ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ Η ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ;

Το 2010 έχει ανακηρυχτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση έτος κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Στα πλαίσια λοιπόν μείωσης του προβλήματος, οι 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαμόρφωσαν πολιτικές που τις παρουσίασαν σε ειδικές εκδηλώσεις.
Η Κυβέρνηση, παρουσία του αντιπροέδρου και του υπουργού εργασίας της, επέλεξε τον Δήμο Ελευσίνας για τις αντίστοιχες εξαγγελίες.
Δυο ήταν τα ενδιαφέροντα στοιχεία της παρουσίασης.
1. Ο ορισμός της φτώχειας, με την έννοια πως δεν περιορίζεται μόνο στα οικονομικά προβλήματα των ανθρώπων, αλλά περιλαμβάνει το σύνολο της ποιότητας ζωής τους.
2. Οι συγκεκριμένες εξαγγελίες μέτρων, για την οικονομική στήριξη με κουπόνια των ανέργων.
Φυσικά θα ήταν παράλογο να αμφισβητήσει κάνεις την ανάγκη στήριξης των ασθενέστερων ομάδων με οποιονδήποτε τρόπο.
Από εκεί και ύστερα όμως, αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός, υποδηλώνει την χρεοκοπία των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα απασχόλησης.
Διαφορετικά δεν θα φτάναμε από την Ευρώπη των προσδοκιών, στην Ευρώπη της φτώχειας που αγκαλιάζει ένα μεγάλο τμήμα της.
Όταν λοιπόν φτάνεις σε μια τέτοια Ευρώπη υπάρχουν δυο επιλογές:
Η πρώτη είναι να στηρίξει κανείς τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που ευθυγραμμίζονται με τις πολιτικές της Ευρώπης.
Η δεύτερη είναι να σκεφτεί την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης, σε Ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, ώστε να επιβληθούν άλλες πολιτικές.
Η πολιτική της αριστεράς επιλέγει και αγωνίζεται για τον δεύτερο δρόμο, αφού διαφωνεί με τον προσανατολισμό της σημερινής Ευρώπης.
Διαφωνεί δηλαδή με τις πολιτικές του δικομματισμού, που όσο περίτεχνα και εάν τις εκστόμιζαν χτες οι υπουργοί της Δεξιάς και σήμερα του ΠΑΣΟΚ, είναι αδύνατο να κρύψουν την κοινή τους συνιστάμενη.
Σε τελευταία ανάλυση, υποτίθεται πως πέρασαν ανεπίστρεπτα περίοδοι, όπως οι μεταπολεμικές, όπου πχ μοίραζαν σοκολάτες στον πληθυσμό για να πάρει ο οργανισμός τις απαραίτητες θερμίδες.
Πρόκειται για εποχές που κανένας από όσους τις έζησαν δεν θέλει να τις θυμάται, είτε είχε για λόγους υποβιταμίνωσης ανάγκη να ενταχθεί σε αυτά τα προγράμματα, είτε όχι.
Εάν έχει λοιπόν κάτι να μας πει το ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν μπορεί να είναι το αναμάσημα της πολιτικής της Νέας Δημοκράτης.
Ούτε η ωραιοποίηση των πολιτικών της Ευρώπης που κάνοντας φύλλο και φτερό τις προσδοκίες των Λαών της, έφτασε το 2010 να μοιράζει κουπόνια για να επιβιώσει ένα μεγάλο τμήμα του.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε σε αυτές τις πολιτικές και αυτό μπορεί να γίνει σήμερα μόνο από θέσεις αριστεράς.
Άλλωστε δεν υπάρχουν προτάσεις από τα άλλα κόμματα που να βγάζουν τους πολίτες από την οικονομική κρίση, με το κεφάλι όμως ψηλά.
Τα πράγματα έχουν πλέον σοβαρέψει που περιχαρακώσεις, άνευ ουσίας κομματικοί πατριωτισμοί η ανταγωνισμοί να είναι σήμερα πολυτέλεια.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Επικεφαλής ‘ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ’
Νομαρχιακός σύμβουλος