Ελπιδοφόρο κίνημα

γράφει ο Νίκος Τσιαντός




Η δύσκολη κατάσταση της οικονομίας μας, σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα, ήταν γνωστή στις ηγεσίες των δυο μεγάλων κομμάτων πριν τις εκλογές του 2009. Η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, με την ανάληψη της εξουσίας, είχε την ευκαιρία να τη διαπιστώσει και " ιδίοις όμμασι ", με αποτέλεσμα να μην δικαιολογείται ο οποισδήποτε αιφνιδιασμός της. Διαπιστώνοντας τα δεδομένα άρχισε μόνη της και με πλήρη μυστικότητα, όπως αποκαλύφτηκε εκ των υστέρων, χωρίς φυσικά καν να διερευνήσει την όποια συνεννόηση ή συναίνεση των άλλων κομμάτων, να εφαρμόζει το σχέδιο της σε συνεργασία με τους ηγέτες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Το σχέδιο τους, που είχε ως μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των τραπεζών και των κερδοσκόπων, αφού το καθώρισαν ως μονόδρομο για τη διάσωση της Ελληνικής Οικονομίας, ένα χρόνο μετά οι ίδιοι διπιστώνουν ότι δε " βγαίνει " και γι' αυτό απαιτούν τη σύναψη ενός νέου μνημονίου. Το νέο μνημόνιο που θα συνοδεύεται με νέα σκληρά μέτρα ( μειώσεις μισθών, συντάξεων, περικοπές επιδομάτων κ.τ.λ.), θα πρέπει να ακολουθείται επιπροσθέτως και με το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας και κερδοφόρων Δημόσιων Επιχειρήσεων ( ΔΕΗ, ΟΤΕ, λιμάνια κ.τ.λ.). Η εφαρμογή ενός τέτοιου μνημονίου, είναι προφανές ότι δυσκολεύει. Ως εκ τούτου λοιπόν, τώρα θυμούνται τη συνεργασία και τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων και ιδιαίτερα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ( Ν.Δ. ). Ο εκβιασμός της κοινωνίας φτάνει στο κατακόρυφο, όταν επιστρατεύεται και το δίλημμα, συναίνεση ή αλλιώς δε θα μας δώσουν οι δανειστές μας την πέμπτη δόση του δανείου. Ο εκβιασμός όμως φτάνει στο απόγειο του, όταν η μη εκταμίευση της 5ης δόσης του δανείου, συνοδεύεται με την απειλή της μη καταβολής μισθών και συντάξεων, της χρεωκοπίας και της εξόδου απ' το ευρώ. Στο βάθος της κρισιμότητας της κατάστασης, απ' ότι φαίνεται κρύβεται η λογική να ενταθεί ο φόβος και η ανασφάλεια των πολιτών, για να περάσουν τα επώδυνα μέτρα χωρίς αντιστάσεις, Η συναίνεση την οποία επιζητούν, ιδιαίτερα από τη Ν.Δ., ήταν σίγουροι ότι δε θα την εξασφάλιζαν, αφού κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να επιτευχθεί, έχοντας πάντα υπόψη τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα. Μπορεί τα δυο αυτά κόμματα να έχουν και να εφαρμόζουν τις ίδιες πολιτικές, όμως ο δικομματισμός στη χώρα έτσι όπως λειτουργεί με έντονες διαχωριστές γραμμές που συνίσταται σε προσωπικές επιλογές, συμφέροντα, ιδιοτέλεια, εχθρικούς διαχωρισμούς, δεν ευνοεί συνεργασία μεταξύ των, αλλά ούτε και συναίνεση σε προγραμματικές θέσεις που είναι όμοιες. Εξ' άλλου, όπως ισχυρίζονται μερικοί έγκυροι πολιτικοί παρατηρητές, η συναίνεση των δυο μεγάλων κομμάτων επιδιώκεται αυτήν την περίοδο περισσότερο για να διατρανωθεί η κρισιμότητα της κατάστασης και όχι γιατί κατά βάθος τη θέλουν. Γιατί μια συναίνεση για εφαρμογή καταστροφικών πολιτικών, θα τους εξαφανίσει και τους δυο απ' τον πολιτικό χάρτη και κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο για το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, εφόσον δεν εξασφαλίζεται το παιχνίδι της εναλλαγής. Η επικοινωνιακή τακτική για τον εκφοβισμό της κοινωνίας, να περάσουν χωρίς αντιστάσεις και προπάντων χωρίς μεγάλο πολιτικό κόστος για τους κυβερνώντες τα μέτρα, καταρρέει και ως προς τα επιχείρημα που ειπώθηκε σε ότι έχει σχέση με την εκταμίευση της πέμπτης δόσης του δανείου και την πληρωμή των μισθών και συντάξεων, εφόσον σ' αυτόν τον τομέα δε διατίθεται ούτε ένα ευρώ από το δάνειο.
Τώρα πλέον είναι πολύ γνωστό ότι τα χρήματα του δανείου που συνάψαμε με την ΤΡΟΪΚΑ, αποδίδονται για την εξυπηρέτηση κυρίως τόκων παλαιών δανείων, αφού οι μισθοί και οι συντάξεις καταβάλονται από τα φορολογικά έσοδα του κράτους και τις ασφαλιστικές εισφορές. Οι ίδιοι πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν επίσης ότι η πέμπτη δόση του δανείου δεν κινδυνεύει και λένε μάλιστα πως ακόμη κι αν εμείς την αρνηθούμε, η ΤΡΟΪΚΑ θα εκλιπαρούσε να μας τη δώσει, γιατί έτσι προφανώς θα εξασφαλίσουν τα δάνειά τους. Σε ότι αφορά δε την έξοδο από το ευρώ και τις συζητήσεις πως τάχα κάνουν για κάτι τέτοιο, αυτό δεν προκύπτει από πουθενά ούτε σαν ενδεχόμενο απ΄την πλευρά των ευρωπαίων, εφόσον αυτοί για να μας βάλουν στην Ευρωζώνη δέχθηκαν απόκρυψη και μετατώπιση των ελειμμάτων μας. Αλλά και για το λόγο ότι σε περίπτωση εξόδου μας απ΄ το ευρώ, θα καταρρεύσει όπως λένε η ίδια η ευρωζώνη, και οι οικονομίες πολλών Ευρωπαϊκών χωρών και οι τράπεζές των θα χάσουν τα δανεικά τους.
Οι εκβιαστικές ενέργειές τους για τον εκφοβισμό της κοινής γνώμης, παρά την τεράστια προπαγάνδα, δεν κατάφεραν να εμποδίσουν τις αντιστάσεις του λαού. Απεναντίας οι αντιδράσεις εντείνονται και η κοινωνία αντιστέκεται σθεναρά. Η κοινή γνώμη δεν "τσίμπησε" στο να δεχτεί την επιβολή νέων μέτρων, για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Τις μέρες αυτές που επιστρατεύονται όλα αυτά, ένα νέο κίνημα κάνει την εμφάνισή του στη χώρα μας. Το "κίνημα" των πολιτών, των αγανακτησμένων, όπως λέγεται, κατακλύζει τις πλατείες των πόλεων της πατρίδας μας και δημιουργεί νέα δεδομένα.
Το ελπιδοφόρο αυτό κίνημα, που φέρνει χιλιάδες ανθρώπους στις πλατείες και ιδιαίτερα νέους, που αντιλαμβάνονται ότι για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο, η επόμενη γενιά θα ζήσει χειρότερα απ΄ την προηγούμενη, αντιστέκεται και δειλά δειλά ζητά αλλαγή πορείας.
Μερικοί μιλούν για "μόδα", άλλοι αγανάκτηση της στιγμής που θα ξεφουσκώσει, άλλοι δε για πολίτες που υποκινούνται από το κατεστημένο για να εκτονώσουν τάχα τις αντιδράσεις. Όλες αυτές οι απόψεις διατυπώνονται είτε εκ του πονηρού είτε γιατί μερικά κομματικά επιτελεία ως γνωστό ό,τι δεν ελέγχουν, το δυσφημούν.
Το "κίνημα" των πολιτών που μπορεί να αποτελέσει πρόπλασμα μεγάλων αλλαγών, εφόσον βάλει στόχους ανατροπής του πολιτικού κατεστημένου, τότε δύναται να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία με εναλλακτική λύση, έξω απ' τα πλαίσια του δικομματισμού, με την άμεση απεμπλοκή απ' το μνημόνιο, για την παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.