει ήδη αποφανθεί το ελεγκτικό συνέδριο και η επιστημονική κοινότητα. Αλλά γιατί σε συνθήκες απόλυτης ανασφάλειας δεν υπάρχει προσωπική ελευθερία.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι από η εβδομάδα που ξεκινά είναι εβδομάδα εξελίξεων. Εβδομάδα η οποία ενδέχεται να κρίνει το μέλλον των επόμενων γενεών. Σε αυτό το σταυροδρόμι κρινόμαστε όλοι. Κόμματα, βουλευτές, συνδικάτα, δημόσια πρόσωπα. Κρίνονται και οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Τους καλούμε λοιπόν να ψηφίσουν με την καρδιά και τη συνείδηση τους. Την ώρα που ψηφίζουν να μην έχουν στο νου τους τις πιέσεις που δέχτηκαν αλλά τον κόσμο της περιφέρειάς τους που θέλει να ζει με αξιοπρέπεια και τούτη την ώρα ζητάει και περιμένει από τους εκπροσώπους να τον υπερασπιστούν.

Από τη μεριά μας θα συνεχίσουμε να συμβάλλουμε στο δημόσιο διάλογο καταθέτοντας τις προτάσεις μας προς την κοινωνία. Ο Μιχάλης Κριτσωτάκης θα αναφερθεί εκτενώς σε αυτές.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για ακόμα μια φορά και να πω ότι πιστεύω πως η σημερινή μας συνάντηση θα συμβάλλει στην υπεράσπιση της κοινωνίας και θα εξοπλίσει με επιχειρήματα όσους πιστεύουν στην κοινωνία της αλληλεγγύης».

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 05/07/2010

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΔΝΤ

Τον Νοέμβρη, πράγματι δεν θα έχουμε βουλευτικές εκλογές.
Θα έχουμε εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση, όμως αυτή την φορά δεν θα μοιάζουν με καμία από όσες προηγήθηκαν, γιατί:
1. Προβλήματα όπως πχ απασχόληση, υγεία, παιδεία, σε ακραίες δε περιπτώσεις μέχρι και εξασφάλιση τροφής θα γίνουν κυρίαρχα.
2. Ο Καλλικράτης, νέο θεσμικό εργαλείο της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα επιφέρει σαρωτικές αλλαγές στον προσανατολισμό της.
Στις νέες συνθήκες, τα διλήμματα όσων εκλεγούν θα είναι αμείλικτα:
Ιδιωτικοποιώ την καθαριότητα η βρωμίζει η πόλη, φορολογώ τους πολίτες η δεν φτιάχνω παιδικές χαρές, βάζω τροφεία σε παιδικούς η τους κλείνω, απολύω συμβασιούχους η δεν καθαρίζω τους κήπους, επιμελούμαι των σχολικών κτιρίων η τα αφήνω να καταρρεύσουν, φορολογώ τους πολίτες η δεν πληρώσω τους προμηθευτές, αναλαμβάνω την πρωτοβάθμια περίθαλψη η παραδίδω την υγεία στα νύχια των ιδιωτών κοκ.
Να ποιο καλωσόρισμα θα έχουν τα Δημοτικά συμβούλια, ως αποτέλεσμα των πολιτικών της Κυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ.
Η τοπική αυτοδιοίκηση θα βρεθεί σε ένα τέτοιο τοπίο που σε τίποτα δεν θα αντιστοιχεί με τον πάγια καταγεγραμμένο κοινωνικό της ρόλο.
Όπως τουλάχιστον αυτόν τον γνωρίζαμε στην προ ΔΝΤ εποχή.
Η Κυβέρνηση με σύνθημα την διοικητική μεταρρύθμιση και παρασύνθημα τον Καλλικράτη θα επιτεθεί και στην τοπική αυτοδιοίκηση όπως επιτίθεται κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Προβλέψιμη συνέπεια των αλλαγών αυτών είναι η διαφοροποίηση των προγραμμάτων που θα καταθέσουν οι Δημοτικοί συνδυασμοί.
Όσοι τουλάχιστον δεν είναι εξαρτημένοι από τις Κυβερνητικές πολιτικές.
Όταν προβλήματα ζωής των πολιτών πχ απασχόληση, παιδεία, υγεία κοκ πρακτικά θα κυριαρχούν, είναι αδύνατο να σφυρίζει γι’ αυτά αδιάφορα η αυτοδιοίκηση φοβούμενη μήπως ….. κατηγορηθεί για κομματικοποίηση.
Όταν δεν θα έχει προσωπικό να περισυλλέξει τα σκουπίδια και θα ζητά κονδύλια δύσκολο θα κατηγορηθεί για….. αντικυβερνητική πολιτική.
Όταν μια ολόκληρη πόλη και οι κάτοικοι της θα βγουν από τους μέχρι πρότινος συντεταγμένους ρυθμούς ζωής τους, πρακτικά θα είναι αδύνατο να αγνοηθεί αυτό από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Συνεπώς, ναι μεν τον Νοέμβρη δεν θα έχουμε βουλευτικές εκλογές αλλά Δημοτικές, όμως τα κριτήρια της ψήφου των πολιτών αντικειμενικά θα αλλάξουν, θα προσαρμοστούν στα παραπάνω νέα δεδομένα.
Οι πολίτες θα επιλέξουν ανάμεσα σε συνδυασμούς που θα συγκρουστούν με τις πολιτικές αυτές, ώστε να τις αλλάξουν, η θα στηρίξουν συνδυασμούς που απλώς θα τις διαχειριστούν.
Γύρω από αυτό το νέο δίλημμα θα περιστραφεί η προεκλογική μάχη.
Αλλοίμονο λοιπόν εάν χάσει η αυτοδιοίκηση βασικά χαρακτηριστικά της γνωρίσματα όπως κοινωνική αλληλεγγύη, υπεράσπιση των πιο αδύνατων μελών της, σύγκρουση με κάθε Κυβέρνηση που βιάζει το περιβάλλον η πάψει να κινητοποιεί τους πολίτες για να λυθούν προβλήματα κοκ.
Αλλοίμονο δε, εάν σύμφωνα με τον Καλλικράτη, καταντήσει αντί τοπικής αυτοδιοίκησης που δίνει λόγο στους ‘από κάτω’, απλή διοίκηση που θα δίνει διαπιστευτήρια στους κάθε φόρα ‘από πάνω’ Κυβερνώντες.
Η αριστερά πάντως με τα Περιφερειακά και Δημοτικά της ψηφοδέλτια θα δώσει την μάχη ώστε να παραμείνει η αυτοδιοίκηση αυτό που είναι:
Διεκδικητικός, φιλικός και πιο κοντινός προς τους πολίτες θεσμός.
Θα είμαστε παρόντες να αγωνιστούμε με όλους, ανεξάρτητα από κομματικές η άλλες πεποιθήσεις, για μια τοπική αυτοδιοίκηση που δεν θα συρθεί από τις Κυβερνητικές πολιτικές.
Ικανή να δίνει μέσα και έξω από τα Δημοτικά συμβούλια την μάχη για την υπεράσπιση τόσο των μικρών τοπικολαικών, όσο και των γενικότερων προβλημάτων ζωής που απασχολούν τους πολίτες.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Επικεφαλής ‘ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ’
Νομαρχιακός σύμβουλος