Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ -ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΟΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ


ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ

Να ευχαριστήσω με τη σειρά μου όσους και όσες είστε σήμερα εδώ.

Θα ήθελα κι εγώ να ξεκινήσω τη σημερινή συνέντευξη με το μεγάλο κενό που αφήνει ο θάνατος του συντρόφου μας του Γιάννη Μπανιά, που δυστυχώς συνέπεσε μ΄ αυτό το ξεκίνημά μας, αλλά είναι σαν να είναι δίπλα μας ο Γιάννης ο Μπανιάς, γιατί μέρος της σημερινής διακήρυξης που θα σας παρουσιάσουμε αποτελεί και δική του πολιτική παρακαταθήκη.

Ο σύντροφος Γιάννης Μπανιάς, μαχητής ως την τελευταία στιγμή, για όλους εμάς τους συντρόφους και συναγωνιστές του στον ΣΥΡΙΖΑ, για τη δημιουργία του οποίου αγωνίστηκε με έμπνευση και επιμονή τα τελευταία χρόνια, η απώλεια είναι μεγάλη.

Το ίδιο μεγάλη είναι και η πολιτική και προσωπική μας δέσμευση ότι αυτή η υπόθεση της ριζοσπαστικής αριστεράς, για την οποία πάλεψε ο Γιάννης, θα πάει πολύ μακριά.

Μέρος της πολιτικής παρακαταθήκης του Γιάννη Μπανιά είναι και η σημερινή κοινή διακήρυξη θέσεων που θα σας παρουσιάσουμε.

Καλό ταξίδι σύντροφε.





Φίλες και φίλοι,

Η χώρα και ο λαός μας ζει μια ανείπωτη τραγωδία. Μια τραγωδία που δεν ήταν αναπόφευκτη, αλλά το αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών των δυνάμεων που κυβέρνησαν τον τόπο από τη μεταπολίτευση ως σήμερα.

Η προσφυγή στο ΔΝΤ αποτέλεσε πολιτική επιλογή.
Η μεθόδευση της πλήρους παράδοσης της χώρας στους δανειστές της αποτέλεσε πολιτική επιλογή.
Πολιτική επιλογή ενός διεφθαρμένου και παραδομένου στο δογματικό νεοφιλελευθερισμό, δικομματικού συστήματος εξουσίας.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αφού έριξαν τη χώρα στα βράχια, τώρα συνεταιρίζονται για να την αποτελειώσουν.
Έχουν δεσμευτεί και συνυπογράψει Συμφωνητικό εκποίησης της χώρας και κοινωνικής διάλυσης.
Μας οδήγησαν ως εδώ δίχως να λογαριάσουν τη λαϊκή βούληση.
Ψήφισαν ΝΑΙ σε όλα, αδιαφορώντας για τις αντοχές της κοινωνίας
Αποφάσισαν για όλους εμάς, χωρίς εμάς.
Τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε και όλοι εμείς οι πολλοί, ο ελληνικός λαός, η Ελλάδα να προχωρήσει χωρίς αυτούς.

Ήρθε η ώρα για μια μεγάλη ανατροπή στην Ελλάδα, για ένα ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη.

Εμείς που είμαστε σήμερα εδώ παλεύουμε για την συγκρότηση ενός ανοιχτού μετώπου με βάση τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και σοσιαλιστών που δεν χωρούν οι αξίες, οι ιδέες και τα όνειρά τους στη πολιτική των μνημονίων της υποτέλειας.

Είναι σήμερα μαζί μας :

Ο Μανώλης ο Γλέζος, σύμβολο αντίστασης, όχι μόνο για την αριστερά, για το λαϊκό κίνημα, για τη δημοκρατία και θα είναι μαζί μας και σ΄ αυτή τη μάχη που δίνουμε, έχοντας ιδιαίτερο ρόλο. Θα σας πω αργότερα γι αυτό.

Η Σοφία Σακοράφα, ανεξάρτητη βουλευτής, που καταψήφισε το μνημόνιο και έχει ανακοινώσει εδώ και τρεις μήνες την πολιτική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι μαζί μας μέλη και στελέχη της Ενωτικής Κίνησης, με τον Π. Κουρουμπλή, ανεξάρτητο βουλευτή . Έγκαιρα διαχώρισε τη θέση του με σθένος στη Βουλή από την πολιτική του μνημονίου της υποτέλειας. Ο Αλ. Μητρόπουλος, ο Αντ. Κοτσακάς και άλλα στελέχη της Ενωτικής Κίνησης.

Είναι εδώ μια συλλογικότητα που εδώ και καιρό έχει διακριτή θέση και στάση στον ευρύτερο σοσιαλιστικό χώρο Ο Νέος Αγωνιστής, η συντρόφισσα η Νίνα Κασιμάτη και άλλοι.

Είναι εδώ η ΕΔΗΚ, με το Σταύρο Καράμπελα, η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου, το ιστορικό κέντρο στη χώρα μας, με σπουδαίες μορφές που διακρίθηκαν για το ήθος και την αγωνιστικότητά τους, τώρα νέοι άνθρωποι συνεχίζουν αυτή την παράδοση που θέλουν να φέρουν στο σήμερα τα οράματα και τα ιδανικά αγωνιστών όπως ο Αλέκος ο Παναγούλης.

Είναι η Κοινωνική Αριστερά, είναι προσωπικότητες από το χώρο της ριζοσπαστικής Οικολογίας, βλέπω τον Γιάννη Σχίζα, συλλογικότητες και προσωπικότητες που αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να ενώσουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε αυτή η εκλογική αναμέτρηση να μην είναι μια χαμένη ευκαιρία για το λαό μας.

Δικός μας μονόδρομος είναι ο δρόμος της ενότητας, είναι ο δρόμος της δημοκρατίας, είναι ο δρόμος της λαϊκής κυριαρχίας.

Αποφασίσαμε να πορευτούμε μαζί, προεκλογικά, εκλογικά και μετεκλογικά, γιατί πιστεύουμε ότι μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε μια νέα λαϊκή πλειοψηφία, για να αλλάξει πορεία η χώρα, για να αποσοβήσουμε το κοινωνικό ολοκαύτωμα, για να ζήσουμε στη χώρα μας, εμείς και οι επόμενες γενιές, με αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Εμπνεόμαστε όλοι εμείς από το μεγάλο και πολύμορφο μαζικό και ενωτικό κίνημα αντίστασης του ελληνικού λαού, που μας έφερε σε κοινούς αγωνιστικούς δρόμους, στις πλατείες και τους δρόμους, στις απεργίες, στην πολιτική ανυπακοή, στο κίνημα «δεν πληρώνω» τα χαράτσια, σ΄ όλους τους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν αυτά τα δυο χρόνια.

Παλεύουμε για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών και δεσμευόμαστε για την ακύρωση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των μέτρων που απορρέουν από αυτές.

Διεκδικούμε και δεσμευόμαστε να διαλευκανθούν άμεσα όλες οι υποθέσεις διαφθοράς και διαπλοκής και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη όσοι από το πολιτικό προσωπικό, τις πολυεθνικές και τον επιχειρηματικό κόσμο πλούτιζαν παράνομα σε βάρος των εργαζόμενων και της κοινωνίας.

Σήμερα, καταθέτουμε τους άξονες ενός συγκεκριμένου προγραμματικού πλαισίου με βάση τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, του κόσμου της εργασίας.

Σήμερα καλούμε όλη την κοινωνία, τον καθένα και την καθεμιά, ανεξάρτητα από την πολιτική του καταγωγή, να πάρει θέση, να πάρει μέρος στον αγώνα μας για να μην υπάρξει την επόμενη μέρα των εκλογών κυβέρνηση μνημονίου, για να υπάρξει μια επόμενη μέρα που θα ανοίγει προοπτική στην ελπίδα και την αξιοπρέπεια.

Στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, που θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το λαό μας, είμαστε αποφασισμένοι να μην διεκδικήσουμε ψήφο διαμαρτυρίας, αλλά ψήφο εξουσίας, ψήφο σωτηρίας.

Η ονομασία του συνδυασμού μας θα είναι Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο.

Στόχος μας ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με πυρήνα τις δυνάμεις της αριστεράς, τις δυνάμεις που από προοδευτική και αντινεοφιλελεύθερη σκοπιά αντιπαλεύουν το μνημόνιο.

Και σήμερα, με τη κοινή διακήρυξη θέσεων, δεσμευόμαστε ότι:

Πρώτον: θα διεκδικήσουμε τη λαϊκή στήριξη και εντολή για να καταγγείλουμε τη δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια της χρεοκοπίας.
Μοναδική δίκαιη λύση είναι η ανατροπή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, η αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για όσο χρειαστεί ώστε να ανασυγκροτηθεί η οικονομία και ταυτόχρονα η επιλεκτική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου με ευνοϊκούς όρους και ρήτρα ανάπτυξης

Για μας η απάντηση στο δίλημμα «λεφτά για μισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδομένη: Για μας δεν υπάρχει δίλημμα. Προτεραιότητα για μας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας.

Δεύτερον: θα διεκδικήσουμε τη λαϊκή στήριξη και εντολή για να προχωρήσουμε στην εφαρμογή ενός προγράμματος αναδιανομή του πλούτου, κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης.
Με

· Φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, των εφοπλιστών, της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές.

· Μείωση των έμμεσων φόρων, κατάργηση των χαρατσιών, μείωση της φορολόγησης των χαμηλών εισοδημάτων. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. Έλεγχο της ακρίβειας και των ολιγοπωλιακών πρακτικών στην αγορά. Προστασία των δανειζομένων (εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων και αγροτών) από τις τράπεζες. Άμεσα μέτρα για τα χρέη των νοικοκυριών από τις τράπεζες και κούρεμα του ιδιωτικού χρέους.

· Επαναφορά των μισθών, των συντάξεων, των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών συμβάσεων και των δικαιωμάτων στη προ μνημονίου εποχή. Άμεσα μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας και την προστασία των ανέργων.

Τρίτον: Θα διεκδικήσουμε τη λαϊκή στήριξη και εντολή για να υλοποιήσουμε ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και σε όφελος της κοινωνίας, ένα εθνικό σχέδιο για την οικονομική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας
Με ανασχεδιασμό της λειτουργίας των δημοσίων επιχειρήσεων με κοινωνικά-αναπτυξιακά κριτήρια και όχι με ιδιωτικοοικονομικά και πελατειακά,

Με βασικό πυλώνα τον δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των τραπεζών και ριζική αλλαγή των όρων, των κριτηρίων και του τρόπου λειτουργίας τους.

Τέταρτον: Θα διεκδικήσουμε τη λαϊκή στήριξη και εντολή για να δημιουργήσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας και υπεράσπισης των δημόσιων αγαθών, των χαμηλών στρωμάτων που πλήττονται, των ανέργων, των μακροχρόνια ανέργων αλλά και όλων εκείνων των πολιτών που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο.
Πέμπτον: Θα διεκδικήσουμε τη λαϊκή στήριξη και εντολή για να ανατρέψουμε το δόγμα παράδοσης εις τη Δύση, για να μεταστρέψουμε το γεωπολιτικό προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής.
Για το σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας σύγχρονης, πολυδιάστατης, ανεξάρτητης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής.

Έκτον: Θα διεκδικήσουμε τη λαϊκή στήριξη και εντολή για να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία στη χώρα που γεννήθηκε
Κυρίαρχος και υπεύθυνος να αποφασίζει για το μέλλον του τόπου θα είναι ο λαός και μόνον ο λαός.



Φίλες και φίλοι,

Γνωρίζουμε καλά πως καμιά πραγματική αλλαγή –πόσο μάλλον μια μεγάλη ανατροπή όπως αυτή που προσδοκούμε- δεν μπορεί να γίνει χωρίς κόπο. Τα παραπάνω για τα οποία δεσμευόμαστε δεν αποτελούν έναν εύκολο δρόμο, ούτε εμείς υποσχόμαστε ότι έχουμε το μαγικό ραβδί και σίγουρα δεν μπορούν να υλοποιηθούν με ανάθεση με τη λογική της ανάθεσης από την κοινωνία σε μια ομάδα «ειδικών».

Δεν ζητάμε από το λαό ανάθεση εργολαβίας σωτηρίας της χώρας.

Ζητάμε συμπόρευση και κοινούς αγώνες.

Γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε.

Γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι έχουμε ρεαλιστικές προτάσεις και είμαστε αποφασισμένοι.

Γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, άρα έχουμε και τη δυνατότητα να ανατρέψουμε αυτή τη μεγάλη κοινωνική αδικία, έχουμε τη δυνατότητα να ανατρέψουμε όλους αυτούς που μας έριξαν στο γκρεμό και θέλουν να συνεχίσουν αυτή την καταστροφική πορεία για τη χώρα.

Αυτή την ευκαιρία δεν θα την αφήσουμε να πάει χαμένη.»




Αποσπάσματα ομιλιών από τη σημερινή συνέντευξη Τύπου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ


ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ:

Χθες στη βουλή κατά παραβίαση των συμφωνιών που είχανε γίνει στην προηγούμενη συνεδρίαση, δηλαδή στη συνεδρίαση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, παρουσιάστηκε το καταπληκτικό, να αγνοούν και οι 3 αρμόδιοι ότι υπάρχουν έγγραφα που να τεκμηριώνουν τις απόψεις της Ελλάδας δεν έχουν γίνει ποτέ. Μπορεί να πει κανείς ότι μας τα κρύβουν και μας λένε ψέματα για άλλη μια φορά. Είναι αδύνατον, εντελώς αδύνατον, το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Δικαιοσύνης αν θέλετε, την απόφαση της διασυμμαχικές επιτροπής τις 19μελούς διασυμμαχικής επιτροπής του Παρισίου καταλογίζει ότι η Γερμανία οφείλει 7.100.000.000 δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 που σημαίνει σήμερα 108 δις ευρώ με βάσει τα στοιχεία που μας έδωσε η τράπεζα Ελλάδος. Την απόφαση αυτή δεν την έχουν; Συνεπώς ή το κρύβουν ή μας λένε ψέματα. Ως αναφορά τον τομέα αυτόν το συγκεκριμένο. Πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει φάκελος, όταν, προσέξτε, ταυτόχρονα αυτή η ίδια διασυμμαχική επιτροπή αποφάσισε να καταλογίσει στην Ιταλία και στη Βουλγαρία, να πληρώσουν το ανάλογο για την καταστροφή στην οικονομία της χώρας μας. Τα πλήρωσε και η Ιταλία και η Βουλγαρία, πως δεχτήκαμε την πληρωμή από την Βουλγαρία και την Ιταλία χωρίς να υπάρχουν φάκελοι. Είναι δυνατόν αυτό ποτέ να συμβαίνει; Τρομαχτικό το ψέμα που λένε. Ως αναφορά το αναγκαστικό δάνειο, αυτό συνήφθει ανάμεσα στα κράτη αλλά αυτοί που έκαναν την διεξαγωγή του δανείου ήταν 2 τράπεζες, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Γερμανική. Και απʼ ότι γνωρίζουμε εμείς, από πληροφορίες, η Γερμανική Τράπεζα κάθε φορά σημειώνει στα χαρτιά της, γιατί είναι νομότυποι οι Γερμανοί υπάρχει αυτό το χρέος απέναντι στην Ελλάδα. Πως είναι δυνατόν να το σημειώνουν οι Γερμανοί και να λείπει από την τράπεζα της Ελλάδος από το Υπουργείο Οικονομικών, από το Υπουργείο Εξωτερικών και από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Θεωρώ ότι είναι μια καινούργια προσπάθεια παρεμπόδισης αυτών που δικαιούται η Ελλάδα και με τον Τίτλο τον περίφημο που κάθε φορά μας παρουσιάζουν δεν παραιτούμεθα των αξιώσεων αλλά περιμένουμε την ευτυχή συγκυρία πότε θα έρθουν οι συνθήκες, ώριμες κλπ. Όταν λένε λοιπόν δεν παραιτούμεθα των διεκδικήσεων μας και μπορώ να σας δείξω επίσημα χαρτιά των υπουργών που απαντάνε έτσι σε ερωτήσεις, όταν λένε δεν παραιτούμεθα των αξιώσεων μας, δηλαδή ψέματα λένε.



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ:


Θέλω και εγώ από την πλευρά μου, να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου και στην οικογένεια του Γιάννη του Μπανιά, και στην πολιτική του οικογένεια. Ένας άνθρωπος που πάλεψε για τη συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, πίστεψε σε αυτή την προσπάθεια και πραγματικά χωρίς να υπερβάλει κανείς πρέπει να αναγνωρίσει ότι ανάλωσε όλη την προσωπική του ζωή σε αυτή την υπόθεση. Η συγκυρία ατυχής μεν , γιατί δοκιμάζεται αυτός ο χώρος και η κοινωνία θα δώσει μια νέα μάχη και οι απώλειες αυτού του είδους είναι απώλειες πολύ σημαντικές αλλά ο Γιάννης πάντα, ακόμα και με την απουσία του, εκπέμπει ένα μήνυμα ευθύνης όλων εκείνων που αντιλαμβάνονται πόσο κρίσιμες είναι οι στιγμές για μια κοινωνία που ζει το κοινωνικό ολοκαύτωμα , μια κοινωνία που αντιλαμβάνεται και ζει το μαρτύριο πλέον νέων εργασιακών σχέσεων σε ένα καθεστώς εργασιακής γαλέρας, μια κοινωνία που βιώνει το μαρτύριο κατεδάφισης κάθε κοινωνικών δικαιωμάτων και ωθείται με μία βία σε ένα νέο πλαίσιο κοινωνικού θα έλεγα κανιβαλισμού.

Μια κοινωνία που πραγματικά πιστεύει τα διλλήματα μιας νέας επικίνδυνης απελπισίας αν δεν ψηφίσει και αν δεν στηρίξει το δικομματισμό και τα πρόσωπα που με συνειδητές επιλογές χρεώνονται γι αυτήν την καταστροφική πορεία του τόπου. Τα πρόσωπα που δεν τόλμησαν ποτέ να αντιστρέψουν τον εκβιασμό που επέβαλαν οι δανειστές και έρχεται η κ. Μέρκελ να μας πει προχθές, ότι ξέρετε, ακόμη και αν θέλει να φύγει η Ελλάδα δε θα επιτρέψουμε να φύγει.

Ανήκω σε μια πολιτική κίνηση που αντιλήφθηκε πολύ έγκαιρα που οδηγούνται τα πράγματα. Έτσι λοιπόν συγκρότησε μια συλλογική έκφραση της οποίας η πεμπτουσία ήταν η εργασία και η προσπάθεια να συγκροτηθεί απέναντι σε αυτήν την κοινωνική λαίλαπα ένα πατριωτικό, κοινωνικό, εναλλακτικό, αναπτυξιακό κυβερνητικό πρόγραμμα για να αφοπλίσει το δικομματισμό από το μόνιμο επιχείρημα του ότι η αριστερά βολεύεται στους μονοψήφιους αριθμούς, στον καταγγελτικό λόγο και δεν προτάσσει εναλλακτικές κυβερνητικές προτάσεις γιατί δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες. Αυτό το δίλλημα νομίζω ότι πλέον καθίσταται εντελώς αίολο και αποδυναμωμένο.

Γιατί ακριβώς πριν από λίγο ακούσαμε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να εξαγγέλλει συγκεκριμένους άξονες κυβερνητικής πολιτικής που υποκαθιστά τον μέχρι σήμερα ενδεχομένως καταγγελτικό λόγο με κυβερνητική πρόταση ευθύνης. Η συλλογική προσπάθεια λοιπόν της Ενωτικής Κίνησης εξαντλήθηκε στο να προσπαθήσει να πείσει όλες τις συλλογικές εκφράσεις του ευρύτερου χώρου των Οικολόγων, της ΔΗΜΑΡ, του ΚΚΕ, του Άρματος Πολιτών, ότι αυτή τη στιγμή τα στερεότυπα, οι πολιτικές προκαταλήψεις που μπορεί να εμφιλοχωρούν στη ζωή κάθε συλλογικής έκφρασης αποτελούν πολυτέλεια μπροστά σε αυτό που βιώνει ο ελληνικός λαός και στην ευθύνη να υποτάξουμε το εγώ των ποσοστών μας στην ανάγκη συγκρότησης αυτού του μεγάλου κοινωνικού μετώπου που θα επιχειρήσει να υποκαταστήσει την ήττα της ελπίδας που βιώνει μια ολόκληρη κοινωνία, ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι που βιώνουν το μαρτύριο μιας νέας μορφής γενοκτονίας διότι έρχεται το σύστημα και τους σκοτώνει τα όνειρα αναγκάζοντας τους να πάρουν των οματιών τους όπως λένε και στο χωριό μου. Οι δυνάμεις λοιπόν αυτής της πρωτοβουλίας , εξαντλήσαμε από τη μια πλευρά όλες μας τις δυνάμεις για να πείσουμε όλες αυτές τις συλλογικές εκφράσεις ποιο είναι το αναγκαίο ποια είναι η ευθύνη αυτή τη στιγμή που πρέπει να διέπει τις σκέψεις όλων. Πρέπει να σας πω λοιπόν ότι η δύναμις με την οποία βρήκαμε κοινό τόπο η δύναμις που πρέπει να ομολογήσω ότι έκανε υπερβάσεις λόγω και των δικών της ιδιαιτεροτήτων, των δικών της προκαταλήψεων είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρος του ο Αλέξης Τσίπρας διότι εκπέμπει μια οραματική στόχευση για τη συγκρότηση ακριβώς ενός τέτοιου μετώπου ευρύτερων δυνάμεων που πραγματικά με τη συγκρότηση τους, με το πρόγραμμα τους, θα εκπέμψουν ένα νέο μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας μιας εναλλακτικής πρότασης για την ελληνική κοινωνία. Μʼ αυτές τις σκέψεις θέλω κι εγώ από τη μεριά μου να χαιρετήσω αυτή τη συνεργασία, τη συγκρότηση αυτού του ενωτικού κοινωνικού μετώπου που πραγματικά θα αποδείξει αυτό που έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ ότι όταν έρθει η ώρα μιας ελπίδας κανένας δεν μπορεί να της αντισταθεί.



ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ:


Κατ΄ αρχήν να εκφράσω τη βαθειά λύπη μου για την απώλεια ενός ριζοσπάστη πολιτικού, αγωνιστή, τον οποίον είχα τη χαρά και την ευτυχία να τον γνωρίσω σε δράσεις εντός και εκτός Ελλάδας και να του ευχηθώ –αν μπορεί να είναι αυτό- καλό ταξίδι.

Από τον Μάιο του 2010, όταν αρνήθηκα την προαποφασισμένη και σχεδιασμένη εισαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, είχα κάνει λόγο τότε για την αναγκαιότητα ενός ισχυρού μετώπου ανατροπής. Η θέση μου αυτή συναντήθηκε με το κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ και πριν λίγο καιρό, πριν τρεις μήνες, ανέλυσα με πολύ μεγάλη σαφήνεια το σκεπτικό της συνεργασίας μας. Κυρίως τόνισα ότι αυτή η συνεργασία είναι ιστορικά επιβεβλημένη και πολιτικά ώριμη και αναγκαία. Η σημερινή ημέρα είναι μια δικαίωση των προσδοκιών μας, κυρίως των προσδοκιών του ελληνικού λαού. Του λαού που συναντήθηκε στις πλατείες, στις μεγάλες πορείες, στο κίνημα των διοδίων και των χαρατσίων και αναζητά μια προοπτική για τον αγώνα που δίνει.

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ δυνάμεις με διαφορετική πολιτική ιστορία, με διαφορετική πολιτική ιδεολογική καταγωγή, όμως δυνάμεις αποφασισμένες να συγκροτήσουμε έναν ισχυρό συνασπισμό εξουσίας για την άμεση απαλλαγή της χώρας από το μνημόνιο, την αποκατάσταση της δημοκρατίας και των θεσμών της, την απόκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, την οικονομική και πολιτική ισχυροποίηση του λαού μας με στόχο έναν ριζικό κοινωνικό σχηματισμό. Είμαστε εδώ. Έχουμε προτάσεις εξουσίας και καλούμε τον ελληνικό λαό να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της μεγάλης ανατροπής.

To Γραφείο Τύπου

ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΝΙΑ



ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 12:00 Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΗΔΕΙΑ

Στα 73 του χρόνια, πέθανε αργά τη νύχτα στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου επί ενάμιση μήνα έδωσε άνιση μάχη με τον καρκίνο. Ο Γιάννης υπήρξε ηγετική προσωπικότητα της Αριστεράς, με πάνω από μισό αιώνα συμμετοχή στους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων, με αντιδικτατορική δράση, γραμματέας του ΚΚΕ εσωτερικού, ηγετική φυσιογνωμία της ΑΚΟΑ και του ΣΥΡΙΖΑ, διετέλεσε βουλευτής του. Σταθερός στις αξίες της Αριστεράς, συνομιλητής με επιχειρήματα, ανθρώπινος και καταδεκτικός.

Η πολιτική κηδεία Γ. Μπανιά θα γίνει το Σάββατο 31 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι από το Α΄ Νεκροταφείο Αθήνας.




Ο Γιάννης Μπανιάς γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της 'Αρτας το 1939, υπήρξε στέλεχος της προδικτατορικής Αριστεράς, είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική στάση στα χρόνια της Χούντας, είχε συλληφθεί και είχε βασανιστεί.



Έντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική του δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Εκεί γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, ενώ κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στις Ένοπλες Δυνάμεις, επί Χούντας, το 1968 εντάσσεται πολιτικά στο ΚΚΕ Εσωτερικού και μετά την απόλυσή του από τον στρατό, το 1969, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση στις γραμμές της νεολαίας του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ Εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου.

Είναι τον ίδιο χρόνο που θα συλληφθεί και θα φυλακισθεί στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου.

Η πολιτική του δράση στο ΚΚΕ Εσωτερικού συνεχίζεται κατά τη Μεταπολίτευση και το 1982 εκλέγεται γραμματέας του κόμματος. Παράλληλα μετέχει ήδη ως συνδικαλιστής στο συνδικαλιστικό κίνημα των Πολιτικών Μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.

Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, συνεχίζει στο ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά, όπου γίνεται γραμματέας του κόμματος και στη συνέχεια εντάχθηκε στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ), η οποία από το 2004 αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.

Από αυτή τη θέση, το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ!



ΠΕΜΠΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΡΧΙΚΑ, ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΠ' ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ

ΣΤΟ ΑΕΡΑ ΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤτΕ

ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ



Μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και PSI οδηγούν τη δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα στην πλήρη διάλυση, με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για τους εργαζόμενους σε αυτά, τους φοιτητές αλλά και το σύνολο της ίδιας της κοινωνίας.

Τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των καταστοφικών μέτρων που εφαρμόζονται είναι το αυθείρετο και απαράδεκτο κούρεμα των διαθεσίμων που είχαν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα (όπως εξάλλου και άλλα νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, πχ. Νοσοκομεία) στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Αν ήδη οι περικοπές στους προυπολογισμούς των ιδρυμάτων εξαιτίας τωνμ νημονιακών συμφωνηθέντων μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας -που αγγίζει σχεδόν το 50% μεσα σε διάστημα 3 χρόνων περίπου- έχουν οδηγήσει στην οριακή λειτουργία των ιδρυμάτων, το κούρεμα των αποθεματικών τους στην ΤτΕ έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή!

Όπως είχε προανακοινωθεί, το Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας στη συνεδρίασή του στις 28-03-2012 και σε συνέχεια της από 22-03-2012 σχετικής απόφασης της Συνέλευσης του Ιδρύματος, αποφάσισε ομόφωνα την αναστολή λειτουργίας του ΤΕΙ Αθήνας από κάθε δραστηριότητα (διοικητική και εκπαιδευτική) την Πέμπτη 28 και την Παρασκευή 29-03-2012.

Εάν εξακολουθήσουν να υφίστανται οι υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες, το ΤΕΙ Αθήνας θα αναγκαστεί να αναστείλει τη λειτουργία του επ' αόριστον, σημειώνει το Συμβούλιο.

Για το θέμα αυτό κατέθεσε σήμερα ερώτηση ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παν. Λαφαζάνης, (βλ. αναλυτικά παρακάτω)




Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ

Το Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας στη συνεδρίασή του στις 28-03-2012 και σε συνέχεια της από 22-03-2012 σχετικής απόφασης της Συνέλευσης του Ιδρύματος, αποφασίζει ομόφωνα την αναστολή λειτουργίας του ΤΕΙ Αθήνας από κάθε δραστηριότητα (διοικητική και εκπαιδευτική) την Πέμπτη 28 και την Παρασκευή 29-03-2012, διότι:

1. Μειώθηκε ο τακτικός προϋπολογισμός του κατά 50% περίπου σε σχέση με τον αντίστοιχο του 2009.

2. Παράνομα και καταχρηστικά και χωρίς τη συγκατάθεσή του, στις 09-03-2012, η Τράπεζα της Ελλάδος, με τα αποθεματικά του Ιδρύματος, αγόρασε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, τα οποία στις 12-03-2012 υπέστησαν «κούρεμα» κατά 68%, με συνέπεια, σήμερα, η ονομαστική τους αξία να ανέρχεται σε 1,9 εκατ. ευρώ.

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις και συνθήκες, το ΤΕΙ Αθήνας, ένα από τα μεγαλύτερα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, αδυνατεί να λειτουργήσει έστω και στοιχειωδώς και να παρέχει το επίπεδο εκπαίδευσης και έρευνας που αρμόζει σε ένα Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα.

Ελπίζουμε ότι θα εξευρεθεί άμεσα αποτελεσματική λύση στα θέματα που αυτή τη στιγμή ταλαιπωρούν το Ίδρυμα. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή εξακολουθήσουν να υφίστανται οι υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το ΤΕΙ Αθήνας θα αναγκαστεί να αναστείλει τη λειτουργία του επ' αόριστον.

Το Συμβούλιο του ΤΕΙ Αθήνας

* Η ερώτηση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, Παν. Λαφαζάνη για το πρόβλημα λειτουργίας του ΤΕΙ Αθήνα;


Προς τoυς κ.κ. Υπουργούς:
- Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων και
- Οικονομικών



Θέμα: Οικονομική ασφυξία ΤΕΙ Αθήνας λόγω «κουρέματος» αποθεματικών

Tα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.) αντιμετωπίζουν οξύ πρόβλημα βιωσιμότητας. Η τέως Υπουργός ΠΔΒΜΘ κ. Άννα Διαμαντοπούλου, λίγο πριν την αποχώρησή της, κατένειμε το ποσό των 84.000.000 € ως επιχορήγηση χωρίς να περιλαμβάνεται σε αυτό η σίτιση. Αξίζει να επισημανθεί ότι το 2009, η επιχορήγηση ανερχόταν σε 160.000.000 €, δηλαδή σε διάστημα μικρότερο των τριών ετών επήλθε μεσοσταθμική μείωση κατά 50%.

Από την ανωτέρω επιχορήγηση αναλογούν στο ΤΕΙ Αθήνας 15.350.000 €, ποσό απολύτως ανεπαρκές για τη λειτουργία του μεγαλύτερου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της χώρας με 28.000 σπουδαστές και 37 Τμήματα, του οποίου μόνον οι ανάγκες για τη μισθοδοσία του έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού (ΕΕΠ), ανήλθαν στα 9.900.000 € κατά το 2011. Το τρίτο μεγαλύτερο - από άποψης αριθμού σπουδαστών, διδασκόντων και διοικητικού προσωπικού - ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα σε εθνικό επίπεδο, είναι αδύνατο να λειτουργήσει κατά τρόπο που να διασφαλίζει το απαραίτητο επιτρεπτό επίπεδο σπουδών.

Μεταξύ των δυο εγκριθέντων προϋπολογισμών, του 2011 και του 2012, υπάρχει διαφορά της τάξης των 7.082.340,00€, δηλαδή η μείωση προσεγγίζει το 31,5%, ενώ, εάν ανατρέξουμε στον προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2010, ο οποίος ανήλθε σε 26.850.000,00€, αντιλαμβανόμαστε ότι ο φετινός προϋπολογισμός έχει συρρικνωθεί κατά 42,8%.


Πρέπει να σημειωθεί ότι κατ' έτος ο κανονικός αριθμός εισακτέων (περίπου 2770) υπερβαίνεται τουλάχιστον κατά 50% με την προσθήκη των μετεγγραφόμενων ειδικών κατηγοριών. Για δαπάνες σίτισης των σπουδαστών προβλέπεται ποσό μειωμένο κατά 13% ενώ λόγω της έντονης οικονομικής δυσπραγίας αυξάνεται κατακόρυφα ο αριθμός των δικαιούχων. Συνεπώς, κάθε χρόνο παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο της αύξησης των σπουδαστών και της παράλληλης μείωσης του προϋπολογισμού του Ιδρύματος.

Εκ παραλλήλου, κατά την τελευταία τριετία συνταξιοδοτήθηκαν περίπου 350 μέλη εκπαιδευτικού προσωπικού (ΕΠ) όλων των βαθμίδων και ελάχιστες θέσεις έχουν αναπληρωθεί, με συνέπεια ο προϋπολογισμός του Ιδρύματος να επιβαρύνεται με επιπλέον δαπάνες, λόγω πρόσληψης έκτακτου ΕΠ.

Στην περιγραφείσα τραγική κατάσταση απαξίωσης της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης, προστέθηκαν δύο ακόμη γεγονότα:

α) από 15θημέρου οι επιχορηγήσεις του α΄ τριμήνου εκκρεμούν στα Εντελλόμενα του Υπουργείου Παιδείας και δεν προωθούνται στις αντίστοιχες ΔΟΥ.

β) τα διαθέσιμα του ιδρύματος έχουν μπλοκαρισθεί διότι η Τράπεζα της Ελλάδος τα χρησιμοποίησε για την αγορά ομολόγων, τα οποία υπέστησαν το γνωστό κούρεμα, με συνέπεια από τα αρχικά 11.000.000 €, να υπάρχουν αυτή τη στιγμή μόλις 1,9 εκατ. ευρώ.

Τα παραπάνω διαμορφώνουν ένα τοπίο ζόφου, χωρίς επαρκές προσωπικό και χωρίς δυνατότητα λειτουργίας των υποδομών, σύντομα δε χωρίς ηλεκτρικό, νερό και τηλέφωνο, μια που αναμένεται πλήρης αδυναμία κάλυψης των ανελαστικών υποχρεώσεων του Ιδρύματος.

Συνεπεία αυτής της τραγικής κατάστασης το ΤΕΙ Αθήνας έχει περιέλθει σε αδιέξοδο και τα μέλη του Συμβουλίου του, ομόφωνα αποφάσισαν να αναστείλουν τη λειτουργία του Ιδρύματος κατά το διήμερο 29 & 30 Μαρτίου 2012.

Υπό το φως αυτών των γεγονότων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί ΠΔΒΜΘ και Οικονομικών:

1. Τι μέτρα σκοπεύουν να λάβουν για την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του Ιδρύματος;


2. Τι μέτρα σκοπεύουν να λάβουν για την αποκατάσταση της οικονομικής βλάβης που υπέστη το Ίδρυμα λόγω της μετατροπής του αποθεματικού του σε ομόλογα και της συνακόλουθης περικοπής τους λόγω κουρέματος;


3. Τι μέτρα σκοπεύουν να λάβουν για την αναπλήρωση των χηρευουσών θέσεων λόγω συνταξιοδότησης εκπαιδευτικού προσωπικού;


4. Τι μέτρα σκοπεύουν να λάβουν για την επί πλέον επιχορήγηση του Ιδρύματος από τα αποθεματικά του Υπουργείου ΠΔΒΜΘ ώστε να αποφευχθεί η διακοπή της λειτουργίας του Ιδρύματος;

Ο ερωτών Βουλευτής

Λαφαζάνης Παναγιώτης
Τετάρτη 28 Μαρτίου

ΣΕΙΣΜΟΣ!!! Ομολογία Τρόικα: Σκοπός είναι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας και Ρουμανίας (150 ευρώ το μήνα) - Απ


ΣΕΙΣΜΟΣ!!! Ομολογία Τρόικα: Σκοπός είναι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας και Ρουμανίας (150 ευρώ το μήνα) - Απαντήσεις της Τρόικα σε Νίκο Χουντή


Σήμερα στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι εκπρόσωποι της Τρόικα, (Όλι Ρέν,Γιοργκ Άσμουσεν και Πολ Τόμσεν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, αφού ομολόγησαν την παταγώδη αποτυχία του Μνημονίου μέχρι σήμερα, παραδέχτηκαν ότι σκοπός του είναι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας και Ρουμανίας, δηλαδή στο επίπεδο των 150 ευρώ το μήνα.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στην ομιλία του, αφού τόνισε ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, μέσω του Μνημονίου, έχει αποτύχει πλήρως και δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων, ζήτησε από τους εκπροσώπους της Τρόικα να δεσμευτούν κατηγορηματικά, και να καθησυχάσουν τον ελληνικό λαό, ότι δεν είναι σκοπός τους να φτάσουν οι μισθοί στην Ελλάδα, στο ίδιο επίπεδο με αυτό της Βουλγαρίας και την Ρουμανία.

Η απάντηση και των τριών εκπροσώπων της Τρόικα, ήταν κάθε άλλο παρά καθησυχαστική. Και οι τρεις (Ρέν, Άσμουσεν, Τόμσεν), όχι μόνο δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να υπάρξουν και νέες θυσίες του ελληνικού λαού και νέες περικοπές στους μισθούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, αλλά αναγνώρισαν με απόλυτη σαφήνεια ότι η στόχευσή τους είναι να προσεγγίσει η Ελλάδα το επίπεδο των μισθών που υπάρχει στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Η παρέμβαση του Νίκου Χουντή έχει ως εξής και ακολουθούν τα βίντεο με τις τοποθετήσεις του Ν. Χουντή, του Όλι Ρέν, του Γιουργκ Άσμουσεν και του Πολ Τόμσεν, οι οποίοι απαντούν στις συγκεκριμένες ερωτήσεις του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:

«Η πιο διάσημη φωτογραφία σας στην Ελλάδα είναι αυτή εδώ (Ο Ν. Χουντής δείχνει τη φωτογραφία του Όλι Ρεν, που κρατάει διάγραμμα με την πορεία των ελλειμμάτων της Ελλάδας μέχρι το 2011 και της ανάπτυξης το 2012). Δείχνει, και έτσι λέγατε στους Έλληνες, πότε ξεκινούν οι θυσίες και πότε τελειώνουν και έρχεται η ανάπτυξη. Τίτλος του διαγράμματος ήταν «Ελλάδα: Μειώνοντας το έλλειμμα, αποκαθιστώντας την ανάπτυξη» και όπου δείχνει ότι, μετά την ύφεση που θα διαρκούσε μέχρι το 2011, η ανάπτυξη το 2012 θα ήταν της τάξης του 1.2%.

Αντί της ανάπτυξης, η ύφεση τώρα στην Ελλάδα, τρέχει με ρυθμούς 7%. Τέτοιοι ρυθμοί δεν υπάρχουν στην Ευρώπη σε καιρό ειρήνης, μόνο σε πόλεμο Για να μην μπαίνω σε λεπτομέρειες στην Ελλάδα έχουμε, 1.000.000 άνεργους σήμερα, επίσημα, και 1.5 εκατ., ανεπίσημα. Εκατοντάδες χιλιάδες αυτοί που εργάζονται αλλά δεν πληρώνονται. Χιλιάδες οι επιχειρήσεις που κλείνουν. Στο κέντρο της Αθήνας ένα στα δυο μαγαζιά έχει κλείσει. Χιλιάδες άστεγοι στους δρόμους της Αθήνας και μια κοινωνία σε παρακμή. Ένας λαός δυστυχισμένος και προσβεβλημένος.

Και αυτή τη στιγμή που μιλάμε ετοιμάζονται νέα μέτρα, που πρέπει να εφαρμοστούν μέχρι το Ιούνιο, ύψους 11.6 δις ευρώ, που περιλαμβάνουν μειώσεις σε κοινωνικά επιδόματα και συντάξεις, απολύσεις στο δημόσιο τομέα, περικοπές δαπανών σε υγεία και παιδεία. Δηλαδή, και άλλα χρήματα θα βγουν από την ελληνική οικονομία και νέος φαύλος κύκλος ύφεσης και ελλειμμάτων, θα δημιουργηθεί στην Ελλάδα.

Και έρχομαι στο ερώτημα μου κ. Ρέν. Που δεν είναι μόνο δικό μου, είναι ερώτημα όλου του ελληνικού λαού. Οι μισθοί έχουν μειωθεί δραματικά στην Ελλάδα. Μείωση 22% του κατώτερου μισθού. Στους νέους έχει μειωθεί κατά 32%, και πιέζετε για ακόμα περισσότερες μειώσεις στον ιδιωτικό τομέα. Καταργήσατε τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και Συμβάσεις, προκειμένου να πέσουν και άλλο οι μισθοί. Και επειδή και στην έκθεση της Κομισιόν 15/3/12, αλλά και ο κ.Τόμσεν από το ΔΝΤ σε δηλώσεις του, κάνουν λόγο για συγκρίσεις μισθών με χώρες όπως, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που οι μισθοί είναι γύρω στα 150 ευρώ το μήνα, σας ερωτώ.

Μπορείτε να διαψεύσετε ρητά αυτό που πλέον πιστεύει ο ελληνικός λαός, ότι σκοπός όλων αυτών των μέτρων και της Τρόικα, είναι να δυστυχήσουν οι άνθρωποι για να ευτυχίσουν οι αριθμοί; Μπορείτε να διαψεύσετε τις υποψίες, που όλοι έχουν, ότι ο σκοπός της Τρόικα είναι να οδηγήσει τους μισθούς στην Ελλάδα να μειωθούν στο επίπεδο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, δηλ. πάνω κάτω στα 150 ευρώ; Αυτός είναι ο σκοπός σας; Μπορείτε ΡΗΤΑ να το διαψεύσετε;»

Το βίντεο της παρέμβασης του Νίκου Χουντή βρίσκεται εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=4bpBJtZGFs4


Οι απαντήσεις των εκπροσώπων της Τρόικα στις ερωτήσεις του Νίκου Χουντή βρίσκονται εδώ:

Η απάντηση του Όλι Ρέν http://www.youtube.com/watch?v=Cay6KbK6kZM


Η απάντηση του Γιοργκ Άσμουσεν http://www.youtube.com/watch?v=Blbm1xRiKiY


Η απάντηση του Πολ Τόμσεν http://www.youtube.com/watch?v=9WZJTcO37v8
To Γραφείο Τύπου

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα σε πολιτική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στα Καλύβια


Oι πρώην μονομάχοι και νυν συνέταιροι του μνημονίου προσπαθούν απεγνωσμένα να αλλάξουν την ατζέντα. Δε θέλουν ο κόσμος να ενημερωθεί για το μνημόνιο. Για τις δεσμεύσεις τους. Για την απόφασή τους να είναι μαζί στην κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών.
Σε αυτές τις εκλογές υπάρχει μια βαθειά διαχωριστική γραμμή. Από την μια υπάρχει το κόμμα του Μνημονίου. Και η άλλη πλευρά είναι η εναλλακτική πολιτική. Για την οποία χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας νέος συνασπισμός Εξουσίας. Και να διεκδικήσει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των Μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις
Δεν υπάρχει ανάπτυξη εκεί που κοιτάνε. Δεν υπάρχει ανάπτυξη όταν κόβεις κάθε τόσο τους ήδη κομμένους μισθούς και τις ήδη κομμένες συντάξεις, όταν αφαιρείς κάθε μερικούς μήνες δεκάδες ευρώ από την πραγματική οικονομία.
Το πιο εξοργιστικό είναι ότι μας έφεραν ως εδώ χωρίς διαπραγμάτευση. Κυνικά, ψυχρά και με σχέδιο. Αντάλλαξαν την ισοπέδωση της χώρας με την εύνοια της Μέρκελ και των τραπεζιτών. Η δημόσια ομολογία της Μέρκελ του Γιούνκερ και Σόιμπλε ότι τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί μια χώρα να βγει από την ευρωζώνη, είναι κάτι που το ξέραμε. Και αντί να το βάλουμε στο τραπέζι, σηκώσαμε στις πλάτες μας τις αμαρτίες ολόκληρης της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Στη Γερμανία το 1952 ψηφίστηκε ο νόμος «Περί εξισορρόπησης των βαρών», από συντηρητική πλειοψηφία. Όσοι είχαν τότε περιουσία πάνω από 120.000 γερμανικά μάρκα εκείνης της εποχής, υποχρεούντο σε μήκος χρόνου μιας εικοσιπενταετίας, να καταβάλουν σε ισόποσες τριμηνιαίες δόσεις το 50% στο δημόσιο ταμείο». Αυτή η επιβάρυνση ήταν επιπλέον του φόρου περιουσίας και του φόρου ακίνητης περιουσίας και βέβαια του φόρου απόδοσης κεφαλαίου. Σήμερα, πρώτα εκ μέρους της Αριστεράς, συγκεκριμένα του Όσκαρ Λαφοντέν, προτάθηκε η επιβολή παρόμοιας εισφοράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
5 άξονες της προγραμματικής μας πρότασης : καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου, μορατόριουμ πληρωμών, αναδιανομή πλούτου, τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο, μέτρα για τους πιο αδύναμους
Τέσσερα παραγωγικά συμπλέγματα τα οποία μπορούν να γίνουν η ατμομηχανή της ανάπτυξης. Πράσινη Οικονομία-Πολιτισμός και Τουρισμός-Βιομηχανία και Κατασκευές-Νέες Τεχνολογίες
Η βάση της Αριστεράς, ο κόσμος που βρίσκεται στις πλατείες και τους δρόμους, έχει καταλάβει πόση σημασία έχει η ενότητα αυτή τη στιγμή. Και το ίδιο το καταλαβαίνει και ολόκληρη η κοινωνία, ανεξάρτητα από προηγούμενες πολιτικές επιλογές και τοποθετήσεις. Αυτό είναι που μας κάνει αισιόδοξους στο ζήτημα της ενότητας.

--------------------------------------------------------------------------------

Φίλες και Φίλοι χαίρομαι που βρίσκομαι στα Καλύβια.

Έρχομαι σε ένα τόπο στον οποίο οι πολίτες του έχουν δείξει ότι μπορούν να τον υπερασπίζονται από τις ορέξεις των εργολάβων με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση.

Που έδειξαν ότι η ποιότητα ζωής είναι πάνω απ΄ όλα.

Φίλες και φίλοι βαδίζουμε προς τις εκλογές και οι πρώην μονομάχοι και νυν συνέταιροι του μνημονίου προσπαθούν απεγνωσμένα να αλλάξουν την ατζέντα. Δε θέλουν ο κόσμος να ενημερωθεί για το μνημόνιο. Για τις δεσμεύσεις τους. Για την απόφασή τους να είναι μαζί στην κυβέρνηση την επόμενη των εκλογών.

Βρήκαν κάτι που νομίζουν ότι θα τους διευκολύνει. Το θέμα της μετανάστευσης. Αφήνουν το πρόβλημα να υπάρχει και να μεγαλώνει γιατί πιστεύουν πολύ καλά ότι το αίσθημα ανασφάλειας τους βοηθά.

Αλλά εδώ είναι εξοργιστικό το πώς προσπαθούν να σερβίρουν τα 30 στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ως τοπική ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Ότι η τοπική κοινωνία θα ρίξει τα μπετά, και τα συρματοπλέγματα, ότι τοπικές εταιρείες θα αναλάβουν τα υπερσύγχρονα μέτρα ασφαλείας και την φύλαξη, ότι τοπικοί αστυνομικοί θα επανδρώσουν τα διογκωμένα αστυνομικά τμήματα. Γύρω γύρω νεοφιλελευθερισμός και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κευνσιανισμός.

Είναι γνωστό ότι τα χρήματα τα πληρώνει η Φρόντεξ. Αλλά με τα χρήματα που θα δαπανήσουν για στρατόπεδα συγκέντρωσης δυναμικότητας 30.000 ανθρώπων, θα μπορούσαν: να εμπεδώσουν αίσθημα τάξης και ασφάλειας εκεί που χρειάζεται, να δημιουργήσουν κοινωνικές υποδομές με ανθρωπιστικούς όρους, να καλύψουν τις ανάγκες σε προσωπικό για τις υπηρεσίες ασύλου, όλα αυτά που προδιαγράφουν όχι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κουκουλοφόροι, αλλά οι υπηρεσίες του ΟΗΕ για τους οικονομικούς πρόσφυγες.

Το ζήτημα των οικονομικών προσφύγων είναι ανθρωπιστικό. Δεν έρχονται εδώ. Φεύγουν από εκεί. Θα συνεχίσουν να φεύγουν ακόμα και αν τους σκοτώνουμε εν ψυχρώ.

Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι: Να δίνουμε χαρτιά σε όσους θέλουν να φύγουν από τη χώρα και που είναι πια η συντριπτική πλειοψηφία. Να οργανώσουμε κοινωνικές υποδομές για αυτούς που παραμένουν. Να ξηλώσουμε τα κυκλώματα εκμετάλλευσης. Και να δίνουμε άσυλο σε αυτούς που το δικαιούνται. Κυρίως όμως να κάνουμε το πρόβλημα υπόθεση όλης της Ευρώπης. Γιατί το ζήτημα δεν πρόκειται να λυθεί φτιάχνοντας στρατόπεδα στις χώρες υποδοχής, αλλά βοηθώντας τις χώρες προέλευσης.

Φίλες και φίλοι

Είναι πλέον γελοία η προσπάθειά τους να αλλάξουν την κουβέντα. Να την πάνε μακριά από τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει με το μνημόνιο.

Γιατί ξαφνικά όσο οι εκλογές γίνονται αναπότρεπτες τόσο βλέπουμε την καθημερινή ατζέντα να μεταλλάσσεται. Ακούμε για τις παρελάσεις, για φαινόμενα τοπικής διαφθοράς, για τους μετανάστες, αλλά δεν ακούμε τίποτα για το βασικό ερώτημα: τι πρόκειται να γίνει μετά τις εκλογές. Σε ποια πράγματα έχουν δεσμευτεί και τι έχουν υπογράψει.

Είναι το παλιό γνωστό κόλπο της καπνιστής ρέγκας. Όλη η προσπάθεια στο να μην σκέφτεται ο κόσμος το σημείο στο οποίο έχει βρεθεί. Να ανακαλύψει νέους εχθρούς, είτε αυτοί είναι οι μετανάστες, είτε είναι αυτοί που κάνουν φασαρίες, είτε αυτοί που δεν θέλουν υποτίθεται τις παρελάσεις. Και να τρέξει έντρομος πίσω στην αγκαλιά των κομμάτων του Μνημονίου προσυπογράφοντας την καταδίκη του στην ανεργία, την ανασφάλεια και την φτώχεια χωρίς επιστροφή.

Αυτές τις ημέρες αποτυπώνεται η γελοιότητα και η απελπισία της Μνημονιακής στρατηγικής.

Τους βλέπεις στην Βουλή να στήνουν ψεύτικους καυγάδες, μόνο και μόνο για να μεταθέσουν το φορολογικό, και όλα τα σκληρά μέτρα για τα οποία έχουν δεσμευτεί για μετά τις εκλογές. για μετά τις εκλογές. Τόσο ανόητους θεωρούν τους πολίτες.

Η Νέα Δημοκρατία λέει: αποτρέψαμε την ψήφιση του φορολογικού. Μετά τις εκλογές θα φέρουμε ένα δίκαιο, και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα. Και αποκρύπτουν ότι θα περιλαμβάνει 3 δις ευρώ μέτρα επιπλέον, σύμφωνα με την τελευταία απαίτηση της τρόικας. Μετά τις εκλογές όμως…

Το ΠΑΣΟΚ λέει: Τέλος το χαράτσι στη ΔΕΗ. Και αποκρύπτει ότι νομικά δεν μπορεί να το επιβάλλει για περισσότερα από δύο χρόνια και ότι γι αυτό το λόγο θα αντικατασταθεί με νέο φόρο. Μετά τις εκλογές όμως…

Ακόμα τους βλέπεις να ξεμπροστιάζονται για πελατειακές ρυθμίσεις και ρουσφέτια της τελευταίας στιγμής. Αυτοί που παριστάνουν τους υπεύθυνους και έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν την αριστερά για τα δικά τους πελατειακά μαγαζιά.

Τους βλέπεις να τακτοποιούν ως την τελευταία στιγμή τα συμφέροντα που τους υποστηρίζουν. Τους εργολάβους τον εθνικών δρόμων, τους εργολάβους της τουριστικής κατοικίας, τους εργολάβους ορυκτού πλούτου και οποιονδήποτε σχεδιάζει πλέον ελεύθερα τις επιχειρηματικές του κινήσεις απαλλαγμένος από κάθε έννοια προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.

Ας είμαστε ξεκάθαροι και ας βγούμε να το πούμε στον κόσμο. Ξέρουμε όλες και όλοι τι μας ετοιμάζουν την επόμενη ημέρα. Ξέρουμε όλες και όλοι ποίοι έφεραν την κοινωνία στο σημερινό σημείο και γιατί. Τώρα στην κάλπη είναι ώρα να μιλήσει ο κόσμος.

Για να μην ξεχνιόμαστε. Στις περιφερειακές εκλογές έλεγαν ότι οι εκλογές είναι άσχετες με τα πολιτικά ζητήματα, και ότι δεν θα πάρουν νέα μέτρα. Την ημέρα των εκλογών είπαν ότι η πολιτική τους εγκρίθηκε από το λαό. Την επόμενη ανακοίνωσαν την αναθεώρηση του ελλείμματος και νέα μέτρα.

Τις εκλογέςθα θέλανε να τις αποφύγουν όπως το διάολος το λιβάνι. Αλλά έτσι όπως το πάνε, τον Σεπτέμβρη δεν θα βρίσκανε ούτε την ψήφο τους. Σκέφτηκαν λοιπόν ότι είναι η τελευταία τους ευκαιρία να πάρουν εντολή από τον λαό να τον εξαπατήσουν.

Αλλά και πάλι δεν τους κάνει καρδιά να αποφασίσουν ημερομηνία. Γιατί φοβούνται ότι κάποια πράγματα που μπορούν να τα περάσουν τώρα μετά τις εκλογές δεν θα μπορούν να τα περάσουν. Από την άλλη φοβούνται ότι αν τα περάσουν όλα τώρα, επισπεύδουν τη φθορά τους.

Αυτό είναι χάλι του σημερινού δικομματισμού. Το μόνο στο οποίο βασίζονται είναι οι 50 έδρες τις οποίες δίνει ο ληστρικός εκλογικός νόμος στον πρώτο. Και πάλι όμως δύσκολα τους βγαίνει.

Εμείς λοιπόν λέμε: Σε αυτές τις εκλογές υπάρχει μια βαθειά διαχωριστική γραμμή.

Από την μια υπάρχει το κόμμα του Μνημονίου. Με αρχηγό τον Ράιχενμπαχ και υπαρχηγό τον Παπαδήμο. Και με κομματάρχες τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Και με πολιτικό πρόγραμμα αυτά που προβλέπει και όσα πρόκειται να προβλέπει στον Μέλλον το Μνημόνιο. Και με στρατηγικό στόχο τη διάσωση των δανειστών μας και των τραπεζιτών από την ολοκληρωτική χρεωκοπία στην οποία οδηγούν τη χώρα. Αυτή είναι η μία πλευρά.

Και η άλλη πλευρά είναι η εναλλακτική πολιτική. Για την οποία χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας νέος συνασπισμός Εξουσίας. Και να διεκδικήσει, και είναι απόλυτα εφικτό πια αυτό, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των Μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις.

Πάνε στις εκλογές με τις ουρές κατεβασμένες. Ο Σαμαράς μιλάει για αυτοδυναμία και κοιτάει γύρω του να δει αν γελάνε. Και στο ΠΑΣΟΚ ήδη μιλάνε ανοιχτά για κυβέρνηση Μνημονίου υπό τον Σαμαρά.

Ποτέ τα κυρίαρχα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν στήριξαν με τόσο πάθος μια πολιτική μειοψηφία.

Ήρθε η ώρα που ο καταρρέων δικομματισμός, και το υπό διάλυση και πανικό σαθρό πολιτικό κατεστημένο θα πάρουν το τελειωτικό χτύπημα από τον λαό.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα συγκλίνει σε τρεις παράγοντες:

· Ο πρώτος είναι η βέβαιη αποτυχία των μέτρων ως προς τους δείκτες του χρέους και του ελλείμματος.

· Ο δεύτερος είναι η απόλυτη κατοχύρωση των δανειστών μας ότι οποιαδήποτε στάση πληρωμών θα γίνει προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Και αυτό το έχουν κατοχυρώσει με το αγγλοσαξονικό δίκαιο, και την δέσμευση του ταμείου των εσόδων.

· Και ο τρίτος είναι η διαρκής και συνεχιζόμενη κάθοδος του λαού προς την ανασφάλεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Είναι μια πορεία προς τον πάτο, με μοχλό την αναπαραγωγή και την επιδείνωση της ύφεσης. Ύφεση - επιδείνωση των δημοσιονομικών – καινούρια μέτρα – μεγαλύτερη ύφεση κλπ.

Μέχρι να χτυπήσουμε στον πάτο. Ο πάτος θα είναι η ολοκληρωτική χρεωκοπία.

Τότε θα κάνουν ταμείο. Οι αγορές θα έχουν ξεφορτώσει τις ζημιές τους στα κράτη. Η ελληνική χρεωκοπία θα σκάσει στην πλάτη άλλων λαών, που θα βρεθούν στην ίδια θέση με εμάς.

Οι οικονομικά ισχυροί της Ευρώπης θα έχουν κερδίσει τον παραγωγικό μας πλούτο και τις υποδομές μας. Και επίσης την ολοκληρωτική κατάργηση του κοινωνικού συμβολαίου, την επιστροφή στον 19ο αιώνα, την οποία θα την εξαγάγουν σταδιακά στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Και εμείς θα πρέπει να ζήσουμε όπως μπορούμε.

Αυτό είναι η προοπτική. Και την φέρνει σε πέρας το μπλοκ των τραπεζιτών, μαζί με τον χρεωκοπημένο δικομματισμό που παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία. Διαφημίζουν την πολιτική αυτή ως υπευθυνότητα, ως αγώνα για την παραμονή στο ευρώ, ως στιβαρή διαπραγμάτευση. Μιλάνε για την ανάπτυξη που έρχεται και για τις προοπτικές που ανοίγονται.

Ας μην την ξαναπατήσει λοιπόν ο κόσμος τώρα που του λένε για φως στο τούνελ και ανάπτυξη. Δεν υπάρχει ανάπτυξη εκεί που κοιτάνε. Δεν υπάρχει ανάπτυξη όταν κόβεις κάθε τόσο τους ήδη κομμένους μισθούς και τις ήδη κομμένες συντάξεις, όταν αφαιρείς κάθε μερικούς μήνες δεκάδες ευρώ από την πραγματική οικονομία.

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι μας έφεραν ως εδώ χωρίς διαπραγμάτευση. Κυνικά, ψυχρά και με σχέδιο. Αντάλλαξαν την ισοπέδωση της χώρας με την εύνοια της Μέρκελ και των τραπεζιτών. Αλλά ούτε αυτό το έκαναν καλά. Όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης που το παίζουν σοβαροί και κουνάνε το δάχτυλο στην Αριστερά, από τους ευρωπαίους ομολόγους τους τρώνε καρπαζιές. Και οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι, ή τέλος πάντων αυτοί που το παίζουν βιομήχανοι.

Το τελευταίο: η δημόσια ομολογία της Μέρκελ του Γιούνκερ και Σόιμπλε ότι τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί μια χώρα να βγει από την ευρωζώνη. Και το ξέραμε. Και αντί να το βάλουμε στο τραπέζι, σηκώσαμε στις πλάτες μας τις αμαρτίες ολόκληρης της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης. Διαλύσαμε το κοινωνικό κράτος και την εργασιακή νομοθεσία. Και πετάξαμε στις ορέξεις των αρπακτικών το σύνολο του παραγωγικού μας πλούτου. Διότι τόσο λίγοι, τόσο πρόθυμοι και τόσο ιδιοτελείς είναι αυτοί που κυβέρνησαν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες. Όχι μόνο σε πολιτικό, αλλά και σε οικονομικό επίπεδο.

Τι πρέπει να κάνουμε.

Το πρώτο. Μέχρι τις εκλογές πρέπει να είμαστε ενεργοί. Να πυκνώσουμε τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Να μην αφήσουμε κανένα άνθρωπο στη γειτονιά χωρίς φαί. Κανένα χωρίς ρεύμα. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη. Αυτό είναι που θα κρατήσει το λαό μας όρθιο. Αυτό είναι που θα τον κάνει να πάει στις εκλογές με το κεφάλι ψηλά. Με πίστη ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.

Το δεύτερο. Να παλεύουμε καθημερινά για την ενότητα και την κοινή δράση. Και για την συσπείρωση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Για να βρεθούν δίπλα δίπλα πολίτες που μέχρι χτές είχαν διαφορετικές επιλογές. Μέσα από τις διεργασίες αυτές θα αναδειχτεί ο νέος Συνασπισμός εξουσίας.

Και μας ρωτάνε. Τι θα κάνει αυτός ο Νέος Συνασπισμός Εξουσίας. Έχετε εναλλακτική πρόταση; Έχετε το πρόγραμμα;

Απαντάμε καθαρά.

1. Το πρώτο είναι η καταγγελία της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. Για αυτό ζητάμε την ψήφο του λαού. Αυτή θα είναι η ιδρυτική πράξη του Νέου Συνασπισμού εξουσίας. Και ας μη μας λένε ότι δε θα έχουμε λεφτά για μισθούς και συντάξεις γιατί έχουν δεσμευτεί ότι όλα τα λεφτά του δανείου και όσα φορολογικά έσοδα χρειάζονται θα πηγαίνουν πάνω απʼ όλα για να πληρώνουν τους δανειστές.

2. Μορατόριουμ πληρωμών. Έχει γίνει και στο παρελθόν στη Γερμανία όταν μετά τον πόλεμο κούρεψε τα χρέη της και τα υπόλοιπα τα αποπλήρωσε μόνο όταν το επέτρεψε η ανάπτυξη.

3. Αναδιανομή πλούτου. Να πληρώσουν οι πλούσιοι. Η εγχώρια διαπλοκή που χρύσωσε τον καιρό του εκσυγχρονισμού και της υποτιθέμενης «νέας διακυβέρνησης» Φορολόγηση του συσσωρευμένου πλούτου και του κεφαλαίου. Στα καράβια τους, στις βίλες τους στις οφ σορ εταιρείες τους στις καταθέσεις τους.

· Αντί για το χαράτσι σε μισθωτούς συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους που υποτίθεται ότι θα μαζέψει 1,5 δις, εισφορά στο 1% επί του τζίρου των μεγάλων επιχειρήσεων που πέρυσι ήταν πάνω από 200 δις και θα μαζέψει περισσότερα.

· Αντί για την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση στο εξωφρενικό 23%, να μπει φόρος εφοπλιστών σε κάθε ένα από τα 4000 πλοία τους, που θα αποφέρει 2 δις (500.000 ανά πλοίο)

· Αντί για το χαράτσι στα ακίνητα ακόμα και στις πιο μικρές ιδιοκτησίες που υποτίθεται ότι θα μαζέψει 2,5 δις, να μπεί εισφορά στις μεγάλες ακίνητες περιουσίες στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, αξίας άνω των 500.000 ευρώ μπορεί να αποφέρει 4 δις.

· Αντί να μειωθεί το αφορολόγητο στις 5000 ευρώ να μπει έκτακτη εισφορά σε κινητές περιουσίες, καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές, που υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ κατʼ άτομο.

Και όσο για τη σπατάλη του κράτους. Αυτή θα αναζητηθεί στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

· Με δραστική μείωση ενοικίων που πληρώνουν οι δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί.

· Με την κατάργηση και όχι την επέκταση των συμβάσεων παραχώρησης σε διαπλεκόμενους που έχουν πληρωθεί δρόμους 3 και 4 φορές χωρίς να τους έχουν ολοκληρώσει.

· Με δραστική μείωση των απορρήτων δαπανών που έφτασαν τα 160 εκ για το ΥπΕξ από το 2009

· Με ακύρωση της παραγγελίας των δύο υποβρυχίων που κοστίζουν 1 δις

Και κάτι άλλο. Έχουν υπολογίσει πόσα δις έχασε το δημόσιο από τις περαιώσεις; Πόσα χαρίσαμε;

Σας φαίνονται υπερβολικά; Να μη σας φαίνονται.

Στη Γερμανία το 1952 ψηφίστηκε ο νόμος «Περί εξισορρόπησης των βαρών», από συντηρητική πλειοψηφία. Όσοι είχαν τότε περιουσία πάνω από 120.000 γερμανικά μάρκα εκείνης της εποχής, υποχρεούντο σε μήκος χρόνου μιας εικοσιπενταετίας, να καταβάλουν σε ισόποσες τριμηνιαίες δόσεις το 50% στο δημόσιο ταμείο». Αυτή η επιβάρυνση ήταν επιπλέον του φόρου περιουσίας και του φόρου ακίνητης περιουσίας και βέβαια του φόρου απόδοσης κεφαλαίου.

Σήμερα, πρώτα εκ μέρους της Αριστεράς, συγκεκριμένα του Όσκαρ Λαφοντέν, προτάθηκε η επιβολή παρόμοιας εισφοράς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

4. Τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Τι έχουμε αγοράσει διπλές και τριπλές. Που σημαίνει πρακτικά ότι τελειώνει η ιστορία να αρμέγουν οι τράπεζες δημόσιο χρήμα χωρίς να βοηθάνε.

Δημόσιός έλεγχος στις τράπεζες σημαίνει:

· Μεγάλες επενδυτικές πρωτοβουλίες σε τομείς όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

· Κούρεμα στα στεγαστικά πρώτης κατοικίας. Και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα επαγγελματικά δάνεια

· Χορήγηση ρευστότητας και εγγυήσεων στις μικρές επιχειρήσεις ώστε να μπορέσουν να κινηθούν.

· Στήριξη της αγροτικής παραγωγής μέσα σε αν σχέδιο ριζικής ανασυγκρότησης

5. Μέτρα για τους πιο αδύναμους.

· Καταθέσαμε προχθές πρόταση νόμου για τους ανέργους. ΝΑ υπάρξει πρόνοια για όλους τους άνεργους, όχι μόνο αυτούς που σήμερα καταγράφονται. Αυτοί που κλείνει το μαγαζί τους, αυτοί που δουλεύουν με μπλοκάκι ΤΕΒΕ, αυτοί που είναι μακροχρόνια άνεργοι, αυτοί που δεν μπορούν να μπουν στην αγορά εργασίας.

· Το επίδομα ανεργίας να διαρκεί όσο διαρκεί η περίοδος ανεργίας.

· ΝΑ προστατευτούν οι άνθρωποι που είναι πάνω από 55 ετών και χάνουν τη δουλειά τους. Είναι πολύ δύσκολο να βρουν άλλη.

· ΝΑ υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Έχοντας προχωρήσει σε αυτά τα μέτρα, μπορούμε να βάλουμε τις βάσεις για αντιμετώπιση της κρίσης,. Για ένα αναπτυξιακό σχέδιο που θα δουλεύει πια για ανθρώπους και θα διαχέει το όφελός του στην κοινωνία. ¨όχι για τους ενδιάμεσους, τους τραπεζίτες, τον καταναλωτικό υπερδανεισμό ,το μαύρο πολιτικό χρήμα.

Μας ρωτάνε. Έχετε σχέδιο για την ανάπτυξη; Αν και είναι αστείο να το ρωτάνε αυτό όσοι έχουν δεσμευτεί σε μέτρα λιτότητας 15 δίς.

Απαντάμε. Βεβαίως και έχουμε.

Κατʼ αρχήν χρειάζεται μια ανασυγκρότηση του δημοσίου τομέα για να αποκαταστήσουμε τη στοιχειώδη κοινωνική ανταποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα.

Και θεωρούμε ότι πέρα από μια νέα δημόσια παρέμβαση η Ελλάδα έχει άλλα 4 παραγωγικά συμπλέγματα τα οποία μπορούν να γίνουν η ατμομηχανή της ανάπτυξης.

· Πρώτον η Πράσινη Οικονομία. Όχι για να γίνει το νέο Ελ Ντοράντο. Αλλά για να συμβάλλει στην ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών, συστημάτων και προϊόντων. Για να μετασχηματίσει συνολικά την παράγωγή. Και κυρίως για να έχει κοινωνική ανταποδοτικότητα.

· Δεύτερον το πολιτιστικό τουριστικό σύμπλεγμα. Σε σύνδεση με τις ανάγκες προστασίας του περιβάλλοντος . Με προώθηση των ειδικών μορφών τουρισμού με προτεραιότητα στις μορφές ήπιας ανάπτυξης. Με ανάσχεση της επιβάρυνσης των ήδη ανεπτυγμένων τουριστικών περιοχών. Με μέτρα δημιουργίας των αναγκαίων υποδομών στις τουριστικές περιοχές της χώρας. Με σύνδεση της παραγωγής ιδιαίτερα του πρωτογενούς τομέα, με τον τουρισμό.

· Τρίτον, ο τομέας της μεταποίησης της βιομηχανίας και των κατασκευών. Κλάδοι που σήμερα πλήττονται, όπως η κλωστοϋφαντουργία, το ένδυμα, η παραγωγή μηχανημάτων, τα ναυπηγεία, έχουν τη δυνατότητα εξέλιξης και μετάβασης σε προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, τα οποία παράγονται με ειδικευμένη και υψηλόμισθη εργασία.

· Τέταρτο, ο τομέας των νέων τεχνολογιών. Με δημιουργία καταρχάς επαρκούς ζήτησης για τέτοιες τεχνολογίες. Με στροφή του δημόσιου τομέα στο ελεύθερο λογισμικό. Με αξιοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων σε ΑΠΕ, έργα εξοικονόμησης ενέργειας και διαχείρισης απορριμμάτων για την ανάπτυξη και τη στήριξης ελληνικής βιομηχανίας αιχμής στους τομείς αυτούς. Ουσιαστική ενίσχυση της έρευνας, σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό. Με εξασφάλιση της αυτονομίας της πρωτογενούς έρευνας των πανεπιστημίων, η οποία πρέπει να αναπτύσσεται βάσει των δικών της εσωτερικών προτεραιοτήτων. Ειδική μέριμνα στη δημιουργία υποδομών, όπως τα δίκτυα υψηλών ταχυτήτων, τα τεχνολογικά πάρκα κ.λπ. Οργανική ενσωμάτωση σε όλους τους αναπτυξιακούς νόμους κινήτρων και κριτηρίων σχετικά με τη χρήση νέων και φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών.

Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά. Πως θα μπορέσει η αριστερά να τα κάνει αν είναι διασπασμένη.

Ξέρουμε ότι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς δεν βλέπουν τόσο θερμά την ιδέα της ενότητας.

Είτε γιατί προτιμούν την ασφάλεια και την μιζέρια του απομονωτισμού, την οποία συγκαλύπτουν πίσω από γραφικές ιδεολογικές επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Είτε γιατί έχουν στο μυαλό τους το παιχνίδι της ανασυγκρότησης του δικομματισμού, το οποίο κρύβουν πίσω από μια τζάμπα αντιμνημονιακή ρητορική.

Αλλά η βάση της Αριστεράς, ο κόσμος που βρίσκεται στις πλατείες και τους δρόμους, έχει καταλάβει πόση σημασία έχει η ενότητα αυτή τη στιγμή.

Και το ίδιο το καταλαβαίνει και ολόκληρη η κοινωνία, ανεξάρτητα από προηγούμενες πολιτικές επιλογές και τοποθετήσεις.

Αυτό είναι που μας κάνει αισιόδοξους στο ζήτημα της ενότητας.

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και μπορεί να επιβληθεί πάνω σε κάθε είδους τακτικισμούς και πολιτικαντισμούς. Ειδικά σε εποχές σαν τη σημερινή, που τα πράγματα τρέχουν με ασύλληπτη ταχύτητα.

Εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε, προκειμένου η Αριστερά και οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να αντιστοιχηθούν στις απαιτήσεις των καιρών και στην μεγάλη ιστορική τους ευθύνη.

Είναι η ώρα να τους σταματήσουμε. Να μην έχουν ούτε 51 ούτε 151. Ούτε 51%, ούτε 151 βουλευτές. Για το πρώτο είμαστε βέβαιοι, το δεύτερο αν το κατακτήσουν θα είναι απόρροια του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου.

Είναι η ώρα να μιλήσει η κοινωνία, ο κόσμος της δουλειάς, οι νέοι άνθρωποι αυτού του τόπου.

Είναι η ώρα, με πείσμα, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία να πάρουμε τις ζωές και το μέλλον στα χέρια μας και να ανοίξουμε τον εναλλακτικό δρόμο.

To Γραφείο Τύπου

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ



(25/3 EΠΟΧΗ)
Ο γκουρού και ο εκτελεστής







Του
Ηλία Ιωακείμογλου

Ο Τόμσεν και τα «άλλα παιδιά» της Τρόικας (όπως τους αποκαλεί η κ.Τρέμη όταν χάνει τον έλεγχο) δεν χάνουν ευκαιρία να τονίζουν ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι υψηλοί συγκρινόμενοι με την παραγωγικότητα της εργασίας και συνεπώς, πρέπει να δοθεί έμφαση στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, για να γίνει πιο ευέλικτη. Περιμένουν, λένε, ότι έτσι θα μειωθούν οι τιμές, θα αυξηθούν οι εξαγωγές, άρα η παραγωγή και η απασχόληση. Δεν αποκλείουν, βεβαίως, και τις νομοθετικές παρεμβάσεις, προκειμένου να μειώσουν απευθείας τους ονομαστικούς μισθούς.
Τα οικονομικά του Τόμσεν συνοψίζονται στα φτωχά ιδεολογήματα που οι μεγαλο-δημοσιογράφοι των καναλιών χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή τρομοκρατικών σεναρίων. Θα ήταν, όμως, άδικο να έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον Τόμσεν που είναι ένας απλός εκτελεστής. Πίσω όμως από τον εκτελεστή βρίσκεται ο γκουρού, ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ. Σε άρθρο του στο iMFdirect στις 19 Μαρτίου 2012, ο πολύ γνωστός καθεστωτικός οικονομολόγος επιχειρηματολογεί υπέρ της «λογικής και του δίκαιου χαρακτήρα του ελληνικού προγράμματος» και επαναλαμβάνει όσα ακούμε από τον Τόμσεν –ίσως με λιγότερο βάρβαρες διατυπώσεις. Στην περίπτωση του Μπλανσάρ, με δεδομένες τις δημοσιεύσεις του στα ακαδημαϊκά περιοδικά, είμαστε αναγκασμένοι να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο κατεβαίνει στο επίπεδο του εκτελεστή και των τηλεοπτικών αστέρων της δημοσιογραφίας.

Το καλύτερο ψέμα

Το καλύτερο ψέμα είναι αυτό που επενδύει πάνω στην αλήθεια ένα μίγμα απλοποιήσεων, ανακριβειών, σκόπιμων αποσιωπήσεων και άγνοιας. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η αύξηση της ανεργίας και η αποδιάρθρωση των θεσμών της αγοράς εργασίας που προστατεύουν τους εργαζόμενους, μειώνουν τους ονομαστικούς μισθούς, είναι μια αλήθεια που γνωρίζουμε από τον καιρό του Μαρξ και τελικά την έχουν ενσωματώσει στις θεωρίες τους και οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι. Ο Τόμσεν όμως (συνέντευξη στην «Καθημερινή») αποσιωπά ότι οι μειώσεις των μισθών μετά από την ήδη καταγραφείσα αύξηση της ανεργίας και μετά από τις μεταβολές στο θεσμικό πλαίσιο (κατώτατος μισθός, κλαδικές συμβάσεις κλπ) είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται μεσοπρόθεσμα. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και εάν δεν υπάρξουν πρόσθετα μέτρα στην αγορά εργασίας, η υπάρχουσα ανεργία και τα ήδη ληφθέντα μέτρα θα προκαλέσουν ένα κύμα διαδοχικών μειώσεων των μισθών, καθώς θα εγκαταλείπονται η μία μετά την άλλη οι θέσεις μάχης που είχαν κατακτηθεί από τους εργαζόμενους μετά το 1974. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, εάν δεν την σταματήσουμε, η συνολική μείωση των αποδοχών μπορεί να ανέρχεται σε 30%, 40% ή 50%, ανάλογα με τις αντιστάσεις. Προφανώς το ΔΝΤ έχει πιο φιλόδοξους στόχους και προσπαθεί να διασφαλίσει την επιτυχία τους με πρόσθετα μέτρα πριν φανούν οι επιπτώσεις των ήδη ληφθέντων μέτρων.

Μειώνουν
την παραγωγικότητα
της εργασίας

Υπάρχουν και οι ιδεολογικές αγκυλώσεις που επιβάλλουν την άγνοια. Οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι κατασκευάζουν θεωρητικά σχήματα, που βασίζονται στην παραδοχή ότι η παραγωγικότητα της εργασίας φθίνει όταν αυξάνεται η παραγωγή. Χωρίς αυτή την παραδοχή οι θεωρητικές τους κατασκευές καταρρέουν. Στην πραγματικότητα, όμως, η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνεται με την κλίμακα της παραγωγής, που σημαίνει ότι στην ύφεση μειώνεται. Έτσι, η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, με το ένα χέρι μειώνει τους ονομαστικούς μισθούς προκαλώντας ύφεση, και με το άλλο μειώνει την παραγωγικότητα της εργασίας.
Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (δηλαδή οι δαπάνες για αμοιβή εργασίας που απαιτούνται για την παραγωγή μιας μονάδας προϊόντος) είναι ένα κλάσμα που έχει στον αριθμητή τον ονομαστικό μισθό και στον παρονομαστή την παραγωγικότητα της εργασίας. Με τις παραδοχές της καθεστωτικής θεωρίας, το κλάσμα θα έπρεπε να μειώνεται θεαματικά, αφού η ύφεση μειώνει τον αριθμητή και αυξάνει, υποτίθεται, τον παρονομαστή. Στην πραγματικότητα όμως, η ύφεση μειώνει και τον αριθμητή και τον παρονομαστή, και τελικά παραμένει απροσδιόριστο αν και πόσο θα μειωθεί το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Στο σημείο αυτό, οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι δεν σηκώνουν καθόλου τα χέρια ψηλά μπροστά την αποτυχία της πρόβλεψής τους και αποφαίνονται πως κάτι άλλο φταίει -και αυτό είναι οι ακαμψίες της αγοράς εργασίας. Για αυτόν τον λόγο συμβουλεύουν την πολιτική εξουσία να μειώσει τους μισθούς (δηλαδή τον αριθμητή) με νομοθετικές παρεμβάσεις. Η εσωτερική υποτίμηση είναι τελικά μια πολιτική που προσποιείται ότι χρησιμοποιεί τις αυθόρμητες λειτουργίες της αγοράς, ενώ επιβάλλει αυτό που επιδιώκει με διοικητικές μεθόδους.

Κόστος εργασίας και τιμές

Από πού προκύπτει, όμως, αυτή η ανάγκη μείωσης των μισθών, ώστε «να ευθυγραμμιστούν με την παραγωγικότητα;». Από πού δηλαδή προκύπτει η ανάγκη να μειωθεί το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, σε μια χώρα όπου είναι ήδη χαμηλό σε διεθνή σύγκριση; Τα εμπορεύματα εξακολουθούν να εκτίθενται στα ράφια των καταστημάτων με αναρτημένες τις τιμές τους, όχι με το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι θεωρούν ότι οι τιμές και το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος παρουσιάζουν μεταβολές που συσχετίζονται στενά. Αυτό όμως δεν συνέβη στην Ελλάδα, κατά την τελευταία διετία, ακόμη και εάν αφαιρέσουμε από τις τιμές την επίπτωση των αυξήσεων του ΦΠΑ, επειδή πολύ απλά μεταξύ κόστους και τιμής παρεμβάλλονται τα περιθώρια κέρδους (που εξαρτώνται από σειρά παραγόντων). Για μια ακόμη φορά, ο Μπλανσάρ και ο Τόμσεν δεν σηκώνουν τα χέρια μπροστά στην αποτυχία της πρόβλεψής τους, και αντί να θέσουν σε αμφισβήτηση τις θεωρίες τους, αποφαίνονται ότι οι μισθοί δεν έχουν μειωθεί ακόμη αρκετά. Από όπου προκύπτει και η «ανάγκη» να μειωθούν κατά 50% (ή μήπως περισσότερο;).
Στην πραγματικότητα, οι τιμές στην Ελλάδα δεν ακολούθησαν το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, επειδή οι επιχειρήσεις αυξάνουν ή δεν μειώνουν τα περιθώρια κέρδους τους. Για χιλιοστή φορά, οι καθεστωτικοί οικονομολόγοι σιωπούν μπροστά στο ερώτημα τι καθορίζει τα περιθώρια κέρδους, επειδή δεν τους ενδιαφέρει. Όπως ομολογεί ο Μπλανσάρ, σε δημοσιευμένο άρθρο του, το ζήτημα αυτό παραμένει εξαιρετικά σκοτεινό για την καθεστωτική θεωρία της αγοράς εργασίας.

Ο μυστικισμός του Τόμσεν

Φαίνεται ότι ο Τόμσεν μερικές φορές ξεφεύγει και προς το μυστικισμό. Όπως μας εξηγούσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή», περιμένει ότι η επιβολή ευελιξιών στην αγορά εργασίας θα αυξήσει την παραγωγικότητα της εργασίας. Παραμένει μυστήριο με ποιον τρόπο. Στην πραγματικότητα, η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνεται με τις επενδύσεις σε πάγιο κεφάλαιο, που μεταφέρει νέες τεχνολογίες μέσα στις διαδικασίες παραγωγής και οδηγεί σε αναδιοργάνωση της εργασίας. Είναι επίσης ευρέως αποδεκτό ότι οι ευελιξίες μειώνουν τους μισθούς και μαζί με αυτούς και την παραγωγικότητα της εργασίας: αυτό δεν είναι γνωστό μόνο στους μαρξιστές, αλλά αποτελεί και πόρισμα θεωρητικών κατασκευών του Στίγκλιτς, του Άκερλοφ και άλλων. Εξάλλου, οι ίδιες οι αποδοχές του Τόμσεν συνδέονται με την καταστροφική παραγωγικότητά του. Το παράδειγμά του, ωστόσο, θα θέσει κάποια ημέρα ένα ακόμη πιο σοβαρό θεωρητικό ζήτημα, δηλαδή εάν ορισμένες από τις αποφάσεις των οικονομολόγων εντάσσονται στην κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις κριτικές που μπορεί να ασκήσει ένας τίμιος αναγνώστης της θεωρητικής ιδεολογίας των καθεστωτικών οικονομολόγων, του ΔΝΤ, του Μπλανσάρ, του Τόμσεν και των άλλων παιδιών της Τρόικας. Είναι, όμως, αρκετές για να κατανοήσουμε γιατί ο γκουρού ακολουθεί τον εκτελεστή και όχι το αντίστροφο.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Ανακοίνωση της ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ για τρίμηνη Οικονομική Εξόρμηση


ΣΥΝ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΜΑΣ


Με την Ελλάδα να βυθίζεται σε βαθιά παρατεταμένη ύφεση και την κοινωνία να κατεδαφίζεται εξαιτίας των μνημονιακών "πολιτικών" και των ευρωνεοφιλευλεύθερων εντολών η δική μας αριστερά, όλοι εμείς, καλούμαστε να δώσουμε μια ισχυρή πολιτική απάντηση για ριζική αλλαγή στην πορεία της χώρας και στην Ευρώπη.

Μια ισχυρή πολιτική απάντηση, με τους αγώνες, την ψήφο αλλά και την απαραίτητη οικονομική μας συμβολή ώστε μπροστά στην λαίλαπα των αγορών, στη κυβέρνηση της Τρόικα, στην ιερή συμμαχία βιομηχάνων - τραπεζιτών - ΝΔ- ΠΑΣΟΚ να αντέξουμε και να αντιπαραθέσουμε την δική μας εναλλακτική πρόταση και στάση.

Το αντιλαϊκό – νεοφιλελεύθερο μέτωπο των δυνάμεων του μνημονίου θέλει να ελέγχει μέσα και από την οικονομική διαπλοκή με τα μεγάλα συμφέροντα τα μέσα επικοινωνίας. Να χειραγωγεί. Να φοβίζει τους πολίτες. Να προωθεί τον δήθεν μονόδρομο των αντιλαϊκών πολιτικών.

Θέλουν όμως και κόμματα των αγορών, κόμματα και παράγοντες με σπόνσορες και χορηγούς

Στοχοποιουν την Αριστερά, αλλά θα ηττηθούν. Η απάντηση μας είναι η πολύπλευρη, πολιτική και οικονομική στήριξη της ανεξαρτησίας των κομμάτων και των μέσων της Αριστεράς

Είναι δική μας υπόθεση η συντονισμένη προσπάθεια για να στηρίξουμε (και) οικονομικά τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ τώρα που οι μνημονιακές δυνάμεις επιδιώκουν ένα πολιτικό σκηνικό όμηρο και εξάρτημα των συμφερόντων τους.

Η δική μας Αριστερά αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, πάλλεται και αναπνέει μαζί της, δρα και συντονίζεται με τις ανάγκες, τους στόχους και τις αγωνίες της. Παρά τις μεγάλες δυσκολίες και την συντριβή μισθών, συντάξεων, δικαιωμάτων, η προσπάθεια όλων μας απευθύνεται σε κάθε φίλο, υποστηρικτή, συναγωνιστή. Ιδιαίτερα σήμερα που καταγράφεται αυξημένο πολιτικό ενδιαφέρον για τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ από ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας.

Η ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ απευθύνεται σε όλους, όλες σε κάθε πόλη, γειτονιά, χώρο δουλειάς, σπουδών, δημιουργίας, και τους καλεί να κινητοποιηθούν ώστε όσοι εμπιστεύονται την δράση και τις προτάσεις μας (εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, γυναίκες, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι και άλλοι) να στηρίξουν και να στηριχθούν στον ΣΥΝ.

Ο κόσμος της εργασίας, του πολιτισμού, οι αγωνιστές της Αριστεράς, της Δημοκρατίας, οι αγανακτισμένοι από την κοινωνική ερήμωση και το εντεινόμενο δημοκρατικό έλλειμμα, ο καθένας και η καθεμιά μας και όλοι μαζί μπορούμε να δώσουμε οικονομική τόνωση και πολιτική δύναμη στον ΣΥΝ. Κάθε ευρώ, κάθε προσφορά, κάθε υποστήριξη είναι πολύτιμη για να ενισχυθεί η προσπάθεια του ΣΥΝ, η φωνή του πανελλαδικά, αλλά και το ραδιόφωνο "105.5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ" και η "ΑΥΓΗ".

Στηριγμένοι στην προσπάθεια μελών, φίλων, συναγωνιστών αλλά και στο ευρωπαϊκό κύμα αλληλεγγύης συνεχίζουμε για να διαμορφώσουμε ριζοσπαστική αλλαγή πορείας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη

- Αντιστεκόμαστε στον Μνημονιακό ολοκληρωτισμό

- Δίνουμε δύναμη στην Αριστερά της ενότητας, της ελπίδας και των αγώνων.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Μήνυμα ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο της 25ης Μαρτίου


Η επέτειος της 25ης Μαρτίου αποτελεί διαχρονικά μέρα μνήμης και απόδοσης τιμής στον αγώνα του ελληνικού λαού για ελευθερία, αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία. Ταυτόχρονα, δείχνει τις δυνατότητες των λαών να αλλάζουν τους συσχετισμούς δύναμης και να επιβάλλουν τη θέλησή τους.

Η φετινή επέτειος της 25ης Μαρτίου, ωστόσο, είναι ξεχωριστής σημασίας για το λαό και τη χώρα. Η σημερινή κυβέρνηση, σε πλήρη εναρμόνιση με την Τρόικα, προσπαθεί να επιβάλλει την καταστροφική μνημονιακή πολιτική ως μονόδρομο για την κοινωνία και τη χώρα. Προκρίνουν και σχεδιάζουν λύσεις μαζί με τις κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρώπη που στόχο έχουν να αποτελειώσουν ό,τι έχει μείνει από το κοινωνικό κράτος και τις κατακτήσεις δεκαετιών. Τα εργασιακά δικαιώματα, η κοινωνική ασφάλιση, η δημόσια παιδεία, η δημόσια περιουσία, η υγεία, το περιβάλλον και εν τέλει η ίδια η δημοκρατία θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των πιστωτών.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται μεγαλύτερη ενεργοποίηση και ένταξη όλων των εργαζομένων και της νεολαίας σε μαζικούς, συλλογικούς και ενωτικούς αγώνες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο για να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων.

Είναι στο χέρι μας λοιπόν, η ριζική αλλαγή στη χώρα μας και η διεκδίκηση μιας Ευρώπης των λαών ενάντια σε μια Ευρώπη των κερδοσκόπων.

Ο αγώνας για αξιοπρεπή ζωή, ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνική δικαιοσύνη είναι πάντα επίκαιρος.

To Γραφείο Τύπου

Αποσπάσματα από την ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στον Πύργο Ηλείας


Διαφημίζουν την πολιτική αυτή ως υπευθυνότητα, ως αγώνα για την παραμονή στο ευρώ, ως στιβαρή διαπραγμάτευση. Μιλάνε για την ανάπτυξη που έρχεται και για τις προοπτικές που ανοίγονται.
Λένε αισχρά ψέματα στον λαό. Έχουν ήδη συμφωνήσει για τα επόμενα μέτρα, τα οποία θα ανακοινωθούν την επόμενη ημέρα των εκλογών.
Δεν υπάρχει ανάπτυξη εκεί που κοιτάνε. Δεν υπάρχει ανάπτυξη όταν κόβεις κάθε τόσο τους ήδη κομμένους μισθούς και τις ήδη κομμένες συντάξεις, όταν αφαιρείς κάθε μερικούς μήνες δεκάδες ευρώ από την πραγματική οικονομία.
Θα θέλανε να αποφύγουν τις εκλογές όπως το διάολος το λιβάνι. Αλλά έτσι όπως το πάνε, τον Σεπτέμβρη δεν θα βρίσκανε ούτε την ψήφο τους. Σκέφτηκαν λοιπόν ότι είναι η τελευταία τους ευκαιρία να πάρουν εντολή από τον λαό να τον εξαπατήσουν.
Αλλά και πάλι δεν τους κάνει καρδιά να αποφασίσουν ημερομηνία. Γιατί φοβούνται ότι κάποια πράγματα που μπορούν να τα περάσουν τώρα μετά τις εκλογές δεν θα μπορούν να τα περάσουν. Από την άλλη φοβούνται ότι αν τα περάσουν όλα τώρα, επισπεύδουν τη φθορά τους.
Χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας Νέος Συνασπισμός Εξουσίας. Και να διεκδικήσει, και είναι απόλυτα εφικτό πια αυτό, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των Μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις.
Ξέρουμε ότι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς δεν βλέπουν τόσο θερμά την ιδέα της ενότητας. Είτε γιατί προτιμούν την ασφάλεια και την μιζέρια του απομονωτισμού, την οποία συγκαλύπτουν πίσω από γραφικές ιδεολογικές επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Είτε γιατί έχουν στο μυαλό τους το παιχνίδι της ανασυγκρότησης του δικομματισμού, το οποίο κρύβουν πίσω από μια τζάμπα αντιμνημονιακή ρητορική. Αλλά η βάση της Αριστεράς, ο κόσμος που βρίσκεται στις πλατείες και τους δρόμους, έχει καταλάβει πόση σημασία έχει η ενότητα αυτή τη στιγμή. Και το ίδιο το καταλαβαίνει και ολόκληρη η κοινωνία, ανεξάρτητα από προηγούμενες πολιτικές επιλογές και τοποθετήσεις. Αυτό είναι που μας κάνει αισιόδοξους στο ζήτημα της ενότητας.


Φίλες και φίλοι

Υπάρχουν τρία ασφαλή συμπεράσματα από τη μέχρι τώρα πορεία των πραγμάτων:

· Ο πρώτος είναι η βέβαιη αποτυχία των μέτρων ως προς τους δείκτες του χρέους και του ελλείμματος.

· Ο δεύτερος είναι η απόλυτη κατοχύρωση των δανειστών μας ότι οποιαδήποτε στάση πληρωμών θα γίνει προς τα μέσα και όχι προς τα έξω. Και αυτό το έχουν κατοχυρώσει με το αγγλοσαξονικό δίκαιο, και την δέσμευση του ταμείου των εσόδων.

· Και ο τρίτος είναι η διαρκής και συνεχιζόμενη κάθοδος του λαού προς την ανασφάλεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Είναι μια πορεία προς τον πάτο, με μοχλό την αναπαραγωγή και την επιδείνωση της ύφεσης. Ύφεση - επιδείνωση των δημοσιονομικών – καινούρια μέτρα – μεγαλύτερη ύφεση κλπ.

Μέχρι να χτυπήσουμε στον πάτο. Ο πάτος θα είναι η ολοκληρωτική χρεωκοπία.

Τότε θα κάνουν ταμείο. Οι αγορές θα έχουν ξεφορτώσει τις ζημιές τους στα κράτη. Η ελληνική χρεωκοπία θα σκάσει στην πλάτη άλλων λαών, που θα βρεθούν στην ίδια θέση με εμάς.

Οι οικονομικά ισχυροί της Ευρώπης θα έχουν κερδίσει τον παραγωγικό μας πλούτο και τις υποδομές μας. Και επίσης την ολοκληρωτική κατάργηση του κοινωνικού συμβολαίου, την επιστροφή στον 19

ο

αιώνα, την οποία θα την εξαγάγουν σταδιακά στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Και εμείς θα πρέπει να ζήσουμε όπως μπορούμε.

Αυτό είναι η προοπτική. Και την φέρνει σε πέρας το μπλοκ των τραπεζιτών, μαζί με τον χρεωκοπημένο δικομματισμό που παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία. Διαφημίζουν την πολιτική αυτή ως υπευθυνότητα, ως αγώνα για την παραμονή στο ευρώ, ως στιβαρή διαπραγμάτευση. Μιλάνε για την ανάπτυξη που έρχεται και για τις προοπτικές που ανοίγονται.

Λένε αισχρά ψέματα στον λαό. Έχουν ήδη συμφωνήσει για τα επόμενα μέτρα, τα οποία θα ανακοινωθούν την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Για να μην ξεχνιόμαστε. Στις περιφερειακές εκλογές έλεγαν ότι οι εκλογές είναι άσχετες με τα πολιτικά ζητήματα, και ότι δεν θα πάρουν νέα μέτρα. Την ημέρα των εκλογών είπαν ότι η πολιτική τους εγκρίθηκε από το λαό. Την επόμενη ανακοίνωσαν την αναθεώρηση του ελλείμματος και νέα μέτρα.

Ας μην την ξαναπατήσει λοιπόν ο κόσμος τώρα που του λένε για φως στο τούνελ και ανάπτυξη. Δεν υπάρχει ανάπτυξη εκεί που κοιτάνε. Δεν υπάρχει ανάπτυξη όταν κόβεις κάθε τόσο τους ήδη κομμένους μισθούς και τις ήδη κομμένες συντάξεις, όταν αφαιρείς κάθε μερικούς μήνες δεκάδες ευρώ από την πραγματική οικονομία.

Θα θέλανε να αποφύγουν τις εκλογές όπως το διάολος το λιβάνι. Αλλά έτσι όπως το πάνε, τον Σεπτέμβρη δεν θα βρίσκανε ούτε την ψήφο τους. Σκέφτηκαν λοιπόν ότι είναι η τελευταία τους ευκαιρία να πάρουν εντολή από τον λαό να τον εξαπατήσουν.

Αλλά και πάλι δεν τους κάνει καρδιά να αποφασίσουν ημερομηνία. Γιατί φοβούνται ότι κάποια πράγματα που μπορούν να τα περάσουν τώρα μετά τις εκλογές δεν θα μπορούν να τα περάσουν. Από την άλλη φοβούνται ότι αν τα περάσουν όλα τώρα, επισπεύδουν τη φθορά τους.

Αυτό είναι χάλι του σημερινού δικομματισμού. Το μόνο στο οποίο βασίζονται είναι οι 50 έδρες τις οποίες δίνει ο ληστρικός εκλογικός νόμος στον πρώτο. Και πάλι όμως δύσκολα τους βγαίνει.

Εμείς λοιπόν λέμε: Σε αυτές τις εκλογές υπάρχει μια βαθειά διαχωριστική γραμμή.

Από την μια υπάρχει το κόμμα του Μνημονίου. Με αρχηγό τον Ράιχενμπαχ και υπαρχηγό τον Παπαδήμο. Και με κομματάρχες τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Και με πολιτικό πρόγραμμα αυτά που προβλέπει και όσα πρόκειται να προβλέπει στον Μέλλον το Μνημόνιο. Και με στρατηγικό στόχο τη διάσωση των δανειστών μας και των τραπεζιτών από την ολοκληρωτική χρεωκοπία στην οποία οδηγούν τη χώρα.

Αυτή είναι η μία πλευρά.

Και η άλλη πλευρά είναι η εναλλακτική πολιτική. Για την οποία χρειάζεται να συγκροτηθεί ένας Νέος Συνασπισμός Εξουσίας. Και να διεκδικήσει, και είναι απόλυτα εφικτό πια αυτό, την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, με την δύναμη της οποίας θα απαλλάξει την χώρα από την πολιτική των Μνημονίων και τις ληστρικές και ταπεινωτικές δανειακές συμβάσεις.

Πάνε στις εκλογές με τις ουρές κατεβασμένες. Ο Σαμαράς μιλάει για αυτοδυναμία και κοιτάει γύρω του να δει αν γελάνε. Και στο ΠΑΣΟΚ ήδη μιλάνε ανοιχτά για κυβέρνηση Μνημονίου υπό τον Σαμαρά.

Ποτέ τα κυρίαρχα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν στήριξαν με τόσο πάθος μια πολιτική μειοψηφία.

Ήρθε η ώρα που ο καταρρέων δικομματισμός, και το υπό διάλυση και πανικό σαθρό πολιτικό κατεστημένο θα πάρουν το τελειωτικό χτύπημα από τον λαό.

Εμείς έχουμε εναλλακτική εφαρμόσιμη πρόταση.

Το πρώτο είναι το κίνημα αντίστασης. Ανεξάρτητα από εκλογές ή όχι. Δίνουμε τη μάχη σε γειτονιές σε πλατείες σε χώρους δουλειάς. Είμαστε στην πρώτη γραμμή των κινημάτων αλληλεγγύης γιατί αυτό κάνει η αριστερά σε τέτοιες συνθήκες.

Παλεύουμε για την ενότητα και την κοινή δράση. Και για την συσπείρωση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Μέσα από τις διεργασίες αυτές θα αναδειχτεί ο νέος Συνασπισμός εξουσίας.

Μορατόριουμ πληρωμών. Και όποιος θέλει να έρθει να διαπραγματευτούμε. Πετάμε από πάνω μας τους δανειστές και τα Μνημόνια.

Αναδιανομή πλούτου. Φορολόγηση του συσσωρευμένου πλούτου και του κεφαλαίου. Στα καράβια τους, στις βίλες τους στις οφ σορ εταιρείες τους στις καταθέσεις τους.

Τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Τι έχουμε αγοράσει διπλές και τριπλές. Που σημαίνει πρακτικά ότι τελειώνει η ιστορία να αρμέγουν οι τράπεζες δημόσιο χρήμα χωρίς να βοηθάνε.

Δημόσιός έλεγχος στις τράπεζες σημαίνει:

· Κούρεμα στα στεγαστικά πρώτης κατοικίας. Και ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα επαγγελματικά δάνεια

· Χορήγηση ρευστότητας και εγγυήσεων στις μικρές επιχειρήσεις ώστε να μπορέσουν να κινηθούν.

· Στήριξη της αγροτικής παραγωγής μέσα σε αν σχέδιο ριζικής ανασυγκρότησης

Μέτρα για τους πιο αδύναμους.

Καταθέσαμε προχθές πρόταση νόμου για τους ανέργους. ΝΑ υπάρξει πρόνοια για όλους τους άνεργους, όχι μόνο αυτούς που σήμερα καταγράφονται. Αυτοί που κλείνει το μαγαζί τους, αυτοί που δουλεύουν με μπλοκάκι ΤΕΒΕ, αυτοί που είναι μακροχρόνια άνεργοι, αυτοί που δεν μπορούν να μπουν στην αγορά εργασίας.

Το επίδομα ανεργίας να διαρκεί όσο διαρκεί η περίοδος ανεργίας.

Να προστατευτούν οι άνθρωποι που είναι πάνω από 55 ετών και χάνουν τη δουλειά τους. Είναι πολύ δύσκολο να βρουν άλλη.

Να υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Έχοντας προχωρήσει σε αυτά τα μέτρα, μπορούμε να βάλουμε τις βάσεις για αντιμετώπιση της κρίσης,. Για ένα αναπτυξιακό σχέδιο που θα δουλεύει πια για ανθρώπους και θα διαχέει το όφελός του στην κοινωνία. ¨όχι για τους ενδιάμεσους, τους τραπεζίτες, τον καταναλωτικό υπερδανεισμό ,το μαύρο πολιτικό χρήμα .

Ξέρουμε ότι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς δεν βλέπουν τόσο θερμά την ιδέα της ενότητας.

Είτε γιατί προτιμούν την ασφάλεια και την μιζέρια του απομονωτισμού, την οποία συγκαλύπτουν πίσω από γραφικές ιδεολογικές επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Είτε γιατί έχουν στο μυαλό τους το παιχνίδι της ανασυγκρότησης του δικομματισμού, το οποίο κρύβουν πίσω από μια τζάμπα αντιμνημονιακή ρητορική.

Αλλά η βάση της Αριστεράς, ο κόσμος που βρίσκεται στις πλατείες και τους δρόμους, έχει καταλάβει πόση σημασία έχει η ενότητα αυτή τη στιγμή.

Και το ίδιο το καταλαβαίνει και ολόκληρη η κοινωνία, ανεξάρτητα από προηγούμενες πολιτικές επιλογές και τοποθετήσεις.

Αυτό είναι που μας κάνει αισιόδοξους στο ζήτημα της ενότητας.

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και μπορεί να επιβληθεί πάνω σε κάθε είδους τακτικισμούς και πολιτικαντισμούς. Ειδικά σε εποχές σαν τη σημερινή, που τα πράγματα τρέχουν με ασύλληπτη ταχύτητα.

Εμείς θα κάνουμε ότι μπορούμε, προκειμένου η Αριστερά και οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να αντιστοιχηθούν στις απαιτήσεις των καιρών και στην μεγάλη ιστορική τους ευθύνη.

Είναι η ώρα να τους σταματήσουμε.

Είναι η ώρα να μιλήσει η κοινωνία, ο κόσμος της δουλειάς, οι νέοι άνθρωποι αυτού του τόπου.

Είναι η ώρα, με πείσμα, αποφασιστικότητα και αισιοδοξία να πάρουμε τις ζωές και το μέλλον στα χέρια μας και να ανοίξουμε τον εναλλακτικό δρόμο.

To Γραφείο Τύπου

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Ένα ακόμη δώρο στον τραπεζικό τομέα



(18/3,ΕΠΟΧΗ) ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ



Τελικά αυτό το περιβόητο δάνειο που εξασφαλίσθηκε, στην πραγματικότητα δεν δόθηκε για τις ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά των τραπεζών. Από τα 171,5 δισ. που εξασφαλίστηκαν, τα 118,7 δίνονται ευθέως στο τραπεζικό σύστημα. Η πολιτική ηγεσία της ΕΕ, υπό το φόβο ενός συστημικού κινδύνου, αυτό και μόνο φροντίζει. Στην Ελλάδα, αυτή τη «φροντίδα» θα την δούμε και από τον έκδηλα φιλοτραπεζικό τρόπο που θα γίνει η ανακεφαλαιοποίηση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, το οποίο, στη δίνη της ύφεσης, βρίσκεται, πλέον, με «αρνητικά κεφάλαια»! Ο συνεργάτης μας Κώστας Μελάς τα αναλύει όλα αυτά με όσο γίνεται λιγότερο τεχνικούς όρους.



Του
Κώστα Μελά*

Το ύψος του συνολικού «νέου», δανείου προς την Ελλάδα, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ανέρχεται τελικά σε 137,1 δισ. ευρώ. Από αυτά τα 109,1 δισ. δίνονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τα 28,0 δισ. από το ΔΝΤ. Αν σε αυτά προσθέσουμε και 34,4 δισ. από την πρώτη δανειακή σύμβαση, τα οποία δεν είχουν απορροφηθεί ακόμα, το συνολικό ύψος των δανειακών κεφαλαίων που εξασφαλίστηκαν φθάνει τα 171,5 δισ. ευρώ (τα 163,3 δισ. θα απορροφηθούν μέχρι το 2014 και τα 8,2 δισ., που είναι μόνο από το ΔΝΤ το 2015).
Σύμφωνα με τη δανειακή σύμβαση που κατατέθηκε στη Βουλή από τα 109,1 δισ. ευρώ στην πραγματικότητα μόνο τα 61,7 αποτελούν νέα δάνεια. Τα υπόλοιπα 47,4 δεν συνιστούν νέα υποχρέωση, καθόσον, τα 24,4 προέρχονται από τη ΣΔ 8/5/2010 (μη χρησιμοποιηθέντα) και τα 23 δισ., ευρώ λόγω του ότι αποτελούν διευκόλυνση για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Από τα υπόλοιπα, 9,4 δισ. ευρώ αποτελούν το υπόλοιπο των παλαιών δανείων που αναλογούν στο ΔΝΤ, και δεν συνιστά κατ’ αναλογία νέο δανεισμό. Ενώ τα 28 δισ. ευρώ αποτελούν νέο δανεισμό. Συνεπώς, ο νέος δανεισμός φθάνει στο ύψος των 61,7+28 =89,7 δισ. ευρώ. Αν αφαιρεθούν από τα 105,6 δισ. που αποτελούν το ύψος της απομείωσης (κουρέματος) τότε το καθαρό υπόλοιπο της απομείωσης φθάνει στα 16,3 δισ. ευρώ. Τα 23 δισ. ευρώ δεν θεωρούνται νέος δανεισμός διότι θα πρέπει μετά μια πενταετία να επιστραφούν από τις τράπεζες στις οποίες θα δοθούν τώρα για την ανακεφαλαιοποίηση τους. Κατά την άποψή μου, πρόκειται για έμμεση μορφή δανεισμού και σαφέστατα επιβαρύνει το δημόσιο δανεισμό για τα συγκεκριμένα έτη.
Τα 171,5 δισ. δανείων που εξασφαλίστηκαν θα διατεθούν ως εξής:
• Τα 30,0 για να χρηματοδοτηθεί μέρος της εθελοντικής ανταλλαγής ομολόγων της Ελλάδος με επενδυτές του ιδιωτικού τομέα.
• Τα 35,0 για να παρασχεθεί στην Ελλάδα η δυνατότητα να χρηματοδοτήσει την ενδεχόμενη επαναγορά τίτλων της που έχουν παρασχεθεί ως ενέχυρο στο ευρωσύστημα, με τίτλους του ΕΤΧΣ (EFSF).
• Τα 5,7 για την εξυπηρέτηση των συσσωρευμένων τόκων ομολόγων μέχρι την ημερομηνία εθελοντικής ανταλλαγής των ομολόγων.
• Τα 23 για την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών (λέμε άμεση διότι οι συνολικές ανάγκες , μετά την έκθεση της Blackrock , υπολογίζεται ότι μέχρι το 2014 θα ανέλθουν σε 48 δισ. ευρώ, δηλαδή θα διατεθούν περαιτέρω, σε δύο δόσεις, κεφάλαια ύψους 25 δισ. ευρώ).
Συνεπώς, 118,7 δισ. ευρώ θα διατεθούν ευθέως για το τραπεζικό σύστημα. Τα υπόλοιπα 44,6 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν τα ελλείμματα, τις άλλες ανάγκες και τα χρεολύσια (για δάνεια στον επίσημο τομέα) των ετών μέχρι και το 2014, και 8,2 δισ. ευρώ (από το ΔΝΤ) το 2015.

Ο κίνδυνος μεταφέρεται, βαθμιαία, στο δημόσιο

Η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ως γνωστόν, έδωσε τη δυνατότητα στις τράπεζες που το κατείχαν να το ξεφορτωθούν. Το “φόρτωσαν” τόσο προς την ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) όσο και προς διάφορα κερδοσκοπικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds).
Τον Μάιο του 2010, οι ιδιώτες πιστωτές από την Ευρώπη κατείχαν περίπου 68 δισ. δολάρια ελληνικού χρέους, σύμφωνα με την Διεθνή Τράπεζα Διακανονισμών (BIS). Εάν η Ελλάδα προχωρούσε σε απομείωση (κούρεμα) του χρέους της τότε, οι τράπεζες θα έχαναν περίπου 51 δισ. δολάρια, με βάση το ποσοστό απομείωσης σε όρους καθαρής παρούσας αξίας που τελικά πραγματοποιήθηκε.
Όμως η έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών στο ελληνικό χρέος μειώθηκε στο μισό σχεδόν τους 15 μήνες που ακολούθησαν (σύμφωνα πάλι με την BIS). Παρά το γεγονός, ωστόσο, ότι υπήρξε απομείωση, το ελληνικό χρέος μειώθηκε σχετικά λίγο. Έτσι, ο κίνδυνος μιας μελλοντικής απομείωσης παραμένει, και μάλιστα απειλεί τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, αφού το χρέος αυτό περνά από τα χέρια των ιδιωτών στον επίσημο τομέα.
Η ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων δεν πέτυχε να καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο, με αποτέλεσμα μια ακόμη απομείωση χρέους να γίνει στο μέλλον, η οποία μάλιστα θα συμβεί με έκθεση του δημόσιου τομέα που κατέχει το ελληνικό χρέος.
Συμπερασματικά, η ΕΕ, τείνει όλο και πιο πολύ να γίνεται πιο ευνοϊκή προς τον τραπεζικό κλάδο, ιδιαίτερα μάλιστα σε εκείνες τις τράπεζες που εμφανίζουν αδυναμίες και μπορεί να προκαλέσουν συστημικούς κινδύνους. Κάθε πολιτική της είναι σχεδιασμένη έτσι που να βοηθά τις τράπεζες - ζόμπι να επιβιώσουν, όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα.

Οι εγχώριες τράπεζες είναι πλέον, “αρνητικά κεφάλαια»

Οι ελληνικές και οι κυπριακές τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, μετείχαν στο PSI με ομόλογα 43 δισ. και δάνεια ύψους 6,5 δισ. που έχουν χορηγήσει σε ΔΕΚΟ.
Σύμφωνα με έγκυρους υπολογισμούς η προβλεπόμενη επιβάρυνση από το κούρεμα θα υπερβεί τα 30 με 35 δισ. ευρώ, περισσότερο από όσο είναι περίπου και τα ίδια κεφάλαια του ελληνικού τραπεζικού συστήματος σήμερα (περίπου 27,5 δισ. ευρώ). Δηλαδή στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα υπάρχουν, πλέον, αρνητικά κεφάλαια. Αυτό σημαίνει ότι η παρέμβαση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) είναι απαραίτητη για όλους. Για την ώρα, δεν είναι γνωστή η μέθοδος λογιστικής απεικόνισης των ζημιών του PSI στα τραπεζικά αποτελέσματα του 2011.
Παράλληλα, βρισκόμαστε σε αναμονή των συμπερασμάτων της Blackrock για το ύψος των επισφαλειών που ενυπάρχουν στο χορηγητικό χαρτοφυλάκιο του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και τα απαιτούμενα κεφάλαια για την κάλυψή τους. Οι ανακοινώσεις αναμένονται την περίοδο μεταξύ 19 και 23 Μαρτίου.
Είναι γνωστό ότι η Blackrock, μέσα από δειγματοληπτικούς ελέγχους μεγάλης κλίμακας, διερεύνησε τα δάνεια της λιανικής τραπεζικής (retail) και σε κάποιο βαθμό και τα επιχειρηματικά δάνεια. Επίσης, έχουν ελεγχθεί όλες οι off shores εταιρίες των τραπεζών εντός Ελλάδος, ενώ δεν ελέγχθησαν οι off shores εταιρίες των ελληνικών τραπεζών εκτός Ελλάδος, όπως και οι θυγατρικές στα Βαλκάνια.
Σύμφωνα με τις ως τώρα υπάρχουσες πληροφορίες η Blackrock κατέληξε στην εκτίμηση ότι τα προβληματικά δάνεια των 18 τραπεζών που αξιολόγησε ανέρχονται περίπου στα 25 δισ. ευρώ. Μέχρι τώρα οι τράπεζες έχουν προβεί σε προβλέψεις για προβληματικά δάνεια ύψους 15 δισ. Άρα, είναι προφανές ότι χρειάζεται να προβούν σε περαιτέρω προβλέψεις ύψους περίπου 10 δισ., ενώ κανείς δεν γνωρίζει το βάθος και το μέλλον της ύφεσης.

Αναζητείται
ανακεφαλαιοποίηση που
να συμφέρει… τις Τράπεζες

Ας δούμε όμως, τώρα, πώς θα γίνει η περίφημη ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Θα γίνει, όπως συνάγεται, με τον ακόλουθο τρόπο:
• Θα ολοκληρωθεί η μελέτη για τα απαιτούμενα κεφάλαια για κάθε τράπεζα.
• Η Τράπεζα της Ελλάδος θα ζητήσει από την διοίκηση και τους μετόχους τής κάθε τράπεζας να καλυφθεί το απαιτούμενο, μετά από τη μελέτη, κεφαλαιακό έλλειμμα.
• Η συγκεκριμένη τράπεζα θα αξιολογήσει τα δεδομένα και θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι απαιτείται η συμμετοχή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Θα συγκληθεί, στη συνέχεια, έκτακτη γενική συνέλευση για να προταθεί στους μετόχους τουλάχιστον η ελάχιστη συμμετοχή, δηλαδή να καλυφθεί το 10% των κεφαλαιακών αναγκών. Προηγουμένως η τράπεζα και το ΤΧΣ θα έχουν προσυμφωνήσει την τιμή της αύξησης κεφαλαίου με προεξόφληση. Σύμφωνα με όλες τις ως τώρα παραδοχές, το ΤΧΣ επιδιώκει οι τιμές της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου να είναι πολύ χαμηλότερες από τις τρέχουσες.
Οι τραπεζίτες, εν τω μεταξύ, προσπαθούν η συνολική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να μην πραγματοποιηθεί με κοινές, με αναστολή ψήφου, μετοχές αλλά με Contingent Convertible Bonds (CoCos) δηλαδή με “ενδεχομένως μετατρέψιμα ομόλογα”, ή συναφή υβριδικά χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Αυτά διαφέρουν από τα “κανονικά μετατρέψιμα ομόλογα” επειδή ενεργοποιείται η μετατροπή τους μόνο αν συμβεί κάποιο ενδεχόμενο γεγονός π.χ., η τιμή μετοχής ή τα κέρδη υπερβούν μια συγκεκριμένη τιμή.
Ο στόχος της κίνησης αυτής είναι να μην λαμβάνονται υπόψη τα συγκεκριμένα υβριδικά προϊόντα, παρότι αποτελούν μέρος των ιδίων κεφαλαίων, στον υπολογισμό των κερδών ανά μετοχή (όπου στον αριθμητή τίθενται τα κέρδη και στον παρανομαστή το συνολικό μετοχικό κεφάλαιο) και, συνεπώς, αυτός ο τόσο σημαντικός δείκτης για την χρηματιστηριακή απεικόνιση του τραπεζικού ιδρύματος να παραμένει υψηλότερα από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

* Ο Κώστας Μελάς διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

ΠΕΡΙ «ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ», «ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ» ΚΑΙ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ



Μίκης Θεοδωράκης

Είδα και άκουσα στο βραδινό δελτίο της ΝΕΤ τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Καψή να προσπαθεί να εξομοιώσει τους τραμπούκους του παρακράτους της Δεξιάς που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη με τα σημερινά θύματα της αντεθνικής, αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ξένης Τρόικα και της ντόπιας Κυβέρνησης που προσπαθούν να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους.

Ώστε οι κύριοι Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος, Νταλάρας και Παπουτσής είναι οι σημερινοί Μπελογιάννης, Σαράφης, Λαμπράκης και Πέτρουλας και όλο αυτό το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές τους κι άλλοι τόσοι που θα είναι από δω και στο εξής αναγκασμένοι να ζουν με 200 ως 500 Ευρώ το μήνα, οι νέοι επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, οι καταστηματάρχες και οι υπάλληλοι των κλεισμένων μαγαζιών και οι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι των 4.500 επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, όλοι αυτοί που η πολιτική σας, κ. Καψή, τους οδήγησε στο τελευταίο σκαλί του πόνου, της απελπισίας, της απόγνωσης και της οργής είναι οι σημερινοί τραμπούκοι ενός αόρατου παρακράτους, απλώς αντί να κρατούν μαχαίρια, πιστόλια και σιδηρολοστούς χρησιμοποιούν τα ... θανατηφόρα γιαούρτια για να εξοντώσουν τους σύγχρονους εθνικούς ήρωες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς και διακεκριμένους οπαδούς μιας ουσιαστικά και τυπικά παράνομης κυβερνητικής εξουσίας που έχει καταντήσει προ πολλού άβουλο όργανο-μαριονέτα στα χέρια των κυρίων Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν και Ράιχεμπαχ.




Μας είπατε, κ. Καψή, ότι ο κ. Νταλάρας συμβολίζει σήμερα τη Δημοκρατία κι έτσι καταλάβαμε το κρυφό νόημα αυτών των περίφημων συναυλιών που τόσο υπερβολικά προβάλλονται από τα ΜΜΕ που ελέγχετε, στις οποίες ένας προβεβλημένος και αγαπητός από το πλατύ κοινό τραγουδιστής προσπαθεί να αναδειχθεί σε θύμα στο βωμό της Δημοκρατίας που απειλείται από όλους εμάς τους «απ' έξω», που με τόση αφέλεια προσπαθείτε να μας κάνετε με το ζόρι «παρακρατικούς». Ξεχνώντας ότι πριν λίγες μέρες εσείς οι ... «δημοκράτες» δεν διστάσατε να εκσφενδονίσετε όχι αυγουλάκια και γιαούρτια αλλά βόμβες δακρυγόνων με στόχο τα κεφάλια μας και να μας ψεκάσετε με χημικά που αποδεδειγμένα ιατρικά καταστρέφουν ένα από τα πιο ζωτικά όργανα του ανθρώπου, τους βρόγχους. Στα κεφάλια διαδηλωτών που δεν έκαναν τίποτα άλλο πέραν του να φωνάζουν συνθήματα.


Θα έπρεπε να σας είχαμε κάνει (σε όλη την Κυβέρνηση) μήνυση για απόπειρα δολοφονίας, όμως προσωπικά δεν καταδέχομαι να έχω καμμιά σχέση μαζί σας, ούτε του κατηγόρου. Και ξέρετε γιατί; Γιατί εγώ έμαθα να πιστεύω και να υπερασπίζομαι ακόμα και με τη ζωή μου την Εθνική μας Ανεξαρτησία, που εσείς την πουλήσατε στους ξένους για μια χούφτα αργύρια.
Αλήθεια, με τι πρόσωπα θα πάτε να τιμήσετε τους ήρωες του '21 που θυσιάστηκαν για την Εθνική μας Ανεξαρτησία, όταν έχετε παραδώσει -γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία μας- αυτή την Ανεξαρτησία στους ξένους, βάζοντας οικειοθελώς τον ελληνικό λαό κάτω από τον ζυγό των ανελέητων ξένων τοκογλύφων; ΟΧΙ ! Η 25η Μαρτίου δεν ανήκει σε σας! Δεν έχετε το δικαίωμα να μολύνετε με την παρουσία σας τη μνήμη όλων αυτών που θυσιάστηκαν για την Τιμή της Πατρίδας που εσείς ποδοπατήσατε. Η 25η Μαρτίου ανήκει στον Ελληνικό Λαό. Σε κείνους που ακόμα και σήμερα αγωνίζονται για την Ανεξαρτησία της Χώρας, τα δικαιώματα των εργαζομένων και την πίστη στις ανεξάντλητες δυνάμεις του Λαού μας,. Του Ελληνικού Λαού που είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, φτάνει να μπορέσει να απαλλαγεί από τις δαγκάνες των νέο-Ναζί της Ευρώπης, οι οποίοι με τη συνεργασία ανθρώπων μειωμένης εθνικής ευθύνης τον έχουν δέσει σήμερα χειροπόδαρα προσπαθώντας να τον αχρηστεύσουν.

Αλλά αυτό δεν θα το πετύχουν!