Παρασκευή 9 Απριλίου 2010


ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ;


Οι πολίτες επιλέγουν στις βουλευτικές εκλογές το κόμμα της προτίμησης τους με βασικό κριτήριο την κατάσταση της οικονομίας.
Πιο συγκεκριμένα με βάση τις προσωπικές οικονομικές τους αντοχές.
Ασφαλώς αυτό δεν είναι το μοναδικό κριτήριο, δεδομένου ότι και άλλα όπως πχ η εξωτερική πολιτική η το περιβάλλον δεν είναι ήσσονος σημασίας προβλήματα και επιδρούν στην τελική τους απόφαση.
Όμως τόσο η εξασφάλιση εργασίας όσο και κάποιες ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές εξ’ αυτής, είναι ουκ άνευ προϋποθέσεις για κάθε μισθοσυντήρητο για την επιλογή της ψήφου του.
Άλλωστε δεν θα μπορούσε διαφορετικά να συμβεί.
Στις τελευταίες πχ βουλευτικές εκλογές προτιμήθηκε το ΠΑΣΟΚ που ‘έδινε’ αυξήσεις 1,5%, ενώ η Νέα Δημοκρατία μηδενικές, με αποτέλεσμα να ηττηθεί η Νέα Δημοκρατία με δέκα μάλιστα μονάδες διαφορά!
Από όποια λοιπόν πλευρά να δει κάνεις το θέμα πχ ο Πρωθυπουργός σύνδεσε την οικονομία με την εθνική ανεξαρτησία η οικονομία είναι το κλειδί της υπόθεσης.
Με την έννοια αυτή το περίεργο όμως είναι πως η Κυβέρνηση ταυτίζει ‘ότι κινείται’ γύρω από την οικονομική κρίση με τα χαμηλά επιτόκια.
ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ΛΑ.ΟΣ που στηρίζουν τα Κυβερνητικά μέτρα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν όταν, παρά τον άκρως αντιλαϊκό τους χαρακτήρα, τα επιτόκια αυξάνονται η δεν μειώνονται ουσιαστικά.
Όμως ακόμα και εάν μειωνόντουσαν δραστικά φτάνοντας πχ στο 3% το μονό θα λυνόταν θα ήταν ο φθηνότερος δανεισμός, τίποτα άλλο.
Δεν θα ήταν ούτε η υπέρβαση της οικονομικής κρίσης, ούτε ασφαλώς το ξεπέταγμα της χώρας μέσα από την οικονομική της ανάπτυξη.
Το πρόβλημα λοιπόν της Ελληνικής οικονομίας, τουλάχιστον με τον τρόπο που μας το παρουσιάζουν, δεν είναι τα πράγματι υψηλά επιτόκια.
Είναι η περιορισμένη παραγωγική της βάση, ο λεηλατημένος δημόσιος τομέας αυτής από όλες τις μεταπολεμικές Κυβερνήσεις, η απαξίωση της παιδείας, το παροπλισμένο ανθρώπινο δυναμικό, η αναιμική έρευνα.
Είναι τα σκάνδαλα για τα οποία ποτέ δεν πληρώνει κανείς, οι χαριστικές πράξεις στους έχοντες και κατέχοντες, οι μεγαλοϊδεατισμοί των ολυμπιακών αγώνων, οι ανεπαρκείς μηχανισμοί είσπραξης ακόμα και χρεών προς το δημόσιο από ΦΠΑ η από φοροδιαφυγή κλπ.
Πρόκειται περί διαχρονικής τραγωδίας την οποία συνεχίζει να παίζει και η σημερινή Κυβέρνηση τους ΠΑΣΟΚ.
Μπλεγμένη στα αδιέξοδα της πολιτικής της θα καταστήσει την Ελλάδα την πρώτη χώρα που χωρίς να έχει μπει στο ΔΝΤ, έχει πάρει τόσα μέτρα, όσα θα μας απαιτούσε αυτό ……εάν ζητούσαμε την στήριξη του!
Το κεντρικό πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας δεν είναι τα επιτόκια, είναι οι ανύπαρκτες πολιτικές ανάπτυξης.
Εάν αυτές υπήρχαν η χώρα θα είχε αξιοπιστία, τα επιτόκια θα έπεφταν, ενώ το δημόσιο χρέος θα έμπαινε ταχύτατα σε τροχιά αποπληρωμής.
Είναι λογικό, όταν αυξάνει κανείς τα έσοδα να μπορεί να πληρώσει αυτά που χρωστά, ακόμα και εάν συνεχίζει να δανείζεται.
Αντίθετα, όταν μειώνει τα έσοδα, ενώ αδυνατεί να αποπληρώσει τα δάνεια, αναγκάζεται επιπλέον να ζητά διαρκώς και νέα.
Εάν λοιπόν η Κυβέρνηση οφείλει σε κάτι να απαντήσει δεν είναι πόσο κακοί άνθρωποι είναι οι κερδοσκόποι, αλλά πως θα τους εξουδετερώσει.
Να μας πει δηλαδή ποιους τομείς της οικονομίας θα αναπτύξει, που θα βρει τα χρήματα, πως θα συμβάλει σε αυτό ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας, πως θα αξιοποιηθεί το ‘πλεονάζον’ ανθρώπινο δυναμικό, ποια θα είναι η θέση της νεολαίας σε αυτή την προσπάθεια κοκ.
Αυτό είναι το στοίχημα για να βγουν η χώρα και οι πολίτες της από την οικονομική κρίση με το κεφάλι ψηλά και όχι το δήθεν δίλημμα χαμηλά επιτόκια η διαφορετικά καταστρεφόμαστε η χρεοκοπούμε.
Σε αυτό το στοίχημα θα δοκιμαστούν ασφαλώς όλες οι πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης και της αριστεράς.
Θα δοκιμαστούν όμως και οι πολίτες.
Αλλάζοντας αδράνειες, συναισθηματισμούς η συνήθειες που μπορεί να ταίριαζαν σε άλλες εποχές, όμως σήμερα είναι βαρίδια.
Με βαρύτερο από όλα τον δικομματισμό που με την απολυτή πολιτική κυριαρχία του από το 1974 οδήγησε την χώρα στον γκρεμό, χωρίς μάλιστα να ζητήσει ούτε ένα συγγνώμη.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Επικεφαλής ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
Νομαρχιακός σύμβουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου