ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ: ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ - ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΕΣ


ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΙΣΗ *

Τώρα που η διεθνής οικονομική-καπιταλιστική κρίση βρίσκεται στο απόγειο της, που οι κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. κατάντησαν τη χώρα μας έρμαιο των «αγορών», που η οικονομία έχει σε μπει σε παρατεταμένη ύφεση, που σχεδιάζονται νέα μέτρα ενάντια στα εισοδήματα των εργαζομένων και τις κοινωνικές τους παροχές, που η ανεργία καλπάζει, εμείς βρισκόμαστε λιγότερο από ένα μήνα πριν τις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές και το μήνυμά τους πρέπει να είναι: η πλήρης άρνηση και απόρριψη της Κυβερνητικής πολιτικής, μέσω της ενίσχυσης όλων των συνδυασμών που στηρίζουν οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Αν οι εργαζόμενοι και η ελληνική κοινωνία δεν καταψηφίσει τους συνδυασμούς που στηρίζονται απ' τα κόμματα εξουσίας, ή περιοριστεί διά της αποχής, του λευκού ή του άκυρου, τότε το μήνυμα θα είναι η πιο σκληρή εφαρμογή αυτής της πολιτικής.
Τα μέτρα που ετοιμάζονται θα είναι ιδιαίτερα σκληρά όπως διαφαίνονται απ' το προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού και θα ανακοινωθούν μετά τις εκλογές, ανάλογα και με το αποτέλεσμα.
Ο στόχος της λεγόμενης διοικητικής μεταρρύθμισης που προωθείται, αποβλέπει στην εφαρμογή της κορυφαίας επιδίωξης του κεφαλαίου που είναι το «λιγότερο κράτος», ενίσχυση των αγορών και εμπορευματοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Η συνένωση των δήμων πράγματι θα οδηγήσει σε «ισχυρούς» Δήμους. Σε συνθήκες όμως ακραίου νεοφιλελευθερισμού, που οι κοινωνικές παροχές ιδιωτικοποιούνται, που το κράτος «πετά» στους Ο.Τ.Α. τα κοινωνικά του «βαρίδια».οι πολίτες θα έχουν είτε άνισες υπηρεσίες μεταξύ τους είτε ανταποδοτικές, μεταφέροντας το κόστος στις πλάτες τους.
Η μεταφορά όμως των αρμοδιοτήτων δεν συνοδεύεται με τους ανάλογους πόρους. Έτσι θα κληθούν οι πολίτες να πληρώσουν το κόστος και ένας «ισχυρός συγκεντρωτικός» Δήμος θα μπορεί ευκολότερα να επιβάλει φόρους και τέλη και να γενικεύσει το καθεστώς ανταποδοτικότητας στο σύνολο των προσφερόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες.
Ο μεγάλος Δήμος θα μπορεί πιο εύκολα να εκχωρεί αρμοδιότητες στους ιδιώτες, ιδιαίτερα στο φιλέτο των απορριμμάτων, της ανακύκλωσης, και της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων αφού θα είναι πιο απρόσωπος και πιο απόμακρος από τους πολίτες άρα δυσκολότερα θα ελέγχεται από τους δημότες.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι με τον Καλλικράτη διευρύνεται η δημοκρατία και η αποκέντρωση η αλήθεια είναι διαφορετική.
Στη πραγματικότητα έχουμε την αναπαραγωγή αυτού του ίδιου συγκεντρωτικού κράτους και του αντιδημοκρατικού δημαρχοκεντρικού μοντέλου σε μια ανώτερη και πιο εξελιγμένη μορφή. Για αυτό το λόγο η κυβέρνηση βάζει πάνω απ' την αιρετή περιφέρεια τη γενική κρατική διοίκηση, ως τοποτηρητή του κράτους.
Αντί της απλής αναλογικής, παραμένει η υπερενισχυμένη με τη παράταξη της πλειοψηφίας να παίρνει στη χειρότερη περίπτωση τα 3/5 των εδρών εξοβελίζοντας ουσιαστικά τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Αντί λοιπόν η εξουσία να πάει προς τα κάτω, πιο κοντά στον πολίτη, απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Δημιουργούνται έτσι εξουσίες, αντίστοιχες της κεντρικής, χωρίς λαϊκό έλεγχο, για να μπορούν να ασκούν καλλίτερα αντιλαϊκές και αντικοινωνικές πολιτικές.
Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές μέσα από τις γενικολογίες και τα μεγάλα λόγια κρύβουν σκιές σχετικά με τους εργαζόμενους.
Τι θα γίνει λόγου χάρη με τις μετακινήσεις των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε περιοχές μακρινές με τη συγχώνευση υπηρεσιών;
Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους των Δημοτικών Επιχειρήσεων και γενικά με την εξαγγελθείσα μείωση του αριθμού των Δημοτικών Νομικών Προσώπων;
Η αντίθεσή μας λοιπόν στο σχέδιο «Καλλικράτης» δεν σημαίνει ότι υπερασπίζουμε τη σημερινή διοικητική δομή, η οποία είναι γραφειοκρατική, υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα και όπου σε επίπεδο πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης υπάρχουν αντιστάσεις, στραγγαλίζονται απ' το θεσμικό-αντιδημοκρατικό πλαίσιο, τις περιορισμένες αρμοδιότητες και τους ελάχιστους πόρους.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι μόνο αν είναι μικρός ή μεγάλος Δήμος.
Αν ήταν έτσι οι μεγάλοι Δήμοι δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα.
Επομένως τα προβλήματα κυρίως είναι τι αρμοδιότητες και πόρους διαθέτουν, ποιο το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους, ποια η δυνατότητα παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα και ποια η σχέση της και με ποια κρατική εξουσία. Κοντολογίς είτε μικροί είτε μεγάλοι Ο.Τ.Α. το πρόβλημα είναι ποια πολιτική καλούνται να υλοποιήσουν.
Ο «Καλλικράτης» έχει φτιαχτεί στα μέτρα του δικομματισμού, στοχεύει στην παγίωσή του και στην τοπική αυτοδιοίκηση, επιδιώκει στον εξοβελισμό της Αριστεράς και όποιων διαφορετικών φωνών μπορεί να υπάρχουν σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας.
Οι εργαζόμενοι και οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να αντισταθούν στην ισοπέδωση κάθε τοπικής ιδιομορφίας και παράδοσης και στην παράδοσή των Ο.Τ.Α. στα μεγάλα συμφέροντα.
Η ενίσχυση των συνδυασμών της Αριστεράς μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό εμπόδιο σ' αυτά που μας ετοιμάζουν και η αφετηρία μιας αντίστροφης πορείας για την ανάπτυξη της χώρας μας και της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και ιδιαίτερα της νεολαίας.


*Ο Γιώργος Χαρίσης είναι αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ