Τρίτη 29 Ιουνίου 2010




ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Σε αυτή την κρίσιμη χρονική συγκυρία, που το πολιτικό σύστημα της χώρας μας συγκλονίζεται εκ βάθρων, καλούμαστε να συμμετάσχουμε στην προετοιμασία για την εκλογική αναμέτρηση του Νοεμβρίου, η οποία θα αναδείξει τους νέους εκπροσώπους των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) υπό τις νέες δομές που σηματοδοτεί το σχέδιο -ήδη Νόμος- «Καλλικράτης».
Σε μία περίοδο όπου η απαξίωση της πολιτικής λόγω των μακροχρόνιων φαινομένων διαφθοράς τόσο σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας όσο και τοπικής αυτοδιοίκησης είναι έκδηλη σε κάθε πολίτη, οδηγώντας όλο και περισσότερους (κυρίως νέες και νέους) στην αποστασιοποίησή τους από τα κοινά, η ανάγκη για διαφάνεια, αξιοκρατία και άμεση δημοκρατία σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής του τόπου είναι επίκαιρη και επιτακτική όσο ποτέ.
Στην περιοχή μας όπου ο Δήμος Νέας Περάμου συνενώνεται με το Δήμο Μεγάρων δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη θεμελίωση μιας νέας αντίληψης, μιας άλλης προοπτικής στα δημοτικά δρώμενα των δύο πόλεων. Το παλιό επιβάλλεται να παραχωρήσει πλέον τη θέση του στο νέο που δημιουργείται.
Τα υπάρχοντα σχήματα που μας ταλαιπωρούν και ταλαιπωρούνται επί 20 και πλέον συναπτά έτη διεκδικώντας και πάλι την ψήφο μας, είναι αυτά που στην ουσία οδήγησαν στην αναγκαιότητα εμφάνισης καινούργιων εναλλακτικών σχημάτων που χαρακτηρίζονται όχι μόνο από νέες ιδέες για ριζικές αλλαγές και τομές, αλλά κυρίως από μία φιλοσοφία ανιδιοτελούς κοινωνικής προσφοράς και αίσθηση χρέους απέναντι στις επόμενες γενιές.
Δραττόμενοι της ευκαιρίας αυτής για τον επαναπροσδιορισμό των αντιλήψεων που θα πρέπει να κυριαρχούν και στα τοπικά δρώμενα του νέου μας Δήμου Μεγάρων - Νέας Περάμου, συστήνουμε ομάδα παρέμβασης με την ονομασία "ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ", για να δραστηριοποιηθεί είτε για τη σύσταση αυτοτελούς δημοτικού συνδυασμού είτε για τη συνεργασία μέσω προγραμματικών συγκλίσεων, με άλλες κινήσεις και σχήματα.
Με εφόδια τις εμπειρίες που αποκτήσαμε στηρίζοντας και συμβάλλοντας τόσο στο πετυχημένο έργο της “Υπερκομματικής Κίνησης Πολιτών” ως διοίκησης του Δήμου Μεγάρων, όσο και στο θετικό έργο -ειδικά της πρώτης τετραετίας- της “Ανεξάρτητης Δημιουργικής Πορείας” ως διοίκησης του Δήμου Νέας Περάμου, συστρατευόμαστε για να προσφέρουμε μια νέα προοπτική και ελπίδα ανάπτυξης για τον τόπο μας.
Τα έργα υποδομής στο Δήμο Μεγάρων (με κορυφαίο το έργο της αποχέτευσης), πλούτισαν και εμάς, όπως και τους άλλους συνοδοιπόρους μας, με γνώσεις και πολύτιμη εμπειρία η οποία αποτέλεσε απαραίτητο στοιχείο στην απόφασή μας για την ακόμα πιο ενεργή ενασχόλησή μας στα κοινά.
Όλοι εμείς που είμαστε -αν μη τι άλλο- ενοχλημένοι από τη στασιμότητα, την επανάληψη επιζήμιων λαθών, την προκλητική αδιαφορία στα θέματα περιβάλλοντος, την ολοένα αυξανόμενη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη μας, αλλά και από τα μικροπολιτικά συμφέροντα που εξακολουθούν να έχουν κυρίαρχη θέση στην πολιτική λογική του τόπου μας, δραστηριοποιούμαστε ώστε το παλιό επιτέλους να απέλθει.
Τον νέο Δήμο Μεγάρων - Νέας Περάμου οφείλουμε να τον καταστήσουμε όχι μόνο κέντρο της Μεγαρίδος αλλά και πυρήνα ανάπτυξης για όλη τη Δυτική Αττική. Η ευκαιρία είναι μοναδική. Ο καινούργιος Δήμος, με δεδομένο τις πολύ καλές σχέσεις Μεγαριτών και Νεαπεραμιωτών, μπορεί και πρέπει να καταστεί κέντρο οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της Δυτικής Αττικής.
Η ευρύτερη περιοχή μας προσφέρεται για πρωτοποριακές αγροτικές καλλιέργειες και για δημιουργία βιοτεχνιών τυποποίησης αγροτικών προϊόντων. Οι φυσικές ομορφιές των Μεγάρων και της Νέας Περάμου αποτελούν εχέγγυα για επιτυχή προσέλκυση επενδύσεων για αγροτουρισμό και άλλες ήπιες μορφές τουριστικής ανάπτυξης. Οι ακτές της Νέας Περάμου, του Περάματος, της Αγίας Τριάδας, του Ήρεμου Κύματος, της Πάχης, της Βαρέας, της Κινέττας και του Αλεποχωρίου πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ένα ενιαίο σύνολο υποδοχής δραστηριοτήτων ήπιου οικοτουρισμού, που θα δώσει διεξόδους στους κατοίκους της Πρωτεύουσας αλλά και των άλλων Δήμων της Αττικής για ψυχαγωγία και αναψυχή.
Ο υγροβιότοπος των Μεγάρων (Βουρκάρι) πρέπει να προστατευτεί και να αναδειχθεί σε σημαντικό πόλο έλξης και προβολής της περιοχής μας. Η πολεοδόμηση της Βαρέας και η αξιοποίηση των πολλών απείρου κάλλους περιοχών μας παράλληλα με την ανάδειξη της πλούσιας ιστορικής κληρονομιάς του τόπου μας πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα του εναλλακτικού σχεδίου ανάπτυξης για τον νέο μας Δήμο.
Η αποχέτευση και ο βιολογικός της Νέας Περάμου δεν μπορούν να καθυστερούν άλλο. Η μάχη της καθαριότητας πρέπει να κερδηθεί με την ίδρυση μονάδας ανακύκλωσης, την εφαρμογή της κομποστοποίησης, το κλείσιμο της παράνομης χωματερής και την λειτουργία μονάδας επεξεργασίας των πτηνοτροφικών αποβλήτων.
Η στήριξη της τοπικής οικονομίας πρέπει να διασφαλιστεί με την παροχή κινήτρων σε όλες τις παραγωγικές δυνάμεις και την προβολή και ανάδειξη των τοπικών μας προϊόντων.
Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο πιστεύουμε ότι η νέα δημοτική αρχή αλλά και το δημοτικό συμβούλιο χρειάζεται να είναι συμπαραστάτες και αλληλέγγυοι στους αγώνες των εργαζομένων για να αποτραπεί η σχεδιαζόμενη γενικευμένη φτώχεια και το ξήλωμα των κατακτήσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες αιώνων.
Εμείς ως «Δημοτική Κίνηση Ενεργών Πολιτών» αποκλείουμε απόλυτα και ξεκάθαρα κάθε συζήτηση και συνεργασία με παρατάξεις που θα υποδεικνύονται από τα κόμματα που υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών μας στις ορέξεις των διεθνών κερδοσκόπων ψηφίζοντας ξεδιάντροπα το μνημόνιο της ΤΡΟΪΚΑΣ (Ε.Ε.- Ε.Κ.Τ.- Δ.Ν.Τ.).
Θα συζητήσουμε και θα επιδιώξουμε συνεργασία με ανεξάρτητες αγωνιστικές κινήσεις αλλά και με κάθε ενεργό συμπολίτη μας πέρα και έξω από τις όποιες πολιτικές μας διαφορές, με τους οποίους όμως θα μας ενώνει η αγάπη για τον τόπο μας και η αίσθηση του χρέους να προσφέρουμε στην αναγέννησή του.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες να συμβάλλουν στην προσπάθειά μας για τη σύνταξη μιας αγωνιστικής και βιώσιμης εναλλακτικής πρότασης για την ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας στο Δήμο μας.

Δήλωση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα κατά τη συμμετοχή του στη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση




Τον φετινό Ιούλη κρίνεται το παρόν και το μέλλον τριών γενεών. Η επιβολή ή η ανατροπή του μνημονίου του ασφαλιστικού και του εργασιακού θα δώσει τη δυνατότητα στην κοινωνία να αντισταθεί και να αντέξει ή να ισοπεδωθεί. Είναι η μητέρα των μαχών. Και αυτή τη μάχη θα τη δώσουμε στους δρόμους, θα τη δώσουμε στη βουλή με όλες μας τις δυνάμεις.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να ξεθεμελιώσει τις κατακτήσεις της ελληνικής κοινωνίας, του λαού, των εργαζόμενων από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε αυτό. Ο ελληνικός λαός θα σηκώσει ανάστημα. Θα αποτρέψει την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού.

To Γραφείο Τύπου

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010


21-27 Ιουνίου - Πανευρωπαϊκή Εβδομάδα Αντίστασης και Αλληλεγγύης στην Ελλάδα
Δεν πληρώνουμε την κρίση τους!


Δευτέρα 21- Τετάρτη 23 Ιουνίου

Μέρες Δράσης σε όλη την Ελλάδα για το ασφαλιστικό και τα εργασιακά μας δικαιώματα.


Παρασκευή 25 Ιουνίου, 8μμ

Κεντρική Εκδήλωση στο Θησείο (Απέναντι από την αρχή της Ερμού, δίπλα στον σταθμό του ΗΣΑΠ)
Παρεμβαίνουν συνδικαλιστές από εργασιακούς χώρους που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.
Μηνύματα από ευρωβουλευτές και συνδικαλιστές από όλη την Ευρώπη
Ομιλία του Ν. Χουντή, ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ
Θα ακολουθήσει συναυλία


Κυριακή 27 Ιουνίου

Μέρα δράσης σε όλη την Ελλάδα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ

«Η δυνατότητα μετακίνησης είναι κοινωνικό δικαίωμα» ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΩΤΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ


Με αφορμή την επικείμενη πολλοστή αύξηση των διοδίων από την ανάδοχο εταιρία «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου ΑΕ» και την απάντηση που έδωσε πρόσφατα ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Γιάννης Μαγκριώτης, σε ερώτηση που είχαν καταθέσει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, Λίτσα Αμμανατίδου-Πασχαλίδου και Τάσος Κουράκης, η βουλευτής Λάρισας Η. Διώτη, έκανε το εξής σχόλιο:

«Μάλλον το υπουργείο προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αλλά και να υποβαθμίσει τη νοημοσύνη κάθε νοήμονος πολίτη, όταν σε απάντηση που μας έδωσε μόλις πριν τρεις ημέρες σχετικά με τη στάση της εταιρίας απέναντι στους χρήστες του αυτοκινητοδρόμου, ισχυριζόταν ότι “στόχος του Υπουργείου είναι η μείωση της τελικής τιμής των διοδίων προς όφελος των χρηστών, η οποία θα επιτευχθεί με την επανεξέταση της αντίστοιχης μείωσης του ποσοστού των εισπράξεων υπέρ του Δημοσίου”. Σήμερα, όλοι είχαμε την ευκαιρία να ξαφνιαστούμε δυσάρεστα με την κίνηση της εταιρίας, σε μια περίοδο που τα οικονομικά των πολιτών είναι καταρρακωμένα, να αυξήσει κι άλλο την τιμή των διοδίων τελών, λόγω της επικείμενης αύξησης του ΦΠΑ από 21 σε 23%. Δεν φτάνει που πληρώνουμε χαράτσια για δρόμους που έχουν κατασκευαστεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, για έργα που “θα” γίνουν, για βελτιώσεις δρόμων που “θα” γίνουν, η εταιρία, σχεδόν ληστρικά αναπροσαρμόζει διαρκώς προς τα πάνω τις τιμές διέλευσης.

Ο υφυπουργός στην ίδια απάντηση υποστηρίζει ότι “το ύψος του διοδίου τέλους ανά κατηγορία οχήματος έχει καθοριστεί από τις Συμβάσεις των έργων παραχώρησης και τυχόν αυθαιρεσία και παράνομη συμπεριφορά τόσο της παραχωρησιούχου εταιρίας όσο και των χρηστών, υπόκειται σε έλεγχο των αρμοδίων Αρχών”. Αυτό που δε μας έχει πει το υπουργείο, είναι με τη νομιμοποίηση ποιανού φορέα, η εταιρία έχει προχωρήσει τρεις φορές μέσα στο 2010 (στις 8 και 15 Μαρτίου και από 1η Ιουλίου) σε αυξήσεις, ενώ αυτό που ίσως ξεχνάει είναι ότι στο ενδιάμεσο διάστημα, έχουν παραδοθεί κι άλλοι σταθμοί, οπότε ανεβαίνει κι άλλο το κόστος για τους οδηγούς. Η κυβέρνηση έχει δώσει γη και ύδωρ στους μεγαλοεργολάβους, ξεπουλάει τώρα και τον ΟΣΕ και έπονται κι άλλα. Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, εξαρχής το διακηρύξαμε και δε θα παύσουμε να το διακηρύσσουμε σε όλους τους τόνους και να αγωνιζόμαστε γιʼ αυτό, ότι η δυνατότητα μετακίνησης είναι κοινωνικό δικαίωμα που δεν πρέπει να εξαρτάται από την οικονομική κατάσταση του πολίτη γιατί αποτελεί προϋπόθεση συμμετοχής στη κοινωνική ζωή, την εργασία, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Δεν μπορεί να κοστολογείται ούτε μπορεί να υπόκειται στις αναπροσαρμογές του ΦΠΑ».

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010


Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για ασφαλιστικό και εργασιακές σχέσεις.



Όχι στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και των εργασιακών σχέσεων- Όλοι και όλες στους δρόμους

Εργαζόμενοι/ες, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέες και νέοι
Οι μεγαλειώδεις πανεργατικές απεργίες της 5/5 και 20/5 με τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές έσπασε τη δημοσιονομική τρομοκρατία της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, που τόσον καιρό επιχειρούν να μας πείσουν ότι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι και η νεολαία οφείλουμε να πληρώσουμε την κρίση των «αγορών». Η οργή μας εκδηλώθηκε μαζικά και μαχητικά δείχνοντας ότι μπορούμε να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους.
Το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ, που υποστηρίζουν το πρόγραμμα ΔΝΤ-ΕΕ, βάζουν στο στόχαστρό τους τα ασφαλιστικά δικαιώματά μας με το πρόσχημα ότι τα ταμεία καταρρέουν. Λένε και πάλι ψέματα. Απαιτούν να δουλεύουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα και μετατρέπουν τη σύνταξη σε προνοιακό επίδομα αυτοί που επί χρόνια οργανώνουν μεθοδευμένα την επιδρομή στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων κατασπαταλώντας το μόχθο γενιών και γενιών εργαζόμενων. Αυτοί που δεκαετίες τώρα έχουν αφήσει στο απυρόβλητο τα δισεκατομμύρια ευρώ της εισφοροδιαφυγής των εργοδοτών.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση με απλό Προεδρικό Δίαταγμα προωθεί την πλήρη διάλυση και κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και ανοίγει τις πόρτες για την επάνοδο του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα στη χώρα μας.
Δεν θα τους περάσει! Δεν τους χρωστάμε ούτε ένα ευρώ! Μας χρωστάνε!

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα αποθεματικά της κοινωνικής ασφάλισης!
Η συρρίκνωση, αποδόμηση και ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, είναι συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που υλοποιούνται στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας και οδηγούν στη μείωση των δημοσίων δαπανών και των εργοδοτικών εισφορών καθώς και στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και στην αύξηση της ανεργίας με στόχο την αύξηση της επιχειρηματικής κερδοφορίας.
Στην Ελλάδα η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο με τη λεηλασία των αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης, μέσω της υποχρεωτικής επί δεκαετίες άτοκης κατάθεσής τους σε ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας και μέσω της διαρκούς καταλήστευσης των πόρων της με την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, τη μαύρη εργασία και την μη απόδοση από το Κράτος και τη μεγάλη εργοδοσία θεσμοθετημένων υποχρεώσεων τους ύψους πολλών δις ευρώ στα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ με αλλεπάλληλους νόμους (1902/90, 2084/92, 3029/02) κατακρεούργησαν κυριολεκτικά τα ασφαλιστικά δικαιώματα των ασφαλισμένων, ενώ με τον τελευταίο νόμο (3655/08), η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχώρησε σε μια βίαιη ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, δημιουργώντας μια αδιέξοδη, εκρηκτική και διαλυτική κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση.

Κάτω τα μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ –που ψηφίστηκε κυρίως από λαϊκούς ανθρώπους για να προστατέψει τη ζωή τους– δεν αρκείται στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη δραστική μείωση των συντάξεων και στην κατάργηση «θετικών διακρίσεων» (εργαζόμενες μητέρες, ΒΑΕ κ.λπ.).
Προχωρά σε μια «δομική» αλλαγή, ανατρέποντας τον ίδιο το δημόσιο χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Το κράτος αποσύρεται από την (συνταγματικά κατοχυρωμένη) υποχρέωση εγγύησης και χρηματοδότησης των συντάξεων, αναγνωρίζοντας πλέον υποχρεώσεις μόνο ως προς το ελάχιστο τμήμα των συντάξιμων αποδοχών που βαφτίζει «βασική σύνταξη», δηλαδή μόνο ως προς τα 360 ευρώ το μήνα. Όλα τα υπόλοιπα αφήνονται στην κρεατομηχανή της «ανταποδοτικότητας», δηλαδή στη λογική «όσα βάλει ο καθένας, τόσα θα πάρει», στα σκαμπανεβάσματα της αγοράς και την «επιδεξιότητα» των διοικήσεων των Ταμείων (που στην υπόθεση των ομολόγων απέδειξαν εμπράκτως για ποιους δουλεύουν…).
Με το νέο «αναλογικό» τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, εφόσον εργαστούμε για 40 χρόνια, θα φτάσουμε σε πραγματικές συντάξεις πολύ κοντά στην έννοια του φιλοδωρήματος. Μια ανάλογης σημασίας ανατροπή γίνεται στον τομέα της περίθαλψης με στόχο την υποβάθμισή της. Η πολιτική αυτή έχει στόχο να μεταφέρει κολοσσιαίους πόρους από τα Ταμεία στην εξυπηρέτηση του χρέους και των ελλειμμάτων, δηλαδή σους πιστωτές της χώρας μας. Έχει επίσης ως στόχο να ανοίξει «χώρο» στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και στον ιδιωτικό τομέα υγείας.
Όσον αφορά τις ρυθμίσεις του κυβερνητικού Π.Δ. για τις εργασιακές σχέσεις, με τις φθηνότερες και ευκολότερες απολύσεις οδηγούνται στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι που βρίσκονται στη σύνταξη γιατί οι εργοδότες θα τους απολύουν για να προσλάβουν νέους φθηνότερους εργαζόμενους. Με τους μισθούς των νέων εργαζομένων να είναι στο 80% ή 85% του κατώτερου μισθού αυτοί οδηγούνται σε δουλεμπορική εργασία, ενώ υπονομεύεται η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Με την κατάργηση της δυνατότητας των συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς στην Διαιτησία, εάν η εργοδοτική πλευρά δεν δέχεται το αποτέλεσμα της διαμεσολάβησης, ουσιαστικά ακυρώνεται το συνταγματικό δικαίωμά τους (άρθρο 22 του Συντάγματος) να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας και χτυπιέται στην καρδιά του το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Ξεσηκωμός μέχρι τη νίκη!
Εργαζόμενοι , εργαζόμενες
Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους. Θα βγούμε στο δρόμο ξανά και ξανά ενάντια στην πολιτική τους που καταδικάζει εργαζόμενους, συνταξιούχους και λαϊκά στρώματα στην εξαθλίωση και χαρίζει κέρδη στους τραπεζίτες και τους βιομήχανους.
Μπορούμε να τους ανατρέψουμε με τη μαζικότητα και τη δύναμη που δείξαμε στις Πανεργατικές Απεργίες. Με απεργίες, με διαδηλώσεις, με καταλήψεις.
Απαιτούμε από τα συνδικάτα συνέχεια, διάρκεια και κλιμάκωση των απεργιακών αγώνων.
Σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σχολή να στήσουμε Επιτροπές Αγώνα που θα οργανώνουν τη συλλογική μας δράση και αντίσταση μέχρι να τα πάρουν όλα πίσω.

Η ανατροπή είναι εφικτή

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει και διεκδικεί ένα ισχυρό, αναβαθμισμένο και κοινωνικά αποτελεσματικό, δημόσιο και καθολικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που θα καλύπτει πλήρως όλους όσους εργάζονται ή είναι άνεργοι που αναζητούν εργασία και θα διασφαλίζει ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συντάξεις, μαζί με σύγχρονη, πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική και υγειονομική περίθαλψη.

Διεκδικούμε:
• Την υπεράσπιση και ενίσχυση του δημόσιου, κοινωνικού, καθολικού, αναδιανεμητικού και αλληλέγγυου χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
• Την απόκρουση επιβολής του συστήματος των 3 πυλώνων και των επαγγελματικών Ταμείων. Οι βασικοί πυλώνες του δημόσιου και κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος είναι δύο:
α) Η κύρια ασφάλιση, που καλύπτει την κύρια σύνταξη και την υγεία και χρηματοδοτείται με το σύστημα της 3μερούς χρηματοδότησης (2/9 ο ασφαλισμένος, 4/9 ο εργοδότης και 3/9 το κράτος).
β) η επικουρική ασφάλιση, που καλύπτει την επικουρική σύνταξη και χρηματοδοτείται με ίσες εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη.
• Την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα των ν. 1902/90, 2084/92, 3029/02 και 3655/08.
• Την κατάργηση όλων των ασφαλιστικών διακρίσεων με βάση την ηλικία ή την ημερομηνία της πρώτης ένταξης σε ασφαλιστικό ταμείο.
• Τη βελτίωση και όχι υποβάθμιση των ασφαλιστικών όρων και παροχών. Να επανέλθουν οι θετικές διακρίσεις για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά με επέκταση και στον πατέρα όταν έχει την επιμέλεια ως μόνος γονέας του ανηλίκου. Να ισχύει για όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα το δικαίωμα για πλήρη συνταξιοδότηση με 35 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας.
• Την υπεράσπιση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, επέκτασή του στο δημόσιο τομέα και νέα επαγγέλματα.
• Την ασφαλιστική κάλυψη του χρόνου ανεργίας, ασθένειας, λοχείας και στρατιωτικής θητείας.
• Τον υπολογισμό των υπερωριών και όλων των ημεραργιών στο χρόνο ασφάλισης και στις συντάξιμες αποδοχές.
• Τον υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% των συντάξιμων αποδοχών του τελευταίου χρόνου ασφάλισης ή του καλύτερου χρόνου της τελευταίας 10ετίας και της επικουρικής, τουλάχιστον, στο 20% του συντάξιμου μισθού. Οι αναπροσαρμογές κύριας και επικουρικής σύνταξης να γίνονται σύμφωνα με τις ετήσιες αυξήσεις των συλλογικών συμβάσεων των εν ενεργεία εργαζομένων.
• Την καθιέρωση κατώτερης σύνταξης ίσης με 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτης και επικουρικής ίσης με 5 ημερομίσθια.
• Την τροποποίηση του καθεστώτος διαδοχικής ασφάλισης, ώστε να μην οδηγεί σε μείωση των συντάξεων.
• Την καθιέρωση βιβλιαρίου υγείας για όλους όσους κατοικούν στην Ελλάδα.
• Την περιφρούρηση των πόρων της κοινωνικής ασφάλισης με το χτύπημα της ανασφάλιστης εργασίας, της εισφοροδιαφυγής, της εισφοροαπαλλαγής και των χαριστικών ρυθμίσεων στην απόδοση των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας στα Ταμεία. Ασφαλή διαχείριση των αποθεματικών και της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων. Απαγόρευση χρηματιστηριακών παιχνιδιών με τα αποθεματικά των Ταμείων. Ενίσχυση των ελεγκτικών οργάνων με προσωπικό, μέσα και πόρους και
θεσμοθέτηση του δικαιώματος των εκπροσώπων των εργαζομένων για παρέμβαση και έλεγχο στις επιχειρήσεις και τα εργοτάξια.
• Την επιστροφή των λεηλατημένων από το Κράτος και τις τράπεζες αποθεματικών των Ταμείων και θεσμοθέτηση νέων δημοσίων πόρων για το ασφαλιστικό σύστημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται να καταργηθούν όλες οι ελαστικές µορφές εργασίας στο δηµόσιο και τον ιδιωτικό τοµέα (η ενοικιαζόµενη εργασία, η αμοιβή με το μπλοκάκι, το καθεστώς της υπεργολαβίας, που εξαφανίζουν βασικά δικαιώµατα των εργαζοµένων).
Διεκδικούµε:
Την απόσυρση του ΠΔ για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, πλήρη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία με μισθούς που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες για όλους και όλες.

Ενάντια σε Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ
Αγώνας Διαρκείας-Εξέγερση Παντού

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010


Απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ


Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στη συνεδρίαση της 15/6/2010 συζήτησε διεξοδικά ζητήματα που απασχολούν το ενωτικό εγχείρημα:

1. Η συζήτηση, με βάση το πολιτικό κείμενο που εισηγήθηκε ο Γιάννης Μπανιάς, αφορούσε στην ανάγκη ενός «νέου ξεκινήματος για τοn ΣΥΡΙΖΑ», με βασικά στοιχεία: την επικαιροποίηση, μέσα στις νέες συνθήκες οικονομικής, κοινωνικής πολιτικής, και ηθικής κρίσης του πολιτικού πλαισίου, ζητήματα συγκρότησης και κανόνες λειτουργίας σε όλα τα επίπεδα, από τη βάση μέχρι τη Γραμματεία του εγχειρήματος καθώς και τiς εξωστρεφείς δράσεις και πρωτοβουλίες και τη γείωση του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία και τα προβλήματά της. Η συζήτηση πάνω σʼ αυτά τα ζητήματα θα συνεχιστεί και θα ολοκληρωθεί την ερχόμενη εβδομάδα.

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει τους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται αυτό το διάστημα με αιχμή το ασφαλιστικό, την αντίσταση στην κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και την προστασία του δημόσιου πλούτου από το ξεπούλημα που επιχειρεί η κυβέρνηση αυτή την περίοδο. Παράλληλα θα πρωταγωνιστήσει για την ανάπτυξη ακόμη πιο συντονισμένων, ενωτικών και μαχητικών αγώνων με στόχο τη συνολική ανατροπή των μέτρων κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

3. Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς φορείς σε συμμετοχή, στήριξη και διεύρυνση της πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας αλληλεγγύης στην Ελλάδα από 21 – 26 Ιουνίου που έχουν αναλάβει 9 ευρωβουλευτές της ευρωομάδας GUE/NGL, μεταξύ των οποίων και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής.

Στο πλαίσιο αυτής της εβδομάδας ο ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνει:

- Συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή 18 Ιουνίου.

- Πανελλαδικές δράσεις σε εργασιακούς χώρους τη Δευτέρα 21 και την Τρίτη 22/6 ενάντια στις απολύσεις και το ασφαλιστικό νομοσχέδιο (ΕΡΤ, ναυπηγεία, νοσοκομεία που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας κλπ).

- Κεντρική εκδήλωση την Παρασκευή 25 Ιουνίου στο πάρκο Θησείου (δίπλα στο σταθμό ΗΣΑΠ) στο πλαίσιο ταυτόχρονων εκδηλώσεων με άλλες ευρωπαϊκές χώρες των οποίων ευρωβουλευτές συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Μ. Βρετανία, Γαλλία κλπ).

- Δράσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ την Κυριακή 27 Ιουνίου.

4. Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ολόψυχα τον αγωνιστή απεργό πείνας δήμαρχο Ελληνικού Χρήστο Κορτζίδη και απαιτεί από την κυβέρνηση να δώσει άμεση λύση στα δίκαια αιτήματα που υποστηρίζει. Προσωπική ευθύνη γιʼ αυτό έχει ο Πρωθυπουργός.

5. Συμμετέχει και στηρίζει τις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ που θα πραγματοποιηθεί στην Τουρκία από 1-4 Ιουλίου.

6. Η Γραμματεία ομόφωνα αποφάσισε ότι η αποχώρηση των τεσσάρων βουλευτών (Φ. Κουβέλης, Αθ. Λεβέντης, Ν. Τσούκαλης, Γρ. Ψαριανός) από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, που εκλέχθηκαν στις πρόσφατες εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 με το εκλογικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ, με το Πρόγραμμα και το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο του, που εξακολουθούν και σήμερα να ισχύουν, δεν επιτρέπεται να μειώσει την κοινοβουλευτική δύναμη του ενωτικού εγχειρήματος.

Οι αποχωρήσαντες βουλευτές οφείλουν να σεβαστούν τη θέληση των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που στήριξαν και ψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ, εκλέγοντας 13 αντιπροσώπους του στη Βουλή, και να πράξουν σύμφωνα με τις πολιτικές και ηθικές παραδόσεις της Αριστεράς, ώστε να διασφαλιστεί ο αριθμός των εδρών που ίδιοι οι πολίτες με την ψήφο τους καθόρισαν και ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

To Γραφείο Τύπου

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010


Συνέντευξη του Νίκου Χουντή στον Αναργυρο Σεβαστό, ΑΥΓΗ

* Στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου, το αργότερο του Οκτωβρίου, αναμένεται να αποφασιστούν μέτρα με τα οποία επιβάλλεται γενικευμένο καθεστώς επιτήρησης όχι μόνο στις οικονομίες που παραβιάζουν τους "ιερούς" αριθμούς του Μάαστριχτ, αλλά και σε όσες χώρες κρίνονται ύποπτες για δημοσιονομική απειθαρχία. Πώς εξηγείτε αυτή την εξέλιξη;

Έχουμε πράγματι μια γενίκευση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αυτών των σκληρών προγραμμάτων λιτότητας και το πρόσχημα ότι αυτά είναι υποχρεωτικά στις χώρες που εμφανίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως του χρέους και του ελλείμματος, φαίνεται να καταρρέει. Και η Γερμανία, που είναι το παράδειγμα μιας υποτίθεται ανθηρής οικονομίας, με τα ιερά και τα όσια του Μάαστριχτ δεν τα πήγε και πολύ καλά. Εμείς λέγαμε ότι τα προβλήματα είναι γενικευμένα και ότι αυτό το Σύμφωνο Σταθερότητας που απαιτεί αυτούς τους δείκτες αποδείχτηκε αντιαναπτυξιακό, αντικοινωνικό και αναποτελεσματικό. Δεν τηρείται από κανέναν. Επομένως η επαναφορά του, η επίκλησή του είναι καταστροφή για την ανάπτυξη στην Ευρώπη.

Η απάντηση που δίνεται με πολύ κυνικό τρόπο είναι ότι η Ευρώπη πρέπει να κερδίσει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο ακολουθώντας την κλασική νεοφιλελεύθερη μέθοδο της καθήλωσης του εργασιακού κόστους. Να σημειώσουμε ότι όλα αυτά γίνονται με τη συμμετοχή και την εμπλοκή του ΔΝΤ. Ίσως δεν έχει ακόμα αξιολογηθεί η σοβαρότητα του γεγονότος ότι δεν αποτελεί το ΔΝΤ μόνο μια οικονομική εφεδρεία άλλα ότι παίζει πλέον τον ρόλο ενός θεσμικού οργάνου εντός της Ε.Ε. με μεγάλες επιπτώσεις στην θεσμική συγκρότηση της Ε.Ε. και των οργάνων της .

* Παρά τη σφοδρότητα των μέτρων εις βάρος των λαϊκών συμφερόντων, οι κοινωνικές αντιδράσεις δεν είναι ανάλογες. Που αποδίδετε αυτή την υστέρηση; Πιστεύετε ότι οι κινητοποιήσεις, σαν τις πρόσφατες στη Γαλλία και την Ισπανία, σηματοδοτούν φάση κοινωνικής κινητικότητας για ολόκληρη την Ευρώπη;


Το δικαιολογημένο σε μεγάλο βαθμό μούδιασμα των Ευρωπαίων εργαζομένων από την κρίση και τις κυβερνητικές επιλογές πιστεύω ότι θα αντικατασταθεί από τη γενική αντίδραση και αντίσταση των εργαζομένων. Εδώ ο ρόλος της αριστεράς σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι σημαντικός και αναντικατάστατος. Η ευθύνη της αριστεράς είναι μεγάλη. Σκοπός της πρέπει να είναι η «πολιτικοποίηση» της αντίδρασης, να δώσει συνολικές απαντήσεις στην κρίση. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική αριστερά, η ευρωπαϊκή αριστερά πρέπει να κάνει συστηματική προσπάθεια, να απαντήσει στα επιχειρήματα που θεωρούν τα μέτρα «αναγκαίο κακό» και καθηλώνουν τον αγώνα και να δώσει πιο σαφείς εναλλακτικές προτάσεις.

* Ορισμένες από τις κριτικές που ασκούσε η ευρωπαϊκή αριστερά για το σύμφωνο σταθερότητας γίνονται ολοένα και ευρύτερα αποδεκτές. Πως εκτιμάτε τις διεργασίες στις άλλες ευρωομάδες και ποια περιθώρια κοινών πρωτοβουλιών ή και κοινής δράσης υπάρχουν;

Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της ευρωομάδας της ενωτικής αριστεράς, όπως η διοργάνωση εβδομάδας αλληλεγγύης στους Έλληνες εργαζόμενους από τις 21 έως και τις 26 Ιουνίου σε πολλές χώρες της Ε.Ε. Στο επίπεδο των άλλων ευρωομάδων διακρίνονται κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία σε επιμέρους ζητήματα. Παράδειγμα για τους οίκους αξιολόγησης που είχαμε αναλάβει την πρωτοβουλία, όπως και για το θέμα του ρόλου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, όπου αναμένουμε την απάντηση του προεδρείου για το αν θα συζητήσει αυτά τα μέτρα και την εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ε.Ε.

Προς το παρόν είναι θετικό που διακρίνουμε κάποια διαφοροποίηση σε επίπεδο ρητορικής και δεν την υποτιμούμε καθόλου. Επίσης σε πρωτοβουλίες, ημερίδες αλληλεγγύης έχουμε τη συμμετοχή σοσιαλιστών αλλά και οικολόγων, όπως για παράδειγμα στην πρωτοβουλία της ημερίδας της “Ουμανιτέ”. Όλα αυτά σημαίνουν ότι η συζήτηση άνοιξε και η δική μας ή προσπάθεια είναι να την ανοίξουμε ακόμα περισσότερο, προσπαθώντας να μετατοπίσουμε την πολιτική προς το όφελος των εργαζομένων, για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης.

* Από την ευρωβουλή απουσιάζουν οι Ιταλοί αριστεροί ευρωβουλευτές, καθώς η διάσπαση της Επανίδρυσης στις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου στέρησε τη δυνατότητα να εκλεγούν αριστεροί ευρωβουλευτές, αν και τα δύο σχήματα συγκέντρωσαν αθροιστικά 6%. Είναι μοιραία η διάσπαση της αριστεράς στην Ευρώπη; Ποιο το μήνυμα για τις εξελίξεις στο χώρο της

δικής μας αριστεράς στην Ελλάδα;



Η απουσία της ιταλικής αριστεράς από την ευρωβουλή αποτελεί σημαντική απώλεια τόσο για την αριστερά όσο και για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης. Δυστυχώς είναι αποτέλεσμα εσωτερικών ανταγωνισμών, αντιπαραθέσεων και διασπάσεων. Τα διχαστικά και διασπαστικά φαινόμενα είχαν κλείσει τον κύκλο τους αφού διαπιστώνουμε ενωτικές διεργασίες όπως στη Γερμανία με το κόμμα Die Linke όσο και στην Πορτογαλία με το Μπλόκο.

Η διάσπαση δεν αποτελεί μοιραίο γεγονός, «φυσικό φαινόμενο» για την αριστερά. Αποτελεί πολιτική επιλογή και καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του, κι αυτό αφορά και τη δική μας αριστερά. Το είχαμε πει από καιρό, να μην καταντήσουμε Ιταλία. Παλέψαμε να το αποτρέψουμε, όμως οι πολιτικές επιλογές των συντρόφων που αποχώρησαν ήταν άλλες. Παρόλο που ζούμε την εποχή του πολιτικού πολιτισμού, η λογική του «ελεύθερα φεύγω», «ελεύθερα δεν ανήκω», επειδή δεν συμφωνώ με την πλειοψηφία του κόμματος, θέτει ζήτημα πολιτικής και ηθικής δεοντολογίας, μιας και εκλέχθηκαν ως μέλη του Συνασπισμού με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα μέσα από την πολιτική μας συμμαχία, τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010


H κυβέρνηση κρύβει την αλήθεια για την τεράστια υστέρηση στα έσοδα, μια και πραγματοποιεί τις συγκρίσεις σε σχέση με το παλιό Πρόγραμμα Σταθερότητας και όχι με το νέο


Ανακοίνωση του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ



Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΕΝΤΑΜΗΝΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΑΝΑΛΗΘΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Η ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΕΙΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το πεντάμηνο Ιανουαρίου – Μαΐου, που ανακοίνωσε σήμερα το Υπουργείο Οικονομικών, τα δημόσια έσοδα αυξήθηκαν κατά 8,3% έναντι του υποτιθέμενου ετήσιου στόχου στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) για αύξηση κατά 11,7%.

Όμως, με βάση τα πραγματικά δεδομένα, τα οποία αποκαλύπτει και η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», η αύξηση των εσόδων για την οποία έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση έναντι της τρόϊκας ανέρχεται σε 15% και όχι σε 11,7%, καθώς τον Μάιο το Υπουργείο Οικονομικών υποχρεώθηκε να αναπροσαρμόσει τους στόχους για τα έσοδα και τις δαπάνες. Άρα, η κυβέρνηση κρύβει την αλήθεια για την τεράστια υστέρηση στα έσοδα, μια και πραγματοποιεί τις συγκρίσεις σε σχέση με το παλιό Πρόγραμμα Σταθερότητας και όχι με το νέο.

Επιπλέον, στο σκέλος των δαπανών, η περίφημη «επιτυχία» της μεγάλης τους μείωσης το πεντάμηνο Ιανουαρίου-Μαΐου δεν είναι παρά πύργος στην άμμο, καθώς οφείλεται κυρίως στην μη πληρωμή των βασικών υποχρεώσεων του δημοσίου – όπως οι εφημερίες των γιατρών- και στην απαράδεκτη μεγάλη μείωση των δαπανών ακόμα και αυτού του συρρικνωμένου Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Αντί δηλαδή η κυβέρνηση να αυξήσει τις δημόσιες επενδύσεις, προκειμένου η χώρα να βγει από τον γκρεμό της καταστροφικής ύφεσης, προβαίνει, ενάντια σε κάθε οικονομική λογική, στην δραστική τους μείωση.

Απέναντι σε αυτή στην ισοπεδωτική, νεοφιλελεύθερη πολιτική του κουαρτέτου κυβέρνησης, Ε.Ε, Ε.Κ.Τ και Δ.Ν.Τ, η οποία οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα τον τόπο στην απόλυτη οικονομική καταστροφή, αντιπροτείνουμε την αποδέσμευση εδώ και τώρα από τον βάρβαρο μηχανισμό του τραπεζικού κεφαλαίου που μας έχει επιβληθεί και την επαναδιαπραγμάτευση, χωρίς όρους και δεσμεύσεις, του δημόσιου χρέους για μια ευνοϊκή ρύθμισή του και τη διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του. Διότι το μόνο, πραγματικά λαϊκό χρέος είναι η λαϊκή αντίσταση.

Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής




ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ


Ο Νομάρχης Δυτικής Αττικής σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ΔΥΤΙΚΗ ΟΧΘΗ της 2 Ιουνίου αναφέρει:
ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ:
Πολύς λόγος έγινε για το νέο κτίριο της Νομαρχίας. Ήταν αναγκαίο έργο κ. Αρκουδάρη; Και αναφέρομαι στους παρόντες καιρούς …
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΟΜΑΡΧΗ: (Κατάληξη απάντησης).
Ευτυχώς το Νομαρχιακό συμβούλιο είχε άλλη άποψη και έτσι ομόφωνα ενέκρινε όλες τις σχετικές αποφάσεις.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ:
Πράγματι το Νομαρχιακό συμβούλιο είχε αποφάσισε ομόφωνα την δημιουργία ιδιόκτητου κτιρίου της Νομαρχίας.
Θα ήταν ευτύχημα δε, εάν όλες οι υπηρεσίες του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα είχαν την δυνατότητα να στεγάζονται σε ιδιόκτητα κτίρια.
Οι πολίτες θα εξυπηρετούντο καλύτερα, θα εξοικονομούσαν σημαντικά ποσά από αυτά που πληρώνουν για ενοίκια, για φύλαξη η για καθαριότητα κλπ.
Το παράδοξο θα ήταν, αδιαφορώντας το Νομαρχιακό συμβούλιο για όλα αυτά να μην ασχολείτο με το θέμα, όταν μάλιστα υπήρχε δωρεά οικοπέδου του ΤΙΤΑΝ για την ανέγερση του συγκεκριμένου κτηρίου.
Μέχρι αυτού του σημείου λοιπόν, όσα αναφέρει ο κ. Νομάρχης ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια, δεδομένου ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε σε περίοδο που δεν αμφισβητείτο η ύπαρξη των Νομαρχιών, ούτε οι υπηρεσίες τους με την σημερινή τους μορφή.
Όταν δηλαδή δεν υπήρχε ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ.
Με την νέα διοικητική δομή της χώρας όπου καταργούνται Νομαρχίες και φτιάχνονται ευρύτερες περιφέρειες, καταργούνται Δήμοι και δημιουργούνται νέοι και μεγαλύτεροι η μεταφέρονται αρμοδιότητες από το κράτος προς τις περιφέρειες η από τις πρώην Νομαρχίες στους νέους Δήμους κοκ αλλάζει άρδην η υπάρχουσα διοικητική δομή της χώρας.
Συνεπώς όταν επηρεάζεται ολόκληρο το οικοδόμημα της τοπικής αυτοδιοίκησης και των δυο βαθμών, είναι πρακτικά αδύνατο να υπολογίσει κανείς πως θα διαμορφωθούν οι νέες υπηρεσίες.
Πόσα κτίρια πχ θα χρειαστούν, για ποιες υπηρεσίες, που θα βρίσκονται αυτά ώστε να εξυπηρετούνται οι πολίτες του λεκανοπεδίου, πόσο προσωπικό θα χρειαστεί η νέα διοικητική δομή της χώρας κοκ.
Επιπλέον τα χρήματα για την ανέγερση του κτιρίου θα προέλθουν από τραπεζικό δανεισμό, ενώ η αποπληρωμή τους θα μεταφερθεί στην ακόμα μη ….. υπάρχουσα περιφερειακή διοίκηση.
Φυσικά, παρόλα αυτά είναι δικαίωμα του κ. Νομάρχη να επιμένει στην δημιουργία του κτηρίου, οφείλει όμως να λέει ολόκληρη την αλήθεια.
Είναι λοιπόν μόνο η μισή αλήθεια ότι το Νομαρχιακό συμβούλιο αποφάσισε την δημιουργία του κτηρίου, δεδομένου ότι αυτό έγινε πριν από την διοικητική μεταρρύθμιση της χωράς δηλαδή τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.
Η άλλη μισή είναι πως ζητήσαμε να συζητηθεί το θέμα στο Νομαρχιακό συμβούλιο μετά τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, δηλαδή υπό τις νέες συνθήκες.
Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, ο κ. Νομάρχης αρνήθηκε την συζήτηση του θέματος…..
Ολόκληρη δε η αλήθεια είναι η καταψήφιση εκ μέρους μου σχετικού θέματος με το κτίριο που είχε έρθει προς συζήτηση, σε μια από τις τέσσερις επιτροπές της Νομαρχίας της οποίας είμαι μέλος.
Το να επιμένει λοιπόν ο κ. Νομάρχης να φτιάξει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες το συγκεκριμένο κτίριο είναι σαν ‘να ράβει ένα κουστούμι χωρίς να γνωρίζει τις διαστάσεις του σώματος που θα το φορέσει’!
Δικαίωμα του, από εκεί και ύστερα όμως οφείλει να μην συνδέει την επιμονή του αυτή, λέγοντας μισές αλήθειες για το συνολικό ιστορικό του προβλήματος.


ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Επικεφαλής ‘ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ’
Νομαρχιακός σύμβουλος

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010


Κλείσιμο του Προέδρου του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα, στο 6ο Συνέδριο του Συνασπισμού


Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Το συνέδριο μας πλησιάζει σιγά σιγά τους το τέλος του. Και πρέπει να σας πω ότι ήταν ένα έντονο Συνέδριο. Και πολλές φορές, όσοι ήμασταν εδώ δεν αισθανθήκαμε και ιδιαίτερα ευχάριστα διότι ακούγαμε τον κόσμο μας, τους συντρόφους μας, τα μέλη μας από τη βάση του κόμματος να ανεβαίνουν σε αυτό εδώ το βήμα και να βγάζουν τον πόνο τους, την αγωνία τους, τη λαχτάρα τους και να κάνουν αυστηρή, σκληρή κριτική σε όλους. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι αυτό είναι ένα δείγμα της δύσκολης και κακής κρίσιμης κατάστασης στην οποία βρίσκεται το κόμμα. Και ότι υπάρχει μια μεγάλη ένταση και ένας μεγάλος θυμός.

Εγώ θα έλεγα ότι είμαστε ευτυχείς όταν η βάση του κόμματος, όταν ένα σώμα έχει τη δυνατότητα να πει πράγματα, να μιλήσει έντονα και να ασκήσει κριτική. Να φοβόμαστε όταν δεν έχουν τη δυνατότητα τα μέλη του κόμματος, η βάση του Συνεδρίου, να ασκήσουν κριτική. Να φοβόμαστε όταν τη δυνατότητα να ασκήσουν κριτική την έχουν μόνο τα στελέχη και όχι η βάση του κόμματος. Ήταν, λοιπόν, χρήσιμη αυτή η διαδικασία. Ήταν αναγκαία αυτή η διαδικασία. Και πιστεύω ότι, μέσα από τις εκατοντάδες τοποθετήσεις, προσεγγίσαμε με ολοκληρωμένο τρόπο το σύνολο τους κατάστασης την οποία έχει να αντιμετωπίσει το κόμμα. Χωρίς κόμμα μάχιμο και αποτελεσματικό, είναι βέβαιο ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών. Και οι απαιτήσεις των καιρών είναι μεγάλες. Η κοινωνία βρίσκεται δέσμια των πολιτικών του ΔΝΤ, που δεν μας βγάζουν από την κρίση αλλά μας βυθίζουν πιο βαθιά σε αυτήν. Κοιτάχτε τα νέα σήμερα, το παράδειγμα τους Ουγγαρίας. Εάν επιλέγαμε να κάνουμε το Συνέδριό μας σε ένα χρόνο από τώρα, σε αυτό εδώ το στάδιο, ίσως να μην μπορούσαμε να το κάνουμε, γιατί ενδεχομένως σε αυτό το στάδιο να μένουν άνεργοι σε έναν χρόνο και να σιτίζονται στην αίθουσα που εμείς έχουμε επιλέξει να χρησιμοποιήσουμε ως κυλικείο. Αυτή είναι η προοπτική για την ελληνική κοινωνία.

Και αυτήν την προοπτική έχουμε καθήκον, είναι το πρώτιστο καθήκον μας, ως Αριστερά, μέσα στην κοινωνία, να την ανατρέψουμε. Το μνημόνιο της κυβέρνησης και του ΔΝΤ πρέπει να ανατραπεί. Και είμαστε βέβαιοι ότι μπορεί να ανατραπεί.

Ακόμα και στην κυβέρνηση αρχίζουν να το καταλαβαίνουν. Ακόμα και βουλευτές τους πλειοψηφίας βλέπουν ότι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν περνάει. Και δεν θα περάσει, τουλάχιστον έτσι εύκολα τους κάποιοι νομίζουν.

Αυτό είναι το σημείο όπου το πουλόβερ θα ξηλωθεί. Και το μνημόνιο θα ανατραπεί.

Από εμάς εξαρτάται αν σε αυτές τους συγκλονιστικές διαδικασίες θα είμαστε παρόντες ή θα τους αφήσουμε να περάσουν δίπλα μας, να τις παρακολουθούμε από τις κερκίδες.

Αυτή είναι η ακλόνητη γραμμή που χωρίζει την κοινωνία.

Και σε αυτό το δίλλημα είμαστε όλοι σε αυτή την αίθουσα από την ίδια μεριά.

Και είναι μαζί τους ακόμα περισσότεροι. Δεν περισσεύει κανείς σε αυτόν τον αγώνα.

Και για να το πετύχουμε αυτό, δεν αρκεί ένα κόμμα δελτίων τύπου και ανακοινώσεων. Χρειάζεται ένα κόμμα πρωτοπόρο τους κοινωνικούς αγώνες, στη Βουλή, τους ιδέες.

Ένα κόμμα που θα ενοχλεί το σύστημα, που θα αμφισβητεί τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης.

Το είπα και στην εισήγηση τους Πέμπτης και αισθάνομαι την ανάγκη να το επαναλάβω.

Αποτελεί άλλωστε κοινό τόπο τους συντριπτικής πλειοψηφίας των τοποθετήσεων που ακούστηκαν αυτές τους ημέρες.

Κόμμα αποτελεσματικό και μάχιμο, δεν σημαίνει υποχώρηση στη δημοκρατική λειτουργία, ούτε στον πλουραλισμό των απόψεων.

Γιατί άκουσα αυτές τις μέρες οξεία κριτική από αγαπημένους συντρόφους, άκουσα χθες τον αγαπημένο σύντροφο Φώτη Προβατά, που αγωνιζόμαστε μαζί στην Ανοιχτή Πόλη, είναι και δημοτικός σύμβουλος, να μιλάει για κόμμα Γκουαντανάμο. Και θέλω να πω ότι το κόμμα μας δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση τέτοιο κόμμα.

Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει περίπτωση το κόμμα αυτό να γίνει Γκουαντάναμο. Δεν ήταν ποτέ και δεν θα το επιτρέψουμε.

Στα κόμματα Γκουαντάναμο δεν ψηφίζουν κατά βούληση οι βουλευτές στη συνθήκη τους Λισαβόνας. Δεν κάνουν οι τάσεις δική τους εξωτερική πολιτική.

Δεν έχουν τη δυνατότητα ξεχωριστών διαδικασιών και ανακοινώσεων.

Δεν εκφωνούν αυτονόμως τη δική τους γραμμή, για στρατηγικής σημασίας ζητήματα, τους αυτά τους Ευρώπης.

Και δεν πρόκειται να γίνουμε ένα κόμμα που να μην επιτρέπει την ελεύθερη διακίνηση των απόψεων.

Και απευθύνω στο σώμα, προς τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος ξανά το ερώτημα που απηύθυνα και κατά την έναρξη των προσυνεδριακών διαδικασιών στην ΚΠΕ :

Το πρόβλημα αυτού του κόμματος είναι το έλλειμμα δημοκρατίας;

Και εν τέλει είμαστε ικανοποιημένοι από τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος;

Αν δεν υπάρχει ζήτημα, κακώς συζητάμε.

Αν αντιλαμβανόμαστε, όμως, ότι υπάρχει ζήτημα, τότε, πρέπει όλοι μαζί να συνθέσουμε και να βρούμε τους τρόπους και τους κανόνες με τους οποίους θα μπορέσουμε να λειτουργούμε συλλογικά. Και το λέω πρώτος εγώ ,γιατί άκουσα με προσοχή την ομιλία του σ. Γιάννη Δραγασάκη, τον οποίο θα ήθελα δημοσίως για άλλη μια φορά να τον ευχαριστήσω για την προσφορά του. Και να είστε σίγουροι ότι η προσφορά δεν μετριέται με αξιώματα. Τον άκουσα να λέει, και είχε απόλυτα δίκιο, από ποια όργανα ελέγχεται και σε ποια όργανα κάνει απολογισμό ο Πρόεδρος. Και συνακολούθως, ποια είναι η θεσμική δομή εκείνη, η οποία μπορεί να ανταποκριθεί σε μια πολιτική λειτουργία κόμματος με στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας. Και αυτούς τους στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας πρέπει να ανακαλύψουμε.

Να ενισχύσουμε την πολιτική σύνθεση.

Την κομματικότητα και τη στράτευση σε ένα κοινό πολιτικό σχέδιο.

Την υπεράσπιση τους δημόσιας εικόνας του κόμματος.

Την εξωστρέφεια.

Αυτά ήταν που τους έλειψαν το προηγούμενο διάστημα, αυτά τους τράβηξαν πίσω. Δεν αμφισβητούμε το δικαίωμα όλων να λένε την άποψή τους. Εκτιμώ, όμως, εγώ και σας το καταθέτω, ότι ένα κόμμα δεν μπορεί να έχει 4,5,6 ταυτόχρονες και ισόποσες εκφωνήσεις γραμμής.

Σήμερα, με τους αποφάσεις του Συνεδρίου, μπορούμε να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά.

Θα ήθελα να σταθώ, όμως, σε κάποια πολιτικά ζητήματα που τέθηκαν στην συζήτηση αυτές τους ημέρες.

Το πρώτο αφορά την θέση τους απέναντι στην Ευρώπη.

Θεωρώ και θα το επαναλάβω ότι το δίλλημα μέσα η έξω από την ευρωζώνη, ή ακόμα περισσότερο μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορεί σήμερα να είναι το κεντρικό στρατηγικό τους ερώτημα.

Έχω την αίσθηση ότι όταν εγκλωβιζόμαστε σε μια τέτοια συζήτηση, περισσότερο διασταυρώνουμε ιδεολογικές προκαταλήψεις που κληρονομήσαμε από το παρελθόν, παρά ανοίγουμε δρόμους στο μέλλον, παρά ανοίγουμε στρατηγική ενόρασης στο μέλλον.

Άλλωστε τέτοιοι προβληματισμοί βεβαίως και είναι ανοιχτοί και εκφράζονται. Αλλά τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ενός πλειστηριασμού, ενός διαγκωνισμού της απόλυτης, της κατάλληλης, της πιο αριστερής άποψης για την έξοδο από την κρίση. Και έχουμε κουραστεί να βλέπουμε με απολυτότητα να διατυπώνονται απόψεις –και δεν μιλώ τόσο για το εσωτερικό του κόμματος όσο συνολικά για τη δημόσια συζήτηση στο χώρο της Αριστεράς – όπου με μια απολυτότητα, κατατίθενται απόψεις ως οι μοναδικές απόψεις εξόδου από την κρίση. Και πρέπει να σκεφτούμε αν μπορεί να είναι αριστερό κάτι που κατατίθεται ως η μοναδική σωστή επιλογή. Δεν μας διακατέχει η μοναδική αλήθεια. Και, βεβαίως, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες στο ευρωπαϊκό πεδίο, το ζήτημα είναι, όμως, εμείς τι επιλέγουμε. Και επαναλαμβάνω ότι εμείς δεν μπορούμε να επιλέγουμε ούτε την έξοδο από την Ευρωζώνη, ούτε, βέβαια, την άκριτη αποδοχή των ευρωπαϊκών, νεοφιλελεύθερων συνθηκών, που έχουν απόλυτη ευθύνη για τη διαμόρφωση της σημερινής κρίσης.

Το ΤΟΥΣ στη συνθήκη τους Λισαβόνας δεν είναι ούτε εγκατάλειψη του αριστερού ευρωπαϊσμού, ούτε δεξιά παρέκκλιση

Η κεντρική τους παρουσία στο κόμμα τους Ευρωπαϊκής Αριστεράς δεν είναι ούτε δεξιά παρέκκλιση ούτε εγκατάλειψη του αριστερού ευρωπαϊσμού.

Εμείς επιλέγουμε το πεδίο τους ενότητας και τους αλληλεγγύης ανάμεσα τους εργαζόμενους τους Ελλάδας, τους Πορτογαλίας, τους Ισπανίας, τους Γερμανίας, ολόκληρης τους Ευρώπης.

Αυτή η ενότητα και αυτή η αλληλεγγύη τους κάνει πιο ισχυρούς απέναντι στον κοινό μας εχθρό, που είναι το κεφάλαιο και οι δυνάμεις που το υποστηρίζουν.

Και τους πρωταγωνιστήσαμε τα προηγούμενα χρόνια στο ευρωπαϊκό πεδίο, έτσι θα συνεχίσουμε να πρωταγωνιστούμε. Και θέλω να κάνω μια επισήμανση. Στους αγώνες που θα ακολουθήσουν, δεν μπορεί κριτήριο για την ενότητά μας να είναι το αν έχουμε κοινή ή διαφορετική αντίληψη ακόμα και σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως αυτό της Ευρώπης.

Με την έννοια αυτή, πρέπει να κάνουμε ξεκάθαρο το εξής: η αποσαφήνιση τους Ευρωπαϊκής στρατηγικής, δεν τους απομακρύνει από την γραμμή τους για την αναγκαιότητα της ευρύτερης δυνατής ενότητας των δυνάμεων τους Αριστεράς. Αντίθετα την ενισχύει. Το θέμα είναι με ποια πρόθεση προσέρχεται κανείς σε αυτούς τους κοινούς αγώνες. Και το λέω αυτό διότι υπήρξε εφικτό να προχωρήσει το κοινό πόρισμα πριν από πολλά χρόνια ΚΚΕ και ΕΑΡ με δύο ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις στο θέμα της Ευρώπης. Όμως υπήρξε η κοινή διατύπωση, η κοινή κατάληξη ότι παλεύουμε μαζί για μια διαφορετική Ευρώπη. Σήμερα δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούμε στο πεδίο της Αριστεράς να βρούμε κοινή διατύπωση παρά μονάχα επιστρατεύουμε όλοι τις μοναδικές μας αλήθειες.

Δεύτερο σημείο παρατήρησης: Το διαρκές δίλημμα αν θα προσανατολιστούμε σε ρήξεις ή σε προτάσεις. Συντρόφισσες και σύντροφοι, νομίζω ότι δεν είναι ένα σημερινό δίλημμα. Νομίζω ότι υπάρχει ήδη από την πρώτη Διεθνή, και θα υπάρχει για πάντα.

Δεν υπάρχει λόγος να μένουμε σε αυτό το δίλημμα, απολυτοποιώντας μάλιστα την αντίθετη άποψη.

Οι κοινωνικές αλλαγές που τους ενδιαφέρουν, είναι αυτές που έρχονται μέσα από την αμφισβήτηση των σημερινών συσχετισμών δύναμης, μέσα από την προώθηση του κινήματος σε καλύτερες θέσεις.

Και οι κοινωνικοί αγώνες κερδίζουν όταν περιγράφουν άμεσες και ώριμες αλλαγές.

Επομένως, το αν θα προσανατολιστούμε σε προγραμματικές προτάσεις ή σε κοινωνικούς αγώνες είναι ένα ερώτημα χωρίς περιεχόμενο.

Είναι ένα ερώτημα για κλειστά δωμάτια γιατί έξω στην κοινωνία είναι προφανές ότι δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο.

Και η Τρίτη και τελευταία παρατήρηση

Έγινε μεγάλη συζήτηση από αυτό εδώ το βήμα για την δημοσκοπική έκρηξη του 2008 και για τη διαχείρισή της από το κόμμα τους. Και υπήρξαν και αναφορές στην εισήγηση τους Πέμπτης πάνω σε αυτό το ζήτημα και από αγαπημένους μου φίλους όπως ο Γιάννης Πρωτονοτάριος.

Θέλω να πω ότι αυτό που είπα προχθές, ότι το δίλημμα «πάμε με το ΠΑΣΟΚ ή δεν πάμε με το ΠΑΣΟΚ» είναι υπαρκτό όταν είσαι μία δύναμη του 3%, που μπαίνει- δεν μπαίνει στη βουλή και που το ΠΑΣΟΚ και το κάθε ΠΑΣΟΚ και το κάθε κόμμα εξουσίας σε αντιμετωπίζει ως το δεκανίκι για να στηρίξει την αυτοδυναμία του.

Όταν τους τους φτάσει τη δυνατότητα να έχεις την ηγεμονία των ιδεών και των απόψεων, ακόμα δε περισσότερο τη δυνατότητα να είσαι και δημοσκοπικά σε πολύ ανώτερα ποσοστά, και έχεις φτάσει στο όριο να σπας τις αυτοδυναμίες, πρέπει να προχωρήσεις ένα βήμα ακόμα.

Να απεγκλωβιστείς από το δίλημμα και να περιγράψεις την δική σου εναλλακτική πρόταση, να βάλεις τους δικούς σου όρους, τους όρους συγκρότησης μια τους πολιτικής πλειοψηφίας.

Και το λέω αυτό γιατί κάποιοι σύντροφοι, διέγνωσαν σε αυτό, και το είπαν ευθέως τους ομιλίες τους, σημάδια μιας ομιχλώδους επιστροφής σε κεντροαριστερές αντιλήψεις. Η Κεντροαριστερά, συντρόφισσες και σύντροφοι, μας έχει αφήσει χρόνους. Είναι ένα σχέδιο που έχει καταδικαστεί από την ίδια τη ζωή. Χωρίς ενοχές, να δούμε το αύριο, να δούμε τις νέες συνθήκες που απλώνονται μπροστά μας και να δούμε πώς θα επιβάλουμε ένα ηγεμονικό σχέδιο στην ελληνική κοινωνία, πώς αυτή η κοινωνική πλειοψηφία που διαμορφώνεται τώρα στους δρόμους ενάντια σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, θα μπορέσει να βρει έξοδο και σε πολιτικό επίπεδο. Και πρέπει να παίξουμε καταλυτικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια.

Και έρχομαι στα κρίσιμα θέματα που απασχόλησαν το Συνέδριό μας, τόσο από αυτό το βήμα, όσο – και κυρίως – στους διαδρόμους και πίσω από τις εξέδρες.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ο ιδεολογικός τους προσανατολισμός, η πολιτική τους στρατηγική δεν αφήνει περιθώρια σε κανένα να ισχυριστεί ότι αλλοιώνεται η φυσιογνωμία του ΣΥΝ.

Θα πρέπει ειλικρινά, να ψάξει πολύ κανείς για να βρει προσχήματα και να δικαιολογήσει επιλογές αποστασιοποίησης από το συλλογικό τους εγχείρημα.

Πάνω από όλα γιατί από τη προσπάθειά τους δεν περισσεύει κανείς, παρά μονάχα όποιοι από μόνοι τους επιθυμούν να περισσεύουν.

Αλλά κυρίως γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολυεπίπεδη κρίση, κρίση οικονομική, αξιακή, πολιτισμική, κρίση εκπροσώπησης, κρίση κατακερματισμού και πολυδιάσπασης του πολιτικού συστήματος. Και δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει και η δική τους αριστερά μέρος τους κρίσης αυτής, του κατακερματισμού και της πολυδιάσπασης.

Η σύγχρονη ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά οφείλει να γίνει μέρος τους λύσης. Όχι μέρος τους κρίσης.

Θέλω να πω λοιπόν με απόλυτη ειλικρίνεια αλλά και με σεβασμό τους τους συντρόφους τους Ανανεωτικής Πτέρυγας, που σκέφτονται να απέχουν από τη κορύφωση τους δημοκρατικής τους διαδικασίας και την εκλογή τους τους τους ηγεσίας, ότι κάνουνε λάθος.

Πρώτα από όλα γιατί πηγαίνουν κόντρα με τους δικές τους τους ιδέες και τους αρχές που υπηρέτησαν και υπηρετούν και θα συνεχίσουν να υπηρετούν στον χώρο της Αριστεράς.

Ο πυρήνας του ιδεολογικού ρεύματος που εκπροσωπούν μέσα στο κόμμα και που αποτελεί, αναμφίβολα, αναπόσπαστο μέρος τους συλλογικής τους κουλτούρας, δεν συμβαδίζει με μια αντίληψη ξένη στη δική τους αριστερά, ότι η μειοψηφία δεν έχει λόγο ύπαρξης αν είναι μειοψηφία και δεν παλεύει καθημερινά για να κερδίσει τη πολιτική ηγεμονία των απόψεών τους.

Τόσο η Γκραμσιανή θεώρηση τους ηγεμονίας όσο και η θεωρία του δημοκρατικού δρόμου τους το σοσιαλισμό, δεν συμβαδίζουν με λογικές επιβολής τους άποψης, ούτε άλλωστε και με λογικές για κατάληψη τους εξουσίας με έφοδο στα ανάκτορα.

Ο πυρήνας τους σκέψης του ιδεολογικού ρεύματος τους ανανέωσης προκρίνει για το κοινωνικό πεδίο τη δύσκολη και επίπονη διαρκή προσπάθεια συνδιαμόρφωσης του κοινωνικού γίγνεσθαι στη κατεύθυνση μικρών αλλά σημαντικών βημάτων και διαρθρωτικών αλλαγών στη δομή και στη συνείδηση, που θα τους φέρνουν πιο κοντά στο στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού τους κοινωνίας.

Αν αυτή είναι η αντίληψη, και αυτή είναι η αντίληψη που εκπροσωπεί το ρεύμα τους ανανεωτικής αριστεράς σε επίπεδο σκέψης για τη κοινωνική πάλη, πώς μπορεί να συμβαδίσει με λογικές απαξίωσης τους δημοκρατικής διαδικασίας και τους διαρκούς πάλης για την ηγεμονία των ιδεών μέσα στο ίδιο μας το κόμμα, μέσα στο πολιτικό υποκείμενο τους αριστεράς;

Πώς μπορεί να συμβαδίσει με διλήμματα που μοιάζουν εκβιαστικά: Ή υιοθετείτε την άποψή τους ή δε συμμετέχουμε.

Είναι μεγάλο λάθος σύντροφοι να προχωρήσετε σε αυτή την επιλογή γιατί σε τελική ανάλυση ποιόν ευνοεί;

Είμαι βέβαιος ότι δεν ευνοεί τις απόψεις σας, δεν ευνοεί το συλλογικό μας εγχείρημα, δεν ευνοεί το κοινό μας σπίτι, τον ΣΥΝ.

Ποιες επιδιώξεις ευνοεί;

Ποιους σχεδιασμούς επιβεβαιώνει;

Επιβεβαιώνει τους τους σχεδιασμούς, τους τους μύχιους πόθους όλων όσοι επιχείρησαν όλο το προηγούμενο διάστημα και επιχειρούν ακόμα, να μετατρέψουν το ΣΥΡΙΖΑ, τη συμμαχία μας, σε πεδίο ανταγωνισμού προκειμένου να διαλύσουν το ΣΥΝασπισμό αλλά και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επιβεβαιώνουν τους μύχιους πόθους όλων όσοι ανοιχτά και δημόσια εδώ και έναν χρόνο έχουν διατυπώσει το στόχο, το σχέδιο και την επιθυμία τους να διασπαστεί ο ΣΥΝασπισμός.

Και δεν παρέβλεψαν, τρεις μέρες μάλιστα πριν την έναρξη του συνέδριου, να ξαναδιατυπώσουν τα ίδια ψεύδη και τους τους συκοφαντίες, θέλοντας να εντάξουν την αριστερά στο κάδρο τους απαξίωσης, τους διαφθοράς και τους διαπλοκής.

Και είμαι βέβαιος ότι δεν είναι τους προθέσεις των συντρόφων, να επιβεβαιώσουν τους τους σχεδιασμούς.

Τους μην τους ανατροφοδοτήσουν λοιπόν.

Άκουσα την ομιλία του συντρόφου Παπαδημούλη. Σε πολλά μπορεί να διαφωνούμε και διαφωνούμε δημόσια. Εκτιμώ, όμως, την ενωτική του στάση. Και θέλω να πω ότι το σχέδιο τροπολογίας που κατέθεσε δεν έχει πολύ μεγάλες διαφορές στον πυρήνα της αντιλήψεις του με αυτό που προτείνεται στο πολιτικό σχέδιο. Δεν βρίσκω ουσιαστικά σημεία διαφοροποίησης.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι στο Συνέδριό μας μπορούν να γίνουν προωθητικά βήματα ουσιαστικής ενότητας, αρκεί να το θέλουμε όλοι.

Και επειδή μας θύμισε ο σ. Δημήτρης τα λόγια του αειμνήστου Μιχάλη Παπαγιαννάκη που τόσο μεγάλη είναι η απουσία του από το σημερινό τους συνέδριο.

Ότι θα είναι ο τελευταίος που θα κλείσει πίσω του τη πόρτα.

Τους θυμηθούμε λοιπόν όλοι τα λόγια αυτά. Και καλώ τους συντρόφους από την Ανανεωτική Πτέρυγα να μην προχωρήσουν σε βήματα που ανοίγουν δρόμους χωρίς επιστροφή. Τους καλώ να πάρουν μέρος μέχρι τέλους στην κορυφαία δημοκρατική μας διαδικασία. Και να συνεχίσουμε μαζί την προσπάθεια με αίσθηση ευθύνης για το κόμμα. Και να υλοποιήσουμε τις συλλογικές μας αποφάσεις.

Ανεξάρτητα, πάντως, από τις τελικές τους αποφάσεις, θα ήθελα να τους διαβεβαιώσω ότι πολύ σύντομα, στο βαθμό που δεν υπάρχουν άλλοι σχεδιασμοί που δεν λέγονται, αν και δεν το πιστεύω, πολύ σύντομα, λοιπόν, θα διαπιστώσουν ότι υπηρετούμε κοινό πολιτικό σχέδιο. Ότι ο ΣΥΝ, το κοινό μας σπίτι, και σε αυτό το σπίτι οφείλουμε όλοι να δώσουμε τη συμβολή μας, οι πόρτες, όπως έλεγε ένας σύντροφος, ανοίγουν μόνο για την είσοδο και όχι για την έξοδο. Θα το διαπιστώσουν αυτό πολύ σύντομα.

Σε κάθε περίπτωση, θα γίνουν σεβαστές οι επιλογές τους.

Θα γίνουν σεβαστές τους και οι δημοκρατικές συλλογικές τους αποφάσεις.

Οι αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου του ΣΥΝασπισμού.

Το συνέδριό τους θα είναι, παρά τις δυσκολίες, μια τομή στη λειτουργία του κόμματος γιατί αυτό ζητάει ο κόσμος τους αριστεράς από τους, ο κόσμος που τους εμπιστεύεται.

Το συνέδριό τους θα είναι μια νέα αρχή, μια νέα αφετηρία και αυτό δε μπορεί κανείς να το εμποδίσει.

Θα είναι μια νέα αφετηρία για μια αριστερά τους ελπίδας, τους αλληλεγγύης, των κοινωνικών αγώνων και της ενότητας.

Και το θέμα, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν είναι αν το απόγευμα της Κυριακής με τα αποτελέσματα εκλογής Προέδρου και ΚΠΕ θα διαπιστωθεί ότι κέρδισε η μια ή η άλλη τάση, αν θα κερδήσει ή θα ηττηθεί ο Πρόεδρος.

Το ζητούμενο είναι αν το συλλογικό τους υποκείμενο, ο Συνασπισμός, θα κερδίσει το στοίχημα με την ιστορία, για μια νέα αρχή, που θα στηρίζεται στη χειραφέτηση των μελών τους από κατεστημένες λειτουργίες και αντιλήψεις.

Και σε ότι με αφορά, είμαι απολύτως αποφασισμένος να κάνω πράξη τη συλλογική τους βούληση.

Από Δευτέρα θα έχουμε μια άλλη εικόνα.

Έναν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ των μελών του, που παρά τους δυσκολίες είναι αποφασισμένα να τον μετατρέψουν σε κόμμα και έναν συνασπισμό, που στη βάση των συλλογικών του επεξεργασιών, θα είναι αποφασισμένος να επανακαθορίσει σε νέες στέρεες βάσεις το πολιτικό συμβόλαιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Και στο σημείο αυτό θέλω μιλήσω απόλυτα καθαρά. Να στείλω ένα μήνυμα καθαρό. Όχι με e-mail, που προσβάλει αυτό το Συνέδριο, την ιστορία των μελών και των στελεχών του.

Όσοι σχεδιάζουν να τους εγκλωβίσουν σε παιχνίδια άγονων αντιπαραθέσεων και ανταγωνισμών, τους πάρουν το μήνυμά τους.

Τα παιχνίδια τελειώνουν εδώ.

Αν η επιλογή τους είναι από δω και στο εξής να μην τους καλούμε τιμητικά, να μας τιμήσουν και να τους τιμήσουμε στα συνέδριά μας, αλλά να τους καλούμε στα συνέδριά να τους απευθύνουν χαιρετισμό ως αρχηγοί νέων σχημάτων, τους τους το πουν ξεκάθαρα. Εμείς θα τους καλούμε γιατί είμαστε ανοικτοί στο διάλογο, ανοιχτοί σε όλες τις απόψεις της Αριστεράς. Το κρυφτούλι, όμως, εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε. Δεν έχουμε το δικαίωμα να το επιτρέψουμε απέναντι στον κόσμο της Αριστεράς, απέναντι στα μέλη του ΣΥΝ.

Από Δευτέρα, θα πάρουμε την υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια μας. Θα κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ δική μας υπόθεση, μαζί με τους χιλιάδες ανένταχτους αριστερούς, μαζί με τους συνιστώσες που επιμένουν να εμπνέονται από το ιδρυτικό τους συμβόλαιο, θα οικοδομήσουμε μια νέα στέρεη πολιτική συμφωνία, απομονώνοντας σχέδια ρήξεων και διασπάσεων.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα κλείσω με ένα μήνυμα αισιόδοξο. Γνωρίζω ότι οι στιγμές έχουν ένταση και συγκινησιακή φόρτιση. Εγώ είμαι βέβαιος, όμως, ότι η συγκίνηση αυτή δεν θα είναι συγκίνηση αποχωρισμού. Κοινός είναι ο δρόμος, κοινό το σχέδιο και θα ανταμώσουμε μαζί. Όμως, να ξέρετε κάτι και σας το λέω εξ ιδίας πείρας. Δεν υπάρχει γέννηση του καινούργιου χωρίς οδύνες. Και αυτές οι οδύνες θα είναι οι τελευταίες. Θα γεννήσουν ένα κόμμα αξιόμαχο, ένα κόμμα συνεκτικό, ένα κόμμα που θα μπορεί να δώσει ελπίδα στην Αριστερά, ένα κόμμα που θα μπορέσει να σταθεί δίπλα τους κοινωνικούς αγώνες.

Να δώσουμε πίστη και ελπίδα στον κόσμο της Αριστεράς, να είμαστε περήφανοι για το κόμμα μας, να αλλάξουμε την Αριστερά, να αλλάξουμε την κοινωνία και να μπορέσουμε να στηρίξουμε τους κοινωνικούς αγώνες. Καλή δύναμη και με αισιοδοξία θα κερδίσουμε.

Να ʽστε καλά.

5/6/2010

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010










ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ -- Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για το το Πανεργατικό Συλλαλητήριο της 5ης Ιουνίου


Σάββατο 5 Ιούνη-11πμ- πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά)
Όλοι και Όλες στο συλλαλητήριο των συνδικάτων
Εργαζόμενοι/ες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέες και νέοι,

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υποταγμένη στις αξιώσεις του μηχανισμού ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ ολοκληρώνει το έγκλημα της πλήρους αποδόμησης του Δημόσιου κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος.

Μοναδική της επιδίωξη, είναι η απαλλαγή του κράτους από τις υποχρεώσεις του για τη στήριξη της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ! Έτσι μεταθέτει την ευθύνη της πολιτείας στους ίδιους τους ασφαλισμένους!

Για την κυβέρνηση το ασφαλιστικό δεν είναι κοινωνικό αλλά δημοσιονομικό πρόβλημα!

Νίπτει τας χείρας της, για την τεράστια ευθύνη των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και των εκπροσώπων του κεφαλαίου που λεηλάτησαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (κρατική διαχείριση, χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα), που αποστέρησαν τεράστιους πόρους από το ασφαλιστικό σύστημα με την εισφοροδιαφυγή, την εισφοροκλοπή, τις χαριστικές ρυθμίσεις προς τους εργοδότες, την μη καταβολή θεσμοθετημένων υποχρεώσεων του κράτους….

Οι υπαίτιοι της κακοδαιμονίας, εμφανίζονται ως εξυγιαντές του συστήματος! Είναι απύθμενη η υποκρισία του Γ. Παπανδρέου και των υπουργών του που -με το μνημόνιο που υπέγραψαν- παρέδωσαν το ασφαλιστικό εν λευκώ στην Τρόικα για να το κατεδαφίσει!

Με το νομοσχέδιο, σφαγιάζονται ΟΛΑ τα ασφαλιστικά δικαιώματα!

Δραματικά, μειώνονται οι συντάξεις σημερινών και μελλοντικών συνταξιούχων, αυξάνονται τα όρια ηλικίας και επιβάλλεται η διαχρονική αύξηση των γενικών ορίων. Αυξάνεται η δαπάνη του ασφαλισμένου, υποβαθμίζεται ο τομέας της υγείας, επιβάλλονται υποχρεωτικές ενοποιήσεις…..

Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ και διανεμητικός χαρακτήρας γίνεται αυστηρά ατομικός ενώ ενισχύεται μέσα από τους 3 πυλώνες , η εμπορευματοποίηση- ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης.

Οι ασφαλισμένοι θα δουλεύουν περισσότερο, θα πληρώνουν περισσότερα για να παίρνουν όλο και πιο ισχνές συντάξεις, με τεράστια ανασφάλεια για το μέλλον της ζωής τους !

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους εργαζομένους, όλο τον λαό, να ξεσηκωθούν και να υπερασπίσουν τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες και κατεδαφίζονται από τη εγκληματική συμφωνία κυβέρνησης –ΕΕ - ΔΝΤ !

Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ: ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ Ε.Ε.-ΔΝΤ.

Η χώρα μας έχει ανάγκη μια διαμετρικά αντίθετη πολιτική από τη νεοφιλελεύθερη επιλογή της Κυβέρνησης. Από ένα πολιτικό σχέδιο προοδευτικής ανάπτυξης, εργασίας για όλους, ριζοσπαστικής αναδιανομής του εισοδήματος, αύξησης της φορολόγησης του κεφαλαίου, στήριξης της απασχόλησης, πραγματικής καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής, σταδιακής επιστροφής των λεηλατημένων πόρων, χτυπήματος της αφαίμαξης των οργανισμών υγείας από τις φαρμακευτικές και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, κατάργησης των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ...

Εργαζόμενοι/ες, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέες και νέοι,

Η μόνη ελπίδα είναι η συμμετοχή και ο ΑΓΩΝΑΣ.

Οι λαϊκές, εργατικές κινητοποιήσεις, σε συνέχεια των απεργιακών συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων που ήδη πραγματοποιήθηκαν, είναι το μόνο που πραγματικά φοβούνται οι κυρίαρχες δυνάμεις. Είναι το αποτελεσματικότερο οχυρωματικό έργο που μπορεί να ανακόψει τις αντεργατικές πολιτικές.

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΙΩΝΑ, ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Σάββατο 5 Ιούνη-11πμ- πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά)
ΟΛΟΙ - ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

Ψήφισμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το νέο έγκλημα της Ισραηλινής κυβέρνησης




Κατά την σημερινή συνεδρίασή της, η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ ενέκρινε ομόφωνα το ακόλουθο ψήφισμα:
Η ΚΠΕ του ΣΥΝ καταδικάζει με αποτροπιασμό το νέο έγκλημα της κυβέρνησης του Ισραήλ, αυτή την φορά σε βάρος του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό.

Ενεργώντας ως πειρατής σε διεθνή ύδατα, διέπραξε μελετημένες και προαποφασισμένες δολοφονίες ενάντια σε ανθρώπους που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια. Χτύπησε «το στόλο της ελευθερίας» των αλληλέγγυων πολιτών του κόσμου.

Αποτελεί στίγμα το έγκλημα αυτό και για τη διεθνή κοινότητα που όφειλε να είχε παρέμβει εγκαίρως για να διασφαλιστεί η ομαλή παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Η απαίτηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης που είναι συγκλονισμένη, είναι να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων της τραγωδίας. Η κυβέρνηση του Ισραήλ πρέπει να κάτσει στο σκαμνί της διεθνούς δικαιοσύνης.

Πρέπει αμέσως να τερματιστεί ο βάρβαρος και απάνθρωπος αποκλεισμός της Γάζας, ο οποίος καθημερινά κοστίζει ζωές αμάχων και μικρών παιδιών.

Βαρύνεται και η ελληνική κυβέρνηση για το γεγονός ότι έδειξε αδράνεια και τήρησε ίσες αποστάσεις κατά την προετοιμασία και την αναχώρηση της αποστολής. Αγνόησε τις εκκλήσεις της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για διευκόλυνση της ομαλής παράδοσης της ανθρωπιστικής βοήθειας στο λιμάνι της Γάζας. Επιπλέον, την ώρα που η αποστολή βρισκόταν σε εξέλιξη, έκανε κοινά αεροπορικά γυμνάσια με το Ισραήλ.

Η κυβέρνηση οφείλει να πάρει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες:

• Για την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση των ακτιβιστών που κρατούνται παράνομα από τις Αρχές του Ισραήλ, καθώς και για την επιστροφή των πλοίων.

• Για την παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας στο δοκιμαζόμενο πληθυσμό της Γάζας.

• Για τον άμεσο τερματισμό του αποκλεισμού της Γάζας.

Επίσης, καλούμε την κυβέρνηση:

• Να ακυρώσει αμέσως τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ.

• Να στηρίξει το πάγωμα της συμφωνίας σύνδεσης της ΕΕ με το Ισραήλ.

• Να συμβάλλει στην αξιόπιστη διεθνή έρευνα για το έγκλημα του Ισραήλ.

Εκφράζουμε την απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας με τον Παλαιστινιακό λαό και τον αγώνα του για ελευθερία, ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια. Για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας στηρίξει ενεργά όλες τις αποστολές αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό, θα συμβάλλουν με κάθε τρόπο σε ένα πιο μεγάλο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό λαό, από κοινού με τις δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, σε συνεργασία με το Παλαιστινιακό κίνημα και τις αριστερές και φιλειρηνικές δυνάμεις μέσα στο ίδιο το Ισραήλ.

Kεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού