ΟΤΑΝ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ

Από τον περασμένο Μάιο, όταν η Κυβέρνηση αποφάσισε να εφαρμόσει το μνημόνιο, διατυπώνονται με παραλλαγές τα εξής ερωτήματα:
Γιατί ο κόσμος δεν αντιδρά, που πάει η κατάσταση, γιατί η νεολαία που θίγεται ιδιαιτέρα δεν κινητοποιείται κ. ο. κ.
Σήμερα όμως που αρχίζουν να γεμίζουν οι πλατείες, στη ‘φύση και στην πολιτική έλεγε ο ΛΕΝΙΝ δεν υπάρχουν κενά’ τίθενται νέα, διαφορετικά, πολύ δύσκολα και εξαιρετικά σημαντικά ερωτήματα προς απάντηση.
Κυριότερο από όλα είναι ποια πολιτική διέξοδο θα έχει το κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών;
Επειδή δε η απάντηση δεν είναι δεδομένη, αυτό που μπορεί κάνεις να πει είναι πως εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Με αυτή την έννοια είναι θετικό πως το ψήφισμα της συνέλευσης της πλατείας Συντάγματος λέει:
‘Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες μέχρι να φύγουν αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβέρνηση, Τρόικα, Τραπέζης, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας’.
Κατ’ αρχήν λοιπόν βλέπουμε πως έχει ξεκάθαρο πολιτικό στόχο, ενώ το ίδιο ισχύει στις αντίστοιχες κινητοποιήσεις που γίνονται στην Ευρώπη.
Υπάρχουν όμως και επιπλέον θετικά μηνύματα, ένα εκ των οποίων είναι η απομόνωση φασιστοειδών που επεδίωξαν αρχικά να παίξουν ρόλο.
Επίσης η συμμαχία που επετεύχθη ανάμεσα στους αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος με τα συνδικάτα, που με αίτημα να μην πουληθεί ο δημόσιος τομέας κατευθύνονται προς την ίδια πλατεία.
Ιδιαιτέρα ελπιδοφόρο είναι η άμεση δημοκρατία για την λήψη των αποφάσεων, η αποκέντρωση του κινήματος και κυρίως η βούληση των ‘αγανακτισμένων’ ώστε οι αντιδράσεις να είναι μόνο ειρηνικές.
Άλλωστε αυτό είναι το κλειδί της μαζικοποίησης του, αφού όποιος θέλει να συμμετάσχει διευκολύνεται σε αυτό, σε αντίθεση με όσα επεισόδια συμβαίνουν κάθε φορά σε κινητοποιήσεις, από τα οποία θρέφονται μόνο όσοι έχουν όφελος από την δημιουργία και από την συντήρηση τους…
Φυσικά, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν και αρνητικές πλευρές όπως πχ η συλλήβδην καταδίκη και των 300 βουλευτών η διάφορα συνθήματα που ακούγονται κ. ο. κ.
Όλα αυτά δεν είναι παρά εκφράσεις του ίδιου κινήματος που δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται.
Αντίθετα, προϊόντος του χρόνου δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε να υπάρξουν πιο νηφάλιες και κυρίως πιο αντικειμενικές κρίσεις.
Σε αυτή την κατεύθυνση ο ρόλος του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι βασικός.
Όταν δημιουργούνται συνθήκες κινηματικής λαοθάλασσας, όπως συνέβη και κατά το παρελθόν πχ με τον νόμο Αρσένη, τα αντιπολεμικά κινήματα η με το άρθρο 16 κλπ, ποσοτικά, η αριστερά αντικειμενικά ‘χάνεται’ μέσα στα πλήθη, όμως ποιοτικά είναι αναντικατάστατη η συμβολή της.
Αυτό συμβαίνει και με την σημερινή συγκύρια γιατί:
Σήκωσε από την πρώτη στιγμή την αντμνημονιακή σημαία, κάνοντας την μέχρι λογότυπο στις περιφερειακές εκλογές.
Έσπειρε σε ολόκληρη την χώρα την ανάγκη ενότητας και κοινής δράσης των εργαζομένων και της νεολαίας για την ανατροπή του μνημονίου.
Επεξεργάζεται όλο αυτό το διάστημα με συνέδρια, ημερίδες η συζητήσεις εναλλακτικές του μνημονίου πολιτικές καταθέτοντας συγκεκριμένες, ρεαλιστικές και κοστολογημένες προτάσεις.
Επειδή δε οι πλατείες δεν γεμίζουν για να γεμίζουν, αλλά για να βρεθούν τρόποι ανατροπής και αντικατάστασης της σημερινής άθλιας Κυβερνητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ αλλά και του δικομματισμού στο σύνολο του, σε αυτό ακριβώς συνίσταται η αναντικατάστατη συμβολή της αριστεράς.
Αυτή την ποιοτική διαφορά οφείλουμε να αναδείξουμε, αλλά και να περιφρουρήσουμε, ώστε όταν πέσουν τα φώτα της σημερινής υπέροχης κινηματικής δράσης, να διακρίνεται πεντακάθαρα το εξής:
Μια προοδευτική πολιτική που με πρωταγωνιστή την νεολαία, ενωμένος ο Ελληνικός Λαός θα εργαστεί συστηματικά για την υλοποίηση της.


ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ
Μέλος Ν. Ε. Δυτικής Αττικής του ΣΥΝ