Σφέτσα Δάφνη
(Ημερομηνία δημοσίευσης: 23/01/2011 ΑΥΓΗ)
Οι πολιτικές του Μνημονίου δεν είναι "μερικές" ή "παροδικές", υποστηρίζει ο Αλ. Μητρόπουλος, επισημαίνοντας ότι μετά την πλήρη εφαρμογή του "δεν θα υπάρχει πεδίο άσκησης κυρίαρχης πολιτικής στη χώρα μας", καθώς οι βασικοί πόροι θα έχουν παραδοθεί στις αγορές. Ο επικεφαλής της "Αττικής Συνεργασίας - Όχι στο Μνημόνιο" και περιφερειακός σύμβουλος αναφέρει ως πρώτο πρόβλημα της Αττικής την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, θέτοντας ως προτεραιότητες τη δημιουργία κοινωνικών δικτύων αλληλεγγύης και, βέβαια, την καθολική αντίσταση για την απαλλαγή από το Μνημόνιο. Με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου για την πορεία του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του, ο Αλ. Μητρόπουλος διαπιστώνει ότι η "μνημονιακή πορεία είναι ένας συνδυασμός αδυναμίας διαπραγμάτευσης λόγω της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και σοσιαλφιλελεύθερων εκσυγχρονιστικών απωθημένων".
* Έχετε μιλήσει σε πολλές περιοχές της χώρας με αφορμή την νέα κίνηση για την Υπεράσπιση του Κοινωνικού Κράτους. Τι μηνύματα λαμβάνετε από τον κόσμο;
Οι πολίτες τώρα αρχίζουν να λειτουργούν με κριτικό πνεύμα, βιώνοντας τον αδιέξοδο δρόμο τού -διαρκώς και προς το χειρότερο επικαιροποιούμενου- Μνημονίου. Η διάχυτη αυτή αίσθηση δεν υπήρχε κατά την προεκλογική περίοδο του Νοεμβρίου. Τώρα αρχίζουν και ανακαλύπτουν τις αντικοινωνικές και αντιαναπτυξιακές ρυθμίσεις που αποδέχθηκε άκριτα η κυβέρνηση, με τη βοήθεια πολλών εγρήγορων παραγόντων τού δημόσιου λόγου και ελπιδοφόρων κινήσεων. Η συντριπτική πλειονότητά τους έχει φύγει από την καταιγιστική, ακόμα, δημοσιολογία των μνημονιακών και ακούει με ενδιαφέρον τις απόψεις των εναλλακτικών διεξόδων από την κρίση, κάτι που μέχρι πρότινος ήταν δύσκολο. Ιδιαιτέρως προβληματίζονται για την προϊούσα κατάρρευση των υποσυστημάτων του κοινωνικού κράτους και αναζητούν πολιτική λύση που θα ανατρέψει τους σχεδιασμούς των δανειστών μας. Εμφανής είναι όμως η μελαγχολία τους και η μοιρολατρική τους διάθεση, αφού δεν βλέπουν στο άμεσο μέλλον προοπτική συγκρότησης ενός ικανού πολιτικού υποκειμένου, που θα ανακόψει την πορεία της απορρύθμισης.
* Παρακολουθείτε τις τελευταίες εξελίξεις με τη δημιουργία του νέου σχήματος Δημαρά-Οικονόμου; Έχετε επικοινωνία μαζί τους;
Υπήρξαν και οι δύο φίλοι μου. Δεν προσκλήθηκα προχθές στην ανακοίνωση της πολιτικής τους κίνησης και δεν παρέστην. Ενημερώθηκα όμως σχετικά. Μέσω της ΕΝΥΠΕΚΚ, παραρτήματα της οποίας έχουν ήδη δημιουργηθεί σε όλη τη χώρα, επικοινωνούμε με όλους αυτούς που έχουν να συνεισφέρουν κάτι συγκεκριμένο και συνεκτικό για την απαλλαγή μας από το καταστροφικό Μνημόνιο και την έναρξη μιας νέας πορείας εθνικής και κοινωνικής αναγέννησης. Ορισμένοι υποβαθμίζουν τις πολιτικές του Μνημονίου (κυρίως της τρίτης επικαιροποιημένης εκδοχής του) και τις θεωρούν «μερικές» ή «παροδικές». Γιʼ αυτούς, όμως, που έχουν διαβάσει το άτεχνο αυτό και θρασύ κείμενο, είναι φανερό ότι, μετά την πλήρη εφαρμογή του, δεν θα υπάρχει πεδίο άσκησης κυρίαρχης πολιτικής στη χώρα μας. Όλοι οι βασικοί της πόροι, υλικοί ή άυλοι, που υποστασιοποιούν τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, θα έχουν παραδοθεί στις αγορές, δηλαδή στους δανειστές μας. Τα κοινωνικά δικαιώματα θα έχουν απομειωθεί στο επίπεδο της προδημοκρατικής εποχής. Και η πολιτική λειτουργία του δρώντος λαού θα είναι θεραπαινίδα της οικονομικής λειτουργίας. Με το Μνημόνιο χωρίζεται ο κοινωνικός μας σχηματισμός σε δύο περιόδους: σ' αυτήν που υπήρχε η δυνατότητα κάποιου σχετικού αυτοπροσδιορισμού και αυτοδύναμης ανάπτυξης (ανεξαρτήτως αν το πολιτικό σύστημα δεν έκανε χρήση αυτής της δυνατότητας) και στη μετα-μνημονιακή, όπου επικρατεί ο απόλυτος ετεροπροσδιορισμός και η υποταγή στα υπερεθνικά και άλλα συμφέροντα που προωθούν τη νεοφιλελεύθερη αίρεση.
* Πρόκειται να εκδώσετε νέο βιβλίο για την πορεία του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Ποια είναι τα βασικά σημεία της αποτίμησης που κάνετε;
Πρόκειται για ένα σύνολο δημοσιευμένων άρθρων ή αδημοσίευτων μελετών και ομιλιών για την πορεία του ΠΑΣΟΚ. Προσπαθώ να ανιχνεύσω τις αντικειμενικές και υποκειμενικές αιτίες, για τις οποίες εγκατέλειψε τη διακηρυγμένη του θέση για αυτοδύναμη, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, με λαϊκή συμμετοχή, κοινωνικοποίηση και αυτοδιαχείριση. Ιδιαίτερο βάρος ρίχνω στην περίοδο της «εκσυγχρονιστικής» διακυβέρνησης, κατά την οποία η ευφορία τής πιστωτικής επέκτασης και καλλιέργειας καταναλωτικών προτύπων εισαγωγικού προσανατολισμού, αφενός απέκρυψε την ανισοκατανομή των εισοδημάτων, αφετέρου έδωσε τη χαριστική βολή στον πρωτογενή και δευτερογενή-μεταποιητικό τομέα. Έκτοτε η χώρα υφίσταται (παρά τους εικονικούς ρυθμούς ανάπτυξης, που οφείλονται στην κατανάλωση και στα μεγάλα έργα των συμβάσεων παραχώρησης και των υπερφίαλων και δαπανηρών ολυμπιακών αγώνων του dopping και της εμπορευματοποίησης) την αρνητική δραστικότητα της λεόντειας για τις χώρες του Νότου ΟΝΕ. Συμπεραίνω, εντέλει, ότι η σημερινή μνημονιακή πορεία είναι ένας συνδυασμός αδυναμίας διαπραγμάτευσης λόγω της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και σοσιαλφιλελεύθερων εκσυγχρονιστικών απωθημένων, που πολλά στελέχη δεν μπόρεσαν να εκφράσουν την περίοδο εκείνη λόγω ισχυρών λαϊκών αντιδράσεων.
* Ποια προβλήματα βλέπετε ότι κατά προτεραιότητα θα αντιμετωπίσει η Περιφέρεια Αττικής; Υπάρχουν λύσεις;
Την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, με δυνατότητες μηδαμινής αντίδρασης λόγω του ότι ελλείπουν τα κονδύλια και αποδιαρθρώνονται οι δομές. Στα ανεπίλυτα και χρονίζοντα προβλήματα της στρεβλής ανάπτυξης, της αστυφιλίας, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ανεργίας κ.λπ., θα προστεθούν και οι ανατιμήσεις των βασικών αγαθών που ιδιωτικοποιούνται. Επομένως, οι νέες αυτοδιοικητικές δομές δεν θα έχουν δυνατότητα αποτροπής της ραγδαίας κοινωνικής επιδείνωσης. Απαιτείται καθολική αντίσταση για την απαλλαγή μας από το Μνημόνιο (οι πολιτικές του οποίου διαπερνούν κάθε πτυχή του κοινωνικού βίου) και δημιουργία κοινωνικών δικτύων αλληλεγγύης. Αν η χώρα και η μεγάλη Περιφέρεια Αττικής στερηθούν τα κοινωφελή αγαθά και τις υπηρεσίες ως μέσο αποτροπής τού κοινωνικού ρήγματος, αν η Κοινωνία Αλληλεγγύης δεν αναπτυχθεί, τότε το μέλλον τού εθνικού μας σχηματισμού θα είναι άδηλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου