Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ Δ.ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗ - Για την πολύχρονη σχέση εξάρτησης ΟΠΑΠ- Ιντραλότ




Ο Δημήτρης Παπαδημούλης σε επίκαιρή ερώτησή του σχετικά με την πολύχρονη (2005-2013) τακτική της Διοίκησης του ΟΠΑΠ να αναθέτει απευθείας την τεχνική υποστήριξη της λειτουργίας του οργανισμού στην Ιντραλότ με προσχηματικές επεκτάσεις συμβάσεων, παραβιάζοντας τις κοινοτικές οδηγίες για διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού, επανέφερε το ζήτημα σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής.

Παράλληλα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έθιξε και το ζήτημα των τυχερών παιχνιδιών που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο που ψηφίζεται την προσεχή Πέμπτη. Όλως τυχαίως, μεγάλος κερδισμένος από τα 35.000 «φρουτάκια» που θα εγκατασταθούν στην χώρα είναι πάλι η Ιντραλότ, που θα μονοπωλήσει και πάλι τη στήριξη του ΟΠΑΠ.

Υπενθυμίζεται ότι η κ. Βάσω Παπανδρέου (Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών υποθέσεων της Βουλής) στην α’ συζήτηση του νομοσχεδίου για τα τυχερά παιχνίδια εισηγήθηκε την απόσυρσή του.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης στην εισήγηση του τοποθετήθηκε ως εξής:

Κύριε Υπουργέ, το θέμα είναι καυτό. Μιλώ για την πολύχρονη μονοπωλιακή εξάρτηση του ΟΠΑΠ από την Ιντραλότ του κ. Κόκκαλη, μία σκανδαλώδη ιστορία χρόνων που συνεχίζεται και διευρύνεται και με κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ. Αντί για διαγωνισμούς έχουμε διαρκώς απευθείας αναθέσεις σημαντικού ύψους.

Στις 30 Μαΐου η Δικαιοσύνη άσκησε δίωξη για κακουργηματική απιστία από κοινού και κατ’ εξακολούθησιν καθώς και για ηθική αυτουργία στον κ. Κόκκαλη και τέσσερα ηγετικά στελέχη του ΟΠΑΠ για την απευθείας ανάθεση της περιόδου 2005 - 2007. Σύμφωνα με τη δικαστική δίωξη, η σύμβαση είχε αντικείμενο 96.000.000 ευρώ και έφτασε στα 300.000.000. Η δική σας όμως διοίκηση, αυτή που διορίσατε εσείς, του κ. Σπανουδάκη, έκανε το ίδιο. Τον Ιούνιο του 2010 υπέγραψε μια σύμβαση καρμπόν -πάλι με απευθείας ανάθεση- με την Ιντραλότ, όπου θα δώσει, σύμφωνα με τους όρους αυτής της σύμβασης, άλλα 267.000.000 ευρώ μέχρι και το 2013.

Η Κομισιόν, εκτός από την Ελληνική Δικαιοσύνη, έχει βάλει στο μικροσκόπιο αυτές τις διαδικασίες απευθείας αναθέσεων για παραβίαση της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού. Ο δε διαγωνισμός που υποτίθεται ότι θα γίνει, ο δημόσιος, ο διεθνής, έτσι ώστε με έντιμες, διαφανείς διαδικασίες να επιλεγεί αυτός που θα έχει την τεχνολογική στήριξη του ΟΠΑΠ στα καινούρια παιχνίδια που κάνει τώρα, από το 2005, κύριε Νικητιάδη, ακόμη δεν έχει καταλήξει. Τι έχει αυτός ο διαγωνισμός; Κόκαλα έχει και επί έξι χρόνια δεν μπορούν να τον τελειώσουν; Και σαν να μην έφταναν αυτά, με το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών δίνεται ένα ακόμη μπόνους στο δίδυμο ΟΠΑΠ – Ιντραλότ με τα περίφημα φρουτάκια. Είναι ένα μπόνους στην Ιντραλότ και στον ΟΠΑΠ σε βάρος των κανόνων περί ανταγωνισμού.

Κλείνω, αναφέροντας ότι το «Βήμα της Κυριακής», που είναι μία μάλλον φιλοκυβερνητική Εφημερίδα, προχθές αναλύοντας τις προβλέψεις της γενικής καζινοποίησης της χώρας με τα τριάντα πέντε χιλιάδες μηχανήματα που θα γεμίσουν τη χώρα, με κουλοχέρηδες και φρουτάκια, καταλήγει: «Σε κάθε περίπτωση, όποιοι και να πάρουν τις άδειες, ο μεγάλος κερδισμένος είναι η Ιντραλότ του κ. Κόκκαλη,».

Απαντήσεις επ’ αυτού, διότι κύριε Υπουργέ, η διαφθορά, οι απευθείας αναθέσεις, η έλλειψη έντιμων διαγωνιστικών διαδικασιών δεν ζημιώνουν μόνο το δημόσιο ταμείο, δεν προσβάλλουν το αίσθημα περί δικαίου και διαφάνειας του Έλληνα πολίτη, αλλά είναι και εμπόδιο στην ανάπτυξη.

Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Γ. Νικητιάδης ο οποίος απέφυγε να δώσει σαφείς απαντήσεις. Αρκέστηκε στην ανάγνωση της απαντητικής επιστολής που απέστειλε η Διοίκηση του ΟΠΑΠ, σύμφωνα με την οποία όλα είναι νόμιμα και διαφανή αλλά η χρονική επέκταση της σύμβασης τεχνικής υποστήριξης του ΟΠΑΠ με την Ιντραλότ ήταν αναγκαία για να μη ζημιώνεται καθημερινά ο ΟΠΑΠ μέχρι την τελεσφόρηση του διεθνούς διαγωνισμού για την εξεύρεση τεχνολογικού παρόχου.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη δευτερολογία του κατηγόρησε τον υφυπουργό ότι με την προσχηματική απάντηση που δίνει απλά ενισχύει τις καταγγελίες του και ότι με την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση στο συγκεκριμένο ζήτημα κάθε άλλο παρά υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον. Στη συνέχεια, επανέφερε και το ζήτημα του πολυνομοσχεδίου του Υπ. Οικονομικών για τα τυχερά παιχνίδια που ευνοεί σκανδαλωδώς εκ νέου την εταιρία Ιντραλότ:

Ειλικρινά αναρωτιέμαι, κύριε Νικητιάδη, εάν προσχηματικά κρύβεστε πίσω από το κείμενο της διοίκησης του ΟΠΑΠ που διαβάζετε ή εάν έχετε αναλάβει συνήγορος υπεράσπισης αυτής της διοίκησης.

Ναι, ειλικρινά και θα σας εξηγήσω γιατί. Διότι αυτό που μου περιγράφετε είναι μια διαδικασία προετοιμασία και εξέλιξης του διαγωνισμού η οποία ενισχύει τις καταγγελίες μου.

Σας λέω ότι από το 2005 όλες οι διοικήσεις, και οι προηγούμενες που είχε διορίσει η Νέα Δημοκρατία και τώρα κάθονται στο σκαμνί για κακουργηματική απιστία μαζί με τον κ. Κόκκαλη, προετοίμαζαν διαγωνισμό, ο οποίος όμως δεν τελεσφορούσε. Και επειδή δεν τελεσφορούσε, στο όνομα των επειγουσών αναγκών, η Intralot έπαιρνε με απευθείας ανάθεση το έργο και το 2005 και το 2007 και το 2010 με την καινούρια διοίκηση επί των ημερών σας, που την πάει μέχρι το 2013.

Οι διαδικασίες που μου εξηγήσατε και διαβάσατε είναι για ένα διαγωνισμό που ακόμα δεν έχει τελειώσει. Το πολιτικό σκάνδαλο είναι ότι επί έξι χρόνια, από το 2005 μέχρι τώρα, ένας διαγωνισμός ετοιμάζεται αλλά δεν έχει τελειώσει, γιατί ματαιώνεται, ξαναστήνεται και αυτό το γαϊτανάκι συνεχίζεται. Στο μεταξύ παίρνει με απευθείας ανάθεση από την εκάστοτε διοίκηση του ΟΠΑΠ –είτε είναι γαλάζια είτε είναι πράσινη- η Intralot τη δουλειά, υπογράφει ενενήντα έξι με τη διοίκηση επί Νέας Δημοκρατίας και πάει τριακόσια και εσείς, με την καινούρια διοίκηση, θα της δώσετε άλλα διακόσια εξήντα επτά.

Πολύ φοβούμαι ότι δεν ασκείτε στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος τα δικαιώματα που απορρέουν από το γεγονός ότι το δημόσιο έχει το 34% και κοροϊδεύετε τον κόσμο, γιατί έχετε βάλει στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ότι το Σεπτέμβριο θα πουλήσετε ολόκληρο τον ΟΠΑΠ και το 34% και μέχρι τότε αυτός ο θαυμάσιος διαγωνισμός, τον οποίο περιγράψατε, δεν θα έχει τελεσφορήσει.

Σας ρωτώ: Τι Κυβέρνηση είστε εσείς που μπορείτε να πουλήσετε έναν οργανισμό σε λίγες βδομάδες και χρειάζεστε δύο χρόνια για να οργανώσετε ένα δημόσιο διεθνή διαγωνισμό που θα επιλέξει τον τεχνολογικό πάροχο; Ως πότε σ’ αυτή τη χώρα τα φιλέτα θα τα παίρνουν με απευθείας αναθέσεις οι ίδιοι και οι ίδιοι μεγαλοπαράγοντες, με το αζημίωτο της πολιτικής στήριξης; Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό;

Σας είπα και κάτι άλλο το οποίο αποφύγατε και παρακαλώ στη δευτερολογία σας να το απαντήσετε. Δεν φτάνει που τους αναθέσατε απευθείας αυτό, δίνετε τώρα με το πολυνομοσχέδιο και ένα μπόνους στο δίδυμο ΟΠΑΠ-Intralot που μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα θα ευνοήσει την Intralot που θα στήσει τη δουλειά με τους κουλοχέρηδες και τα vlts και θα ευνοήσει, σε βάρος των κανόνων του διεθνούς διαγωνισμού και του ανταγωνισμού, αυτόν που θα αγοράσει τον ΟΠΑΠ, που μπορεί να είναι και η Intralot, λένε ορισμένες κακές γλώσσες.

Απαντήστε μου, λοιπόν, ως πότε θα συνεχιστεί αυτό του να προκηρύσσουμε το διαγωνισμό, εξετάζουμε το διαγωνισμό, μελετάμε το διαγωνισμό, αλλά στο μεταξύ δεν γίνεται τίποτα ως αποτέλεσμα του διαγωνισμού και στο όνομα του οποίου έχουμε δώσει απευθείας ανάθεση;

Γιατί, κύριε Νικητιάδη, να παίρνουμε τη σύμβαση που υπέγραψε η διοίκηση Σπανουδάκη του 8% επί του τζίρου των νέων παιχνιδιών που θα αναπτύξει η Intralot μέσω του ΟΠΑΠ, όταν η ίδια η εταιρεία Intralot παίρνει 2% για την ίδια τεχνολογία στη σύμβασή της με τον αντίστοιχο οργανισμό στο Μεξικό; Γιατί εδώ τέσσερις φορές παραπάνω;

Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού και στην δευτερολογία του, μεταφέροντας τις διευκρινίσεις του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΠΑΠ κ.Σπανουδάκη, σημείωσε ότι η παράταση της σύμβασης του ΟΠΑΠ με την εταιρεία Iντραλότ, κατά ένα έτος, έγινε προκειμένου να προχωρήσει χωρίς προβλήματα ο επιχειρησιακός σχεδιασμός του ΟΠΑΠ, καθώς ο διαγωνισμός που βρίσκεται σε εξέλιξη για τεχνολογικό πάροχο είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Όσον αφορά το ζήτημα του πολυνομοσχεδίου και τα “φρουτάκια” ο Υφυπουργός δεν απάντησε καν.

Ανακοίνωση της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την αυριανή απουσία του κ. Παπανδρέου από την «ώρα του πρωθυπουργού» για τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής




Αναρωτιόμαστε γιατί ο πρωθυπουργός αποφεύγει να πανηγυρίσει μαζί μας στην ολομέλεια της Βουλής για το μεγάλο του θρίαμβο στη Σύνοδο Κορυφής. Αρχικά, απέφυγε να συγκαλέσει προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή ή να ενημερώσει κατ’ ιδίαν τους πολιτικούς αρχηγούς για τις αποφάσεις της Συνόδου, ενώ τώρα αποφεύγει να παρευρεθεί στην «ώρα του πρωθυπουργού» για να απαντήσει στη σχετική επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.

Φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός έχει περιορίσει το ρόλο του στην «ελεγχόμενη θριαμβολογία» και αναλώνεται σε επικοινωνιακούς διθυράμβους για να καλύψει τη χρεοκοπία της πολιτικής του. Αν, παρ’ όλα αυτά, η δικαιολογία της απουσίας του είναι η περιοδεία του στην Ήπειρο, ενημερώνουμε ότι ο πρόεδρος του ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να επανακαταθέσει την ερώτηση την ερχόμενη εβδομάδα, ώστε ο πρωθυπουργός να βρει χρόνο να έρθει στη Βουλή και να θριαμβολογήσει, αυτή τη φορά, με αντίλογο.

To Γραφείο Τύπου

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Ανακοίνωση του τμήματος περιβάλλοντος του ΣΥΝ για την εγκατάσταση αποθηκών χημικών στο Σουσάκι




Σε μια περιοχή, όπως αυτή των Αγίων Θεοδώρων, όπου είναι επιβαρυμένη πολλαπλώς από βιομηχανικές και γενικότερα ρυπογόνες δραστηριότητες, έρχεται να προστεθεί η απόφαση της κυβέρνησης και του περιφερειάρχη Πελοποννήσου για την εγκατάσταση αποθηκών μεγάλων ποσοτήτων επικίνδυνων χημικών στην περιοχή του Σουσακίου. (5 χιλιόμετρα μακριά από του Αγίους Θεοδώρους και 10 χιλιόμετρα από την Κόρινθο και το Λουτράκι).

Είναι αδιανόητο να παίρνεται μια τέτοια απόφαση από την κυβέρνηση και τον περιφερειάρχη, που έχει κοινωνικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο στην περιοχή, ερήμην των κατοίκων και των εύλογων αντιρρήσεων της για την αμφισβητούμενη περιβαλλοντική μελέτη της εταιρείας.

Ως ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι και να συμμετέχουμε στον αγώνα των κατοίκων, όπως έχουμε κάνει μέχρι τώρα, τόσο με την επερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή και με την ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Μουλόπουλου και Ηρώς Διώτη στο ελληνικό κοινοβούλιο, όσο και με τις συνεχόμενες παρεμβάσεις της Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου στο Περιφερειακό Συμβούλιο (η τελευταία στο περιφερειακό συμβούλιο της Δευτέρας 18/7/2011). Η περιοχή των Αγίων Θεοδώρων δεν αντέχει επιπλέον επιβάρυνση από εγκαταστάσεις που αποτελούν περαιτέρω παράγοντα περιβαλλοντικής υποβάθμισης.

Καλούμε τόσο την Περιφέρεια Πελοποννήσου, όσο και το Υπουργείο Περιβάλλοντος να ανακαλέσουν άμεσα την άδεια της εν λόγω εγκατάστασης με δεδομένο μάλιστα και το ατύχημα που έγινε πριν από 15 μέρες στη Βουλγαρία, όταν ανατράπηκε φορτηγό που μετέφερε στυρένιο –το οποίο προβλέπεται σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες να αποθηκευτεί στις αποθήκες στο Σουσάκι- , και οδήγησε τις εκεί αρχές στην εκκένωση μίας περιοχής 2000 κατοίκων.

To Γραφείο Τύπου

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Δήλωση του Γιάννη Μηλιού υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ σχετικά με τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής



Η Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 21/07/2011 επιτείνει την αστάθεια στην Ευρώπη και δεν αντιμετωπίζει αποφασιστικά την κρίση χρέους στην Ελλάδα.

Με τις αποφάσεις που πάρθηκαν:

• Δεν διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, απλώς παρατείνεται επ’ αόριστον, με μικρές τροποποιήσεις, το καθεστώς του δανεισμού για την αποπληρωμή των υφιστάμενων υπέρογκων χρεών και θεσπίζονται ασταθείς μηχανισμοί προστασίας των τραπεζών που δεν εξασφαλίζουν τη ρευστότητα και την οικονομική ανάκαμψη.

• Παρατείνονται για δεκαετίες τα «Μνημόνια», δηλαδή οι κοινωνικά ανάλγητες πολιτικές αναδιανομής πλούτου και εξουσίας υπέρ του κεφαλαίου, συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

• Παράλληλα γίνεται σαφές ότι οι ιθύνοντες της ΕΕ παραμένουν απαρέγκλιτα προσηλωμένοι στο σκληρό πυρήνα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ευθύνονται για την κρίση: Εμμένουν σε αποφάσεις που ως μοναδικό κριτήριο έχουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και τους μηχανισμούς χρηματοδότησης που αυτό προκρίνει.

Οι πολιτικές αυτές βρίσκονται ήδη σε αδιέξοδο. Η Ευρώπη ή θα γίνει κοινωνική ή δεν θα υπάρξει. Οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη να επιβάλουν, απέναντι στο καταρρέον οικοδόμημα της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και των κοινωνικών αναγκών.

Στη χώρα μας, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες σε μεγάλες ειρηνικές συγκεντρώσεις στις πλατείες όλης της χώρας έχουν δηλώσει ότι είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν για μια διαφορετική πορεία. Αναδιανομή, κοινωνική προστασία, κοινωνική αλληλεγγύη, αναδιαπραγμάτευση του χρέους σε όφελος των εργαζομένων, διαχείριση των δημόσιων οικονομικών σε ρήξη με τις χρηματοπιστωτικές αγορές, ανάπτυξη είναι ο διαφορετικός δρόμος. Γι’ αυτή την προοπτική θα αγωνιστούμε μαζί με τους εργαζόμενους και είμαστε σίγουροι ότι θα νικήσουμε.

To Γραφείο Τύπου

Ανακοίνωση της ΚΠΕ του ΣΥΝ για την αποκατάσταση της δημοκρατίας



Η μέρα αποκατάστασης της δημοκρατίας είναι μια μέρα απόδοσης φόρου τιμής στους χιλιάδες ανθρώπους που αγωνίστηκαν, φυλακίστηκαν και θυσιάστηκαν για την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Το δικό μας χρέος ως Αριστερά είναι, όπως και τότε, να αγωνιστούμε στο πλευρό των κοινωνικών δυνάμεων που θα παλέψουν για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο, να αγωνιστούμε σε κάθε χώρο δουλειάς και φοίτησης, σε κάθε γειτονιά, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας στην αξιοπρέπεια, στην εργασία, στα κοινωνικά αγαθά.

Το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μεταφράζονται σε πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους, στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και την εκτίναξη της ανεργίας. Την ίδια στιγμή η δημοκρατία συρρικνώνεται, το Κοινοβούλιο μετατρέπεται σε έναν απλό παρακολουθητή των εξελίξεων, ο δημοκρατικός διάλογος χάνει την ουσία του, οι αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς τη στοιχειώδη κοινωνική νομιμοποίηση, μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης της καταστολής και περιστολής των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.

Η φετινή επέτειος συνέπεσε, όμως, και με την αντεπίθεση του λαϊκού παράγοντα, με τις πλημμυρισμένες από το λαό πλατείες σε όλη την Ελλάδα. Με τα αιτήματα για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη να ακούγονται ολοένα και πιο δυνατά. Σήμερα είναι η στιγμή για να δυναμώσουμε τις φωνές μας, να ανατρέψουμε την κυβερνητική πολιτική, να επαναφέρουμε στο προσκήνιο μια για πάντα την κοινωνία, να ενώσουμε τις φωνές μας με τους λαούς σε όλη την Ευρώπη για μια κοινωνία δίκαιη, ειρηνική, δημοκρατική και σοσιαλιστική.

To Γραφείο Τύπου

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της Κ.Ο. Αλ. Τσίπρα στον πρωθυπουργό με θέμα: Απουσία της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις για το Ελληνικό χρέος και τα




Επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της Κ.Ο. Αλ. Τσίπρα στον πρωθυπουργό με θέμα: Απουσία της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις για το Ελληνικό χρέος και τα μέτρα αποφυγής Αργεντινοποίησης

Επίκαιρη ερώτηση στον Πρωθυπουργό κατέθεσε σήμερα ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Τσίπρας με θέμα «Απουσία της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος και τα μέτρα αποφυγής αργεντινοποίησης».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης:

«Επίκαιρη ερώτηση
Προς τον κ. Πρωθυπουργό

Θέμα : «Απουσία της Ελλάδας από τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος και τα μέτρα αποφυγής αργεντινοποίησης »

Τα τελευταία δύο χρόνια η κυβέρνηση έχει πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωση υποτιθέμενων λύσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίες επιτείνουν το πρόβλημα του ελληνικού δημόσιου χρέους και φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό. Στην Ρώμη τις τελευταίες ημέρες, κυβερνήσεις άλλων κρατών, τράπεζες και αγορές συζητούν για το ελληνικό χρέος και την πανευρωπαϊκή οικονομική κρίση, με την Ελλάδα ουσιαστικά απούσα από τη διαπραγμάτευση.

Ενώ καμία κυβέρνηση δεν έχει δεσμευτεί για λύση στο θέμα του χρέους, η ελληνική κυβέρνηση είναι η μόνη που έχει δεσμευτεί σε ένα καταστροφικό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και σε γενικευμένο ξεπούλημα. Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει τον κίνδυνο της επερχόμενης χρεοκοπίας και συμπεριφέρεται ως παρατηρητής, με αποτέλεσμα η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής να προετοιμάζει αποφάσεις και λύσεις αποσπασματικές, που θα δίνουν μία μικρή παράταση στο πρόβλημα, μία λύση «μπάλωμα» με κύριο στόχο τη διάσωση των τραπεζών και όχι τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας όπως ακριβώς συνέβη με το Μνημόνιο 1.

Επειδή τα διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα της χώρας διαρκώς λιγοστεύουν και ο πολύτιμος χρόνος που δώσαμε στους πιστωτές, τους έδωσε τη δυνατότητα να περιορίσουν τις συνέπειες στο χρηματοπιστωτικό τους πρόβλημα.

Επειδή παρόλο που πριν 15 μέρες, 155 βουλευτές ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα υπό την απειλή της χρεοκοπίας, σήμερα η χρεοκοπία είναι πιο κοντά από κάθε άλλη φορά.

Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός

Γιατί η κυβέρνηση είναι ουσιαστικά απούσα από τις διαπραγματεύσεις εκπροσώπων κυβερνήσεων της Ε.Ε. και τραπεζικών ομίλων, που αφορούν στα σενάρια διαχείρισης του ελληνικού χρέους;
Γιατί έστω και την ύστατη στιγμή δεν δίνει την μάχη για μια δομική ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους, που θα περιλαμβάνει τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, μεταφορά χρέους στην ΕΚΤ, χωρίς συνέπειες για τα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς νέα βάρη για τους εργαζόμενους;
Προτίθεται να διεκδικήσει ευρωπαϊκή εγγύηση των λαϊκών αποταμιεύσεων, ώστε να αποφευχθεί το απευκταίο ενδεχόμενο «αργεντινοποίησης» του ελληνικού προβλήματος;»

Αθήνα 19.07.11

Συνδιάσκεψη ελπίδας



γράφει ο Νίκος Τσιαντός



Όταν πριν ενάμιση χρόνο περίπου από την Αριστερά και πιο συγκεκριμένα από το Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α, ετίθεντο ως λύσεις για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας και την αντιμετώπιση της κρίσης, η έκδοση ευρωομολόγου, η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους και η ανδιαπραγμάτευση του με διαγραφή (κούρεμα) ενός μεγάλου μέρους του, τότε εθεωρείτο από τους κυβερνώντες, την αξιωματική αντιπολίτευση και τους κυρίαρχους κύκλους, ως εθνικός μειοδότης. Σήμερα όλα αυτά προτείνονται απ' τους εταίρους μας της Ευρώπης με όρους δικούς τους, που φυσικά είναι δυσμενέστεροι. Γιατί τώρα έχει μεσολαβήσει η ΤΡΟΪΚΑ, έχει υπογραφεί και εφαρμόζεται το μνημόνιο, στη συνέχεια το μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός νόμος, που έχουν οδηγήσει πολλούς στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Τώρα πλέον η επιμήκυνση, αν τελικά ισχύσει, θα γίνει με πολύ υψηλό επιτόκιο και η αναδιάρθρωση (κούρεμα) στα μέτρα των δανειστών, ως μετακύληση ομολόγων με αποτέλεσμα να πληρώνουμε ακριβότερα και περισσότερα χρόνια. Το μέλλον για το λαό μας προδιαγράφεται ζοφερό. Η χρεωκοπία πολλών εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών είναι δεδομένη και χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως θέλουν τώρα να ονομάζουν αυτή της χώρα μας (βλέπε επιλεκτική χρεωκοπία). Το μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός νόμος που περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις και βγάζουν στο "σφυρί" όλες τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, τη δημόσια περιουσία, συνοδευόμενα όλα αυτά με μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή, είναι στην πορεία προς υλοποίηση. Η εφαρμογή των δυο αυτών καταστροφικών νομοθετημάτων μπορεί και δύναται να ανακοπεί. Οι "πλατείες" σε συνεργασία και με το αυτόνομο συνδικαλιστικό κίνημα μπορούν να αντικρούσουν αυτές τις βίαιες πολιτικές. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αντιτίθεται στα μέτρα του μεσοπρόθεσμου, επομένως μπορεί να βάλει φρένο. Η Αριστερά σ' αυτές τις κρίσιμες στιγμές πρέπει να βάλει τη σφραγίδα της. Η πρόσφατη ενωτική συνδιάσκεψη επανεκκίνησης των δυνάμεων της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς (Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α) που πραγματοποίηθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Σ.Ε.Φ., αποτέλεσε σταθμό στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας και ας έγινε προσπάθεια να αποσιωποιηθεί από όλα τα κυρίαρχα ιδιωτικά κανάλια. Ο Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α μετά τη δημοσκοπική του άνοδο (7% εως 9%), στην πολιτική απόφαση της πανελλαδικής συνδιάσκεψης, βάζει πλώρη για τη δημιουργία ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, που θα περιλαμβάνει την αριστερά σε όλες τις εκφράσεις της, τους οικολόγους, αλλά και τους πολίτες που απεγκλωβίστηκαν απ' τις δυνάμεις του δικομματισμού. Γίνεται τώρα πλέον όλο και περισσότερο φανερό ότι το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό που το υπηρέτησε και είναι υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση, δεν μπορούν να μας βγάλουν απ' την κρίση. Μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς μπορεί να μας βγάλει απ' το αδιέξοδο. Η συνδιάσκεψη του Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α με τρίπτυχο το "ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ" που είναι η ουσία της πολιτικής όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων και αίτημα του λαού στις πλατείες, μπορεί να αποτελέσει την "καρδιά" ενός εναλλακτικού προγράμματος εξουσίας. Απέναντι στη διαιώνιση των προβλημάτων που μας επιφυλάσσουν οι ηγεσίες του δικομματισμού, δύναται να προταχθεί ένας νέος πόλος εξουσίας που θα έχει ως πρωταρχικό του καθήκον να πληρώνει τους μισθούς, τις συντάξεις, να καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες (υγεία, παιδεία, πρόνοια κ.τ.λ.) και όχι τα πανωτόκια των κερδοσκόπων δανειστών μας. Ο "Σ.ΥΡ.ΙΖ.Α παντού" ως " προζύμι" για τη δημιουργία των προϋποθέσεων του τρίτου πόλου είναι ίσως η μόνη ελπίδα.

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 4ης ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ




Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ συνήλθε σε συνθήκες που χαρακτηρίζονται από την δραματική ένταση της κρίσης που βιώνει η χώρα μας, αλλά και ολόκληρη σχεδόν η ευρωζώνη. Κρίση που τείνει να πάρει ευρύτερες ακόμη διαστάσεις με την εμπλοκή και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, αλλά και των ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα, οι δύο βασικότεροι θεσμοί της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, η Ενιαία Εσωτερική Αγορά και η Ευρωζώνη, αντιμετωπίζουν σοβαρή κρίση, γεγονός που υποχρεώνει, αλλά δίνει και τη δυνατότητα στις δυνάμεις της Αριστεράς, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, να παρέμβουν ακόμα πιο αποφασιστικά με δράση και αγώνες για την υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων από τις νεοφιλελεύθερες επιλογές.

Στη χώρα μας, η συνειδητή προσχώρηση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου στη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού και η πλήρης υποταγή της στις επιταγές των κυρίαρχων εκφραστών του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου, την αναδεικνύουν ως τη χειρότερη και εξαιρετικά επικίνδυνη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί, να φύγει το ταχύτερο δυνατό. Η διενέργεια εκλογών, με απλή αναλογική, γίνεται πλέον ευρύτερη λαϊκή απαίτηση.

Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει την ανάγκη της ευρύτερης δυνατής συσπείρωσης των δυνάμεων της Αριστεράς, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από τις επιλογές της κυβέρνησης, από την πολιτική και τα κόμματα του δικομματισμού. Την ανάγκη συγκρότηση μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα την Αριστερά και άμεσο πολιτικό στόχο έναν ανυποχώρητο αγώνα για την απομάκρυνση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για την ήττα όλων των δυνάμεων που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές πολιτικές, για να φύγει η τρόικα του ΔΝΤ-ΕΚΤ-Ε.Ε. από την Ελλάδα, για την αποκατάσταση και υπεράσπιση της δημοκρατίας, για την αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας.

Στις συνθήκες αυτές η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει, επίσης, την ανάγκη, το πολιτικό πλαίσιο αυτής της ευρύτερης συσπείρωσης, να περιλαμβάνει τα ζητήματα της συγκυρίας, με θέσεις σαφείς, συγκεκριμένες και αποφασιστικές.

Στη βάση αυτή, υποστηρίζουμε και παλεύουμε για την υλοποίηση των παρακάτω στόχων:

• Την άμεση ανατροπή και κατάργηση του «μνημόνιου», του «μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού του νόμου, καθώς και την απόκρουση των ετήσιων «ευρωπαϊκών μνημονίων», που συνεπάγεται το σύμφωνο για το ευρώ και οδηγούν σε πλήρη αποδόμηση την απασχόληση και το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη. Αυτό το σύμφωνο, σε συνδυασμό με την λεγόμενη οικονομική διακυβέρνηση, κάνει ακόμη πιο συντηρητικό και αδιέξοδο τον μηχανισμό του ΕΥΡΩ. Η επιλογή για ένα προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης έρχεται, εκ των πραγμάτων, σε ρήξη με την σημερινή δομή της Ευρωζώνης και απαιτεί την ανατροπή της .

• Το δημόσιο χρέος της χώρας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο. Τα δημοσιονομικά μέτρα αντιμετώπισής του οδηγούν τη χώρα και την οικονομία σε ουσιαστική διάλυση, με παραπέρα βάθεμα της ύφεσης, γιγαντιαία άνοδο της ανεργίας και γενίκευση της φτώχειας και της καταστροφής του λαού και του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με κριτήριο την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, τονίζει πως η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά δικαιώματα κλπ) είναι το πρώτο καθήκον μιας προοδευτικής διακυβέρνησης και όχι η εξυπηρέτηση των τοκογλύφων.

• Μόνη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και αντικοινωνικούς όρους, αξιοποιώντας όλα τα όλα τα όπλα αποφασιστικής και σκληρής διαπραγμάτευσης (λογιστικό έλεγχο, αμφισβήτηση, αθέτηση πληρωμών κ .α.).

• Την Εθνικοποίηση-Κοινωνικοποίηση ολόκληρου του Τραπεζικού συστήματος, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, που θα αποτελέσει βασικό μοχλό, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

• Την άμεση επαναφορά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, που ξεπουλήθηκαν ή βρίσκονται στη διαδικασία να ξεπουληθούν.

• Επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, οι Σιδηρόδρομοι, τα Πιστωτικά Ιδρύματα, οι επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης, φορείς όπως Λιμάνια, Αεροδρόμια, Συγκοινωνιακές υποδομές, καθώς όλες οι άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, δεν μπορούν παρά να υπηρετούν τις ανάγκες του λαού και την πολιτική ανάπτυξης που χρειάζεται η οικονομία και ο λαός.

• Την άμεση αποκατάσταση των σοβαρών πληγμάτων που έχουν δεχθεί οι μισθοί οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις και η ίδια η εργασία. Χορήγηση ταυτόχρονα αυξήσεων, που θα υπερβαίνουν τα πλήγματα και θα καταπολεμούν την φτώχεια και την ανεργία στην οποία, με τον ένα ή άλλο τρόπο, έχει καταδικαστεί η πλειοψηφία του λαού και ιδιαίτερα η νεολαία.

• Την ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.

• Τη στήριξη με όλα τα μέσα της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

• Την διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων, του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων των θυμάτων.

• Την αποκατάσταση, την υπεράσπιση και διεύρυνση της δημοκρατίας.

Η πάλη για την προώθηση αυτών των στόχων θα επιταχύνει τη δημιουργία του νέου συνασπισμού εξουσίας που θα μπορέσει να τα επιβάλει, όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Το πολιτικό σύστημα του δικομματισμού βρίσκεται σε βαθειά κρίση. Η κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως δημοκρατική λαϊκή νομιμοποίηση για να εφαρμόσει το αντιλαϊκό πρόγραμμά της. Γι’ αυτό το λόγο προχωράει σε αυταρχικοποίηση της μορφής διακυβέρνησης, σε μεθόδους συκοφάντησης του κινήματος και του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα κρεσέντο αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων. Κραυγαλέο δείγμα η πρωτοφανής επίθεση στους πολίτες που διαδήλωναν ειρηνικά στο Σύνταγμα, που συνιστά μνημείο αθλιότητας.

Βασικός παράγοντας προώθησης των πολιτικών που επιβάλλουν οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των εργαζομένων, είναι η ανάληψη της ευθύνης και του ρόλου που έχει η πολιτική Αριστερά, για τη στήριξη των αγώνων και της δράσης του μαζικού λαϊκού κινήματος, του εργατικού – αγροτικού και του κινήματος των επαγγελματιοβιοτεχνών, καθώς και των νέων κοινωνικών κινημάτων, που αναπτύσσονται γύρω από συγκεκριμένα προβλήματα και διεκδικήσεις (περιβαλλοντικά, απορρίμματα, διόδια, ακρίβεια κλπ).

Το νέο σημαντικό στοιχείο που εισέβαλε ορμητικά στην πολιτική ζωή του τόπου είναι η άνοδος του μαζικού κινήματος με τη νέα μορφή των πολύ μεγάλων συγκεντρώσεων στις πλατείες των μεγάλων πόλεων, που ακολούθησαν τις μεγάλες απεργίες και συγκεντρώσεις της προηγούμενης περιόδου. Η μαζικότητα, η μεγάλη συμμετοχή νέων, οι πολύ θετικές μορφές δημοκρατίας, συλλογικότητας και αλληλεγγύης, η ένταση και η επιμονή των συγκεντρωμένων-αγανακτισμένων, δημιούργησαν μεγάλα γεγονότα και αφόρητη πίεση στο σύστημα εξουσίας. Οι πλατείες είναι ο χώρος και ο δεσμός συνάρθρωσης πολλών ετεροτήτων, πολλών επί μέρους κινημάτων που αναζητούν ένα νέο δρόμο κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης, και συγκροτούν μια μεγάλη δύναμη αμφισβήτησης, αντίστασης και ανατροπής. Το κίνημα αυτό μέσα από τις δικές του αμεσοδημοκρατικές λειτουργίες διατύπωσε τους στόχους του, επέλεξε τις μορφές πάλης του και πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα του και να συμβάλει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής. Το σύνθημα: ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ - ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ - ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, που κέρδισε την πλατεία αποδεικνύει τον ριζοσπαστισμό που μπορεί να αποκτήσει αυτό το κίνημα. Ιδιαίτερο καθήκον όλων των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί η στήριξη και ο συντονισμός δράσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος από κάτω προς τα πάνω και η δημιουργική συνάντησή του με το «κίνημα των αγανακτισμένων της πλατείας».

Τέλος, για μας, κεντρικά ζητήματα της επόμενης περιόδου, είναι η ενιαία δράση του ΣΥΡΙΖΑ, η συγκρότηση και ανάπτυξη δράσης, όλων των κυττάρων του σε ολόκληρη την Ελλάδα, η ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών με βάση το συμφωνημένο πολιτικό πλαίσιο, η ανάκτηση πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας για κάθε μεγάλη μάχη που θα προκύψει.

Στην παρούσα φάση έχει ιδιαίτερη σημασία και αξία να κατακτήσουμε την οργανωτική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, διασφαλίζοντας τη δημοκρατία, τη συμμετοχή των Συνιστωσών, των ανένταχτων, των γυναικών και της νέας γενιάς.

Η Συνδιάσκεψη, συγκροτεί με συναίνεση, την νέα Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, η οποία είναι το αποφασιστικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ και θα λειτουργεί επίσης με την αρχή της συναίνεσης και θα ορίσει την Εκτελεστική Γραμματεία. Από τα άμεσα ζητήματα είναι η υλοποίηση αποφάσεων που δεν έχουν εφαρμοστεί.

Οι αποφάσεις σε όλη την κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκεται να λαμβάνονται συναινετικά και με ομοφωνία και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, με αυξημένη πλειοψηφία τουλάχιστον των 2/3. Για σημαντικά θέματα μπορεί να ζητείται, από την ΠΣΕ, η γνώμη του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ.

Η επόμενη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2011.

Αθήνα 17 -7-2011
Το Προεδρείο της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Κοινή Διακήρυξη της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) και του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, σχετικά με την κρίση του ευρώ


Κοινή Διακήρυξη της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) και του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας, σχετικά με την κρίση του ευρώ
Δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ των εθνών, αλλά μεταξύ πλούσιων και φτωχών!


1. Για άλλη μια φορά οι κυβερνώντες στην Ευρώπη υποσχέθηκαν ότι το επόμενο πακέτο δανεισμού για την Ελλάδα, πρόκειται να διασώσει την Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Αλλά σχεδόν κανείς δεν τους πιστεύει πια. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές σέρνουν από τη μύτη τη Μέρκελ και το Σαρκοζί. Τους μόνους που προσπαθούν να σώσουν είναι τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες. Οι λαοί στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία είναι αυτοί που υποφέρουν. Η κυβέρνηση Παπανδρέου λαμβάνει σκανδαλωδώς ακριβά δάνεια, τα οποία προέρχονται από τους γερμανούς και άλλους ευρωπαίους φορολογούμενους, προκειμένου να σώσει ελληνικές, γερμανικές και άλλες ιδιωτικές τράπεζες και επενδυτές. Την ίδια στιγμή, ο ελληνικός λαός υποφέρει από τις πρωτοφανείς συνέπειες των συνεχών μνημονίων και προγραμμάτων λιτότητας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, μαζί με το εθνικό και διεθνές μεγάλο κεφάλαιο, απαιτούν ένα πραγματικό ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας. Και η ελληνική κυβέρνηση έχει φανεί κάτι περισσότερο από πρόθυμη να ιδιωτικοποιήσει όλες τις στρατηγικής σημασίας δημόσιες υπηρεσιών και αγαθά.

2. Το σύμφωνο για το Ευρώ, η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και το νομοθετικό πακέτο για την ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση προωθούν την πιο σοβαρή επίθεση των τελευταίων δεκαετιών απέναντι στους εργαζομένους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και τους φοιτητές. Όλα γίνονται για να καθησυχάσουν τις χρηματαγορές. Τα μέτρα αυτά απειλούν τα δικαιώματα που με σκληρούς αγώνες κατέκτησε το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ευρώπη.

3. Η διάσωση του Ευρώ επιχειρείται στις πλάτες των λαών της Ευρώπης. Πιο συγκεκριμένα, μετά από ένα χρόνο επιβολής Μνημονίων και «εθνικών προγραμμάτων σταθερότητας" σε μια σειρά από κράτη μέλη της ΕΕ, έχει σαφώς αποδειχθεί ότι τα μέτρα λιτότητας η απορρύθμιση των εργασιακών δικαιωμάτων αποτελούν αυτά καθαυτά τον στόχο, και ότι η στρατηγική αυτή οδηγεί τελικά στη διάλυση του ευρώ. Τα λεγόμενα πακέτα διάσωσης δεν βοηθούν τις χώρες που έχουν πληγεί, και σίγουρα όχι τους τοπικούς πληθυσμούς. Βοηθούν μόνο τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τους χρηματοπιστωτικούς επενδυτές. Είναι αυτοί που κατέχουν τα κρατικά ομόλογα των χωρών που βρίσκονται σε κρίση και είναι αυτοί που θα επωφεληθούν από την άνοδο των επιτοκίων - αν και οι ίδιοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πρόκληση της χρηματοπιστωτικής κρίσης που οδήγησε στα υψηλά εθνικά χρέη.

4. Οι αλλεπάλληλες δανειακές δόσεις είναι σωσίβια φτιαγμένα από μόλυβδο. Τα προγράμματα λιτότητας που συνδέονται μαζί τους δεν είναι μόνο κοινωνικά καταστροφικά, αλλά στραγγαλίζουν και τις οικονομίες των εν λόγω χωρών, καθιστώντας τη χρεωκοπία τους όλο και πιο πιθανή. Το παράδειγμα της Ελλάδας το δείχνει ξεκάθαρα: Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ καμία άλλη βιομηχανική χώρα δεν έχει μειώσει ποτέ τις δημόσιες δαπάνες της τόσο ριζικά εντός 12 μηνών όπως η Ελλάδα - το συνολικό χρέος, όμως, έχει εκτιναχτεί στα ύψη. Αλλά και πάλι δίνεται ακόμα περισσότερο από το ίδιο φάρμακο: ακόμα μεγαλύτερη εξοικονόμηση στον τομέα των κοινωνικών παροχών, περισσότερα μέτρα απελευθέρωσης και απορρύθμισης. Σαν κερασάκι στην τούρτα, ακόμη και το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας αναμένεται να υλοποιηθεί από έναν "ανεξάρτητο" Οργανισμό Ιδιωτικοποιήσεων. Όλα αυτά θα επηρεάσουν κατά κύριο λόγο τον ελληνικό λαό, ενώ οι γερμανικές και διεθνείς εταιρείες θα επωφεληθούν από το περαιτέρω άνοιγμα της αγοράς και από τα μέτρα ιδιωτικοποίησης. Εάν αυτή η λεγόμενη «σταθεροποίηση» αποτύχει, τελικά, θα την πληρώσει και ο γερμανός φορολογούμενος.

5. Η αιτία όλων αυτών είναι η βάναυση πολιτική χαμηλών μισθών που ξεκίνησε στη Γερμανία από την κόκκινο-πράσινη κυβέρνηση που ήταν στην εξουσία από το 1998 και μετά, με την "Ατζέντα 2010", ένα πρόγραμμα κοινωνικού ξεπουλήματος που περιελάμβανε τον επονομαζόμενο νόμο «Hartz IV», με περικοπές για τους ανέργους, και την εισαγωγή του 67 έτους ως κατώτατου ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης. Στην Ελλάδα, επίσης, οι πλούσιοι φορολογούνταν ολοένα και λιγότερο. Αυτή η τεράστια αναδιανομή «από τα κάτω προς τα πάνω» είναι η βασική αιτία της κρίσης. Δε μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση στην κρίση, χωρίς το σταμάτημα και την αναστροφή αυτής της αναδιανομής.

6. Αυτή η πολιτική πρέπει επιτέλους να σταματήσει! Χρειαζόμαστε ένα ριζικά νέο ξεκίνημα στην Ευρώπη, αρχίζοντας από τη θεμελιώδη αλλαγή του συνόλου των ευρωπαϊκών συνθηκών, που περιέχουν τους νεοφιλελεύθερους κανόνες, που έχουν αποδειχθεί καταστροφικοί, ειδικά κατά τη διάρκεια της κρίσης. Χωρίς τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των δημοσίων χρεών (με την υποχρεωτική συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών), και χωρίς την πανευρωπαϊκή φορολόγηση των πολύ υψηλών εισοδημάτων, την πρόβλεψη άμεσου δανεισμού των κρατών μελών από την ΕΚΤ που θα θωρακίζει τα μέλη της ευρωζώνης από τιμωρητικά επιτόκια, χωρίς την έκδοση ευρω-ομολόγων, τη φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και χωρίς την αποφασιστική επένδυση πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σε ένα πρόγραμμα κοινωνικής ανάπτυξης, χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, το Βέλγιο και η Ιταλία θα καταρρεύσουν.

7. Στηρίζουμε τη ριζική αντιστροφή της εφαρμοζόμενης πολιτικής, που επιτάχυνε την κρίση και που είναι αντίθετη με τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας της Ευρώπης. Ως άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα, απαιτούμε την εισαγωγή ενός φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη δημιουργία μιας τράπεζας δημοσίων ομολόγων. Ένα άλλο μέτρο καθοριστικής σημασίας είναι η έναρξη ενός προγράμματος κοινωνικών και οικολογικών επενδύσεων για την Ευρώπη.

8. Απαιτούμε, επίσης, να μπει τέλος στη ρατσιστική εκστρατεία σπίλωσης εναντίον των «τεμπέληδων του Νότου». Αντ 'αυτού, οι πραγματικά ένοχοι, που επωφελούνται από την κρίση, πρέπει επιτέλους να κληθούν να πληρώσουν, μεταξύ άλλων, μέσω μιας πραγματικής εισφορά των τραπεζών και μιας πανευρωπαϊκής εφάπαξ εισφοράς του κεφαλαίου.

9. Πάνω απ 'όλα, αυτό που είναι απαραίτητο είναι μια αντιστροφή της γερμανικής πολιτικής: η εγχώρια ζήτηση θα πρέπει να ενισχυθεί μέσω της εισαγωγής ενός κατώτατου μισθού και της κατάργησης της νομοθεσίας Hartz. Αυτό θα ήταν μια χρήσιμη γερμανική συνεισφορά στην επίλυση της κρίσης. Θα ήταν επίσης ένα βήμα ευθυγράμμισης της ευρωπαϊκής πολιτικής με τα συμφέροντα των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης, αντί να στρέφει τον έναν εναντίον του άλλου.

10. Όσοι θέλουν την Ευρώπη να συνεχίσει όπως και στο παρελθόν, εργάζονται όχι μόνο για την καταστροφή της ζώνης του ευρώ, αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πρόσφατες εθνικιστικές και οι ευρω-εθνικιστικές δηλώσεις των επικεφαλής των Συντηρητικών, των Σοσιαλδημοκρατών και των Φιλελεύθερων αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Χρειαζόμαστε ένα ριζικά νέο ξεκίνημα στην Ευρώπη, στη Γερμανία και την Ελλάδα. Η Ευρώπη ή θα είναι κοινωνική ή δεν θα υπάρχει!

Αλέξης Τσίπρας,
Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας

Γκρέγκορ Γκίζι,
Πρόεδρος της Κ.Ο. της Γερμανικής Αριστεράς (Die Lin
ke)

Βερολίνο 7-7-2011

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΓΑΡΩΝ & ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ




Η Τ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Μεγάρων & Νέας Περάμου ενόψει της πανελλαδικής συνδιάσκεψης του σχήματος στις 16-17 / 7 στο ΣΕΦ , καλεί τα μέλη ,τους φίλους και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής μας σε Γενική συνέλευση (Γραφεία ΣΥΝ 28ης Οκτωβρίου 58, Τετάρτη 13/7 ώρα 19:30) για συζήτηση και εκλογή αντιπροσώπων . Η δυνάμωση σήμερα της πολιτικής ενότητας της Αριστεράς είναι απαραίτητη και αναγκαία συνθήκη για την έξοδο από την πολύπλευρη κρίση που σκεπάζει το τόπο μας.

Τ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΓΑΡΩΝ & ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

ΝΑ ΜΠΕΙ ΦΡΑΓΜΟΣ ΣΤΟΝ «ΕΦΙΑΛΤΗ» ΤΗΣ ΑΔΗΛΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ



Δήλωση του Δημήτρη Στρατούλη, μέλους της Π.Γ. του ΣΥΝ και της επιτροπής εργατικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, για την έρευνα της ευρωπαϊκής επιτροπής για την αδήλωτη εργασία

Η Ελλάδα είναι δευτεραθλήτρια στην αδήλωτη εργασία ανάμεσα στις 27 χώρες της ΕΕ είτε λόγω της ασυδοσίας των εργοδοτών που οι κυβερνητικές και τροικανές μνημονιακές πολιτικές τους έχουν αποθρασύνει είτε λόγω της ανοχής της κυβέρνησης και της απουσίας των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων που ελάχιστα έως καθόλου ασχολούνται με το θέμα της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας

Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η αδήλωτη εργασία μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί στη χώρα μας με τα εξής μέτρα:

1. Η αδήλωτη, μαύρη και γενικά η παράνομη εργασία θα πρέπει να χαρακτηριστούν και να ενταχτούν στα ποινικά αδικήματα.

2. Η αδήλωτη και κάθε παράνομη εργασία που αποκαλύπτεται, να θεωρείται υποχρεωτικά αορίστου χρόνου. Ο εργοδότης να έχει το βάρος απόδειξης για το χρόνο της μη δηλωθείσας εργασίας και για το μισθό που παρείχε στον αδήλωτο εργαζόμενο. Τον ασφαλίζει αναδρομικά για όλο το προηγούμενο διάστημα και του καταβάλει αναδρομικά, τυχόν διαφορές στο μισθό, άδειες, δώρα κ.λ.π.

3. Η απόλυση εργαζομένου, ο οποίος καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετείχε στην αποκάλυψη της αδήλωτης εργασίας, θεωρείται άκυρη και καταχρηστική.

4. Όλοι οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση έχουν τα ίδια δικαιώματα, ανεξάρτητα εάν η εργασία παρέχεται μέσω άμεσου ή έμμεσου εργοδότη. Να καταργηθούν οι νόμοι που διαχωρίζουν τους παλαιούς με τους νέους εργαζόμενους.

5. Να αναβαθμιστεί ο ρόλος των συνδικαλιστικών οργανώσεων με δικαίωμα μαζικής προσφυγής για λογαριασμό μελών τους.

6. Θα πρέπει να διευρυνθούν οι αρμοδιότητες των επιθεωρήσεων εργασίας, να έχουν την ευθύνη για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας χωρίς να αναγκάζονται οι εργαζόμενοι να προσφεύγουν στα δικαστήρια για νόμιμα δικαιώματά τους.

7. Οι επιθεωρήσεις εργασίας να ενημερώνουν τα αντίστοιχα ασφαλιστικά ταμεία για εργοδοτικές παραβάσεις που διαπιστώνουν.

8. Να ιδρυθούν ΕΡΓΑΤΟΔΙΚΕΙΑ, όπου οι εργατικές διαφορές θα επιλύονται σύντομα και σε μικρό χρονικό διάστημα.

Η έξαρση της αδήλωτης εργασίας στη χώρα μας δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους – θύματα που την βιώνουν και ούτε μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο από τους ίδιους. Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης που σήμερα κάνει τον τροχονόμο στις αυθαιρεσίες των εργοδοτών και που τους ενθαρρύνει με τις πολιτικές της για την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων και των κοινωνικών δικαιωμάτων.

To Γραφείο Τύπου

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Ανακοίνωση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ για το σίριαλ των επιθέσεων εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ




Το γελοίο αλλά και επικίνδυνο σίριαλ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται σε μια προσπάθεια συσπείρωσης του κυβερνητικού στελεχιακού δυναμικού, αλλά και αλλαγής της πολιτικής ατζέντας.

Η κυβέρνηση απομονωμένη από την κοινωνία, αποδίδει τη δίκαιη αγανάκτηση των πολιτών, όχι στην ίδια την κατεδαφιστική πολιτική της, αλλά στην Αριστερά. Ψάχνουν άλλοθι για να κρυφτούν και να δικαιολογήσουν τα μέτρα που με κοινωνική αναλγησία εφαρμόζουν με περικοπές των εισοδημάτων, αύξηση της ανεργίας, υπερφορολόγηση των αδυνάτων, ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου αλλά και χημικό πόλεμο ενάντια σε ειρηνικούς διαδηλωτές.

Θέλουν να σκεπάσουν τις επιπτώσεις του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου. Θέλουν να κρύψουν την απουσία τους από την συζήτηση που διεξάγεται στην Ευρώπη για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, επιλέγοντας ως «πατριωτικό» τους καθήκον την αναμονή των αποφάσεων των αγορών για να τις υλοποιήσουν κατά απόλυτο τρόπο.

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τις αδιέξοδες πρακτικές βίας είναι απόλυτα σαφής. Δεν τις υιοθετούμε και είναι έξω από τις παραδόσεις και την κουλτούρα της Αριστεράς.

Ταυτόχρονα, όμως, είμαστε παρόντες και αλληλέγγυοι στους ειρηνικούς, μαζικούς, μαχητικούς αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας (ανάμεσα τους ψηφοφόροι από όλες τις πολιτικές δυνάμεις) ενάντια στην πιο σκληρή και κοινωνικά άδικη πολιτική των τελευταίων δεκαετιών. Δεν πρόκειται να απολογηθούμε στην κυβέρνηση και το δικομματικό σύστημα για την μαχητική μας στάση. Συγχρόνως δεν θα γίνουμε λογοκριτές της λαϊκής αγανάκτησης.

Η προσπάθεια ενοχοποίησης των λαϊκών αγώνων θα πέσει στο κενό. Η στρατηγική της έντασης που επιλέγει η κυβέρνηση σε συνδυασμό με το χωρίς προηγούμενο κλίμα αστυνομοκρατίας της προηγούμενης εβδομάδας οδηγούν σε ένα επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο που επωάζει τους όρους για αντιδημοκρατικές εξελίξεις. Θα υπερασπιστούμε τη δημοκρατία, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή και εργασία. Θα συνεχίσουμε αταλάντευτα τον αγώνα μας για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης.





To Γραφείο Τύπου

Επιμένουν...... για τη "σωτηρία"μας



γράφει ο Νίκος Τσιαντός


Σε πείσμα εκατοντάδων αγανακτισμένων πολιτών στις πλατείες, αλλά και της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, να μην ψηφιστεί το "μεσοπρόθεσμο" και να διαπραγματευτούμε με τους Ευρωπαίους ευνοϊκή ρύθμιση του Δημόσιου χρέους, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, η κυβερνητική πλειοψηφία με μια μόνο διαρροή ενέκρινε τελικά το καταστροφικό μεσοπρόθεσμο. Κι ενώ εκατοντάδες πολιτών έξω απ΄τη βουλή ζούσε μέσα σ΄ένα θάλαμο αερίων απ΄την αλόγιστη ρήψη χημικών της αστυνομίας που οδήγησε δεκάδες για πρώτες βοήθειες στα νοσοκομεία, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος πανηγύριζαν, οι δε ευρωπαίοι ηγέτες "άνοιγαν σαμπάνιες", επιμένοντας όλοι τους στη "σωτηρία" μας, που μόνο αυτοί "θέλουν", ενώ οι πολίτες την αρνούνται. Η ιστορία είναι γνωστή. Για να φτάσουμε στην ψήφιση του "μεσοπρόθεσμου" προηγήθηκε ένας άνευ προηγουμένου εκβιασμός από τους κυβερνώντες αλλά και τους Ευρωπαίους για δήθεν πτώχευση της χώρας μας, επιστροφή στη δραχμή και όλα τα συνακόλουθα. Επειδή όμως όλα αυτά τα εβιαστικά διλήμματα η κοινή γνώμη και οι πολίτες τα αγνόησαν και βγήκαν στις πλατείες να διαμαρτυρηθούν, τότε επιστρατεύτηκε ο αυταρχισμός και η καταστολή εκ μέρους των κέντρων εξουσίας, με τα γνωστά αποτελέσματα στο κέντρο της πρωτεύουσας. Το "κίνημα στις πλατείες", παρά τις συντονισμένες και λυσαλέες προσπάθειες των δυνάμεων καταστολής να διαλυθεί, τώρα πιο πολιτικοποιημένο και συγκροτημένο, επανέρχεται και υιοθετώντας το σύνθημα "ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ" είναι πανέτοιμο να ορθώσει εμπόδια στην υλοποίηση του "μεσοπρόθεσμου". Ο λαϊκός παράγων σ΄αυτές τις δύσκολες στιγμές είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει φραγμό στο ξεπούλημα της πατρίδας μας. Το "μεσοπρόθεσμο" και ο εφαρμοστικός νόμος, που τα μισά περίπου άρθρα του ψηφίστηκαν και απ΄ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που περιορίζουν κατά 30-35% το εισόδημα των εργαζομένων, αυξάνουν τα λουκέτα και την ανεργία και ξεπουλούν τις κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και τη δημόσια περιουσία, οδηγεί την πλειοψηφία των πολιτών στα επίπεδα κάτω του ορίου της φτώχειας και σε πολλές περιπτώσεις στην εξαθλίωση, αλλά και την απόγνωση. Το δίλημμα που προεκλογικά τέθηκε απ΄την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" επιβεβαιώνεται ως προς το δεύτερο σκέλος. Η κακοποίηση της λέξης "σοσιαλισμός" απ΄ένα κόμμα που στον τίτλο του τον εμπεριέχει, είναι πασιφανής. Η βαρβαρότητα, μετά τη φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας των πολίτών και τη μεγάλη μείωση εισοδημάτων καθώς και τη συμπίεση των μεσαίων στρωμάτων προς τα κάτω, επιβεβαιώνονται. Η διάψευση των ελπίδων για εκατομμύρια πολίτες που στηρίχτηκαν στο κόμμα που ακόμα θέλει να λέγεται "σοσιαλιστικό", δυστυχώς επιβεβαιώθηκε μέσα σε είκοσι μήνες. Η διάψευση όμως των ελπίδων για όλους τους πολίτες της χώρας έρχεται και για την Ευρώπη. Δυστυχώς το όραμα της Ευρώπης των λαών, της Δημοκρατίας και της αλληλεγγύης, διαψεύδεται. Η Ευρώπη έχει μετατραπεί σε Ευρώπη των αγόρων, των τραπεζιτών, των κερδοσκόπων και των τοκογλύφων. Το κοινό νόμισμα "ευρώ" δεν το ακολούθησε μια κοινή οικονομική πολιτική, μ' ένα κοινό προϋπολογισμό αρκετά μεγάλο, για ενίσχυση των αδύνατων οικονομικά χωρών κ.τ.λ. Αντ΄αυτού οι πλούσιες χώρες, έχουν καταστεί δυνάστες των φτωχών. Περιορίζουν την ανάπτυξή των, μεγαλώνουν τα ελλείμματά των, με αποτέλεσμα τα ελλείματα των υπό ανάπτυξη χωρών να γίνονται πλεόνασμα των πλουσίων. Στην περίπτωση της χώρας μας ακόμη και η παραδοσιακή αγροτική παραγωγή περιορίστηκε, με αποτέλεσμα να αγοράζουμε αγροτικά προϊόντα από ξένες χώρες. Διαμορφώνεται μια Ευρώπη δυο ταχυτήτων και ως εκ τούτου η εξέλιξη αυτή, αυξάνει τη δυσπιστία για το ευρωπαϊκό όραμα, το Ευρωσκεπτικιστικό κίνημα ενδυναμώνει και οι φωνές για έξοδο απ' αυτήν πληθαίνουν. Παρ' όλα αυτά, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι και μέσα σ' αυτά τα ασφυκτικά Ευρωπαϊκά πλαίσια, μια χώρα αποφασισμένη και πάντα στηριγμένη στους αγώνες του λαού της, δύναται να διεκδικήσει ευνοϊκούς όρους για τη λύση των προβλημάτων της, αν όχι εναλλακτικών, τουλάχιστον των άμεσων (ευνοϊκή διευθέτηση χρέους). Το πιο εύκολο είναι να συμβιβαστείς και να υποκύψεις στις απαιτήσεις των. Με σκληρές διαπραγματεύσεις η χώρα μας μπορεί και πρέπει άμεσα να απαιτήσει διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους ως παράνομου και δυσβάσταχτου, ακόμη και με την απειλή στάσης πληρωμών και φυσικά χρηματοδότηση με χαμηλά επιτόκια (1% από Ε.Κ.Τ.) για την ανάπτυξή της. Γιατί στο κάτω-κάτω από κάπου πρέπει να αρχίσουν οι διαδικασίες και πιέσεις για την Ευρώπη των λαών και της Αλληλεγγύης. Σε διαφορετική περίπτωση ας ακολουθήσει κάθε χώρα το δικό της δρόμο.

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΘΑ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ




Οι μαζικές διαδηλώσεις στις 28-29/6 , και η επί 1 μισή μήνα παρουσία των «Αγανακτισμένων- Αποφασισμένων» στην Πλατεία Συντάγματος, αποτέλεσαν τον νούμερο 1 στόχο της κρατικής καταστολής που μέσω των ΜΑΤ και ομάδων παρακρατικών επιδόθηκαν σε ένα απίστευτο πογκρόμ βίας και χημικού πολέμου .
Στόχος φυσικά οι χιλιάδες ειρηνικοί διαδηλωτές (άνεργοι , νέοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι) που αντιστέκονται στην ισοπέδωση του συνόλου της κοινωνίας που η πολιτική κυβέρνησης και τρόικας επιτάσσει.
Εδώ και 1 μισή χρόνο η χώρα τελεί κάτω από ένα ιδιόμορφο καθεστώς που δεν έχει μοναδικό σκοπό την δημοσιονομική της εξυγίανση αλλά αντιθέτως επιβάλει την φτωχοποίηση των πολιτών μέσο τις καταλήστευσης των μισθών και των συντάξεων, τον στραγγαλισμό του μέλλοντος χιλιάδων νέων δείχνοντας τους τον δρόμο της ανεργίας , ενώ τελευταία βγάζει σε πλειστηριασμό και τον δημόσιο πλούτο.
Μνημόνιο 1, Μνημόνιο 2, Μεσοπρόθεσμο, εφαρμοστικοί νόμοι, θυσίες, περικοπές, καταργήσεις εργασιακών δικαιωμάτων, φόροι, έκτακτες εισφορές…. και αλλά πολλά στο όνομα ενός δυσβάστακτου χρέους που κανείς δεν ξέρει ,τι είναι αυτό το χρέος; Σε ποιον χρωστάμε; Πόσο χρωστάμε; Με ποιους όρους συνάφθηκαν αυτά τα χρέη ;Που πήγαν και που επενδύθηκαν; Που είναι τώρα αυτά τα υπέρογκα ποσά; Πως ωφελήθηκε η χώρα από αυτά τα δάνεια;
Σήμερα οι πολίτες καλούνται, να πληρώσουν όλη αυτή την αδιαφάνεια και την κακοδιαχείριση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με τον πιο βάρβαρο τρόπο, αφού πρώτα λοιδορήθηκαν ως ομοτράπεζοι στο μεγάλο φαγοπότι των πολιτικά υπεύθυνων, τώρα βλέπουν το μέλλον τους να υποθηκεύεται στο όνομα μιας κρίσης χρέους που σαρώνει το σύνολο των ευρωπαϊκών χώρων του νότου και όχι μονό.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν υπάρχει διέξοδος από αυτήν την αποτυχημένη συνταγή που εφαρμόζει η κυβέρνηση με τους εταίρους της, αν υπάρχει βιώσιμη απάντηση που θα βάλει την νέα γένια στο προσκήνιο και δεν θα την χαντακώνει σε ένα αύριο χωρίς δικαιώματα.
Αν δει για παράδειγμα κανείς τι ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα από τους ‘’ηρωικούς’’ 155,για το μέλλον των νέων θα καταλάβει. Περιληπτικά:
1. Καθιερώνεται, το ελαστικό 10ωρο χωρίς υπερωριακή αμοιβή
2. Καθιερώνεται ο μισθός στο 80% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους νέους ως 25 ετών
3. Επεκτείνονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
4. Ενισχύεται η υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων, που κατουσίαν καταργεί τα συνδικάτα δηλαδή την εκπροσώπηση των εργαζομένων
Άρα η απάντηση σήμερα, δεν περνά σίγουρα μέσα από την λιτότητα και τη εξόντωση της ελπίδας των νέων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνδιαμορφώσει μαζί με τα κινήματα για τις ανάγκες της κοινωνίας μια πολιτική πρόταση που κινείται στου άξονες:
• Αναδιαπραγμάτευση του χρέους με την διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρος του
• Αναδιανομή του πλούτου προς όφελος της κοινωνίας
• Δημόσιος-κοινωνικός πυλώνας τραπεζών, μέσω της κρατικοποίησης τους που θα βοηθήσει τα νοικοκυριά να ανασάνουν
• Απεμπλοκή από το μνημόνιο και ώθηση στην απασχόληση κυρίως των νέων με την αξιοποίηση του νέου επιστημονικού προσωπικού που υπάρχει στη χώρα μας
• Δημιουργία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ταμείου ενίσχυσης της ανάπτυξης και της απασχόλησης για όλα τα κράτη της Ευρώπης

Οι αγώνες από εδώ και περά στον τόπο μας, θα κρίνουν πολλά. Οι νέες και οι νέοι έχουν πια ξυπνήσει και ζηταν πίσω το μέλλον τους.

ΣΤΡΑΤΟΥΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ


Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, για το βακτήριο Ε.Coli σε προϊόντα «LIDL» στην Ελλάδα




Νίκος Χουντής:

• «Υπάρχει αδυναμία των γερμανικών αρχών να ελέγξουν αποτελεσματικά την ποιότητα των τροφίμων που παράγουν και διακινούν».

• «Να ελεγχθούν όλα τα προϊόντα τροφίμων γερμανικής προέλευσης».

• «‘Φθηνή’ τροφή για τους πληβείους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας».

Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το θανατηφόρο βακτήριο Ε.coli που ανιχνεύτηκε σε προϊόντα του σούπερ μάρκετ «LIDL», κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής. Πιο συγκεκριμένα, στην ερώτησή του ο Νίκος Χουντής αναφέρεται στους δειγματοληπτικούς ελέγχους του ΕΦΕΤ που πραγματοποιήθηκαν σε αποθήκες του σούπερ μάρκετ «LIDL», και στους οποίους ανιχνεύθηκε το παθογόνο βακτήριο Ε.coli, σε προϊόν με την εμπορική επωνυμία «Marvest», προέλευσης Γερμανίας.

Στη συνέχεια της ερώτησής του, ο Νίκος Χουντής αφού επισημαίνει τις «τεράστιες διαστάσεις που έχει πάρει σε όλη την Ε.Ε. η επιδημία του εν λόγω βακτηρίου, με τους δεκάδες νεκρούς και τους χιλιάδες ασθενείς, την τεράστια οικονομική καταστροφή που πλήττει τους παραγωγούς», τονίζει «την προφανή αδυναμία των γερμανικών αρχών να χειριστούν το όλο θέμα με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα».

Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο Νίκος Χουντής, αφού σημειώνει την «αδυναμία των γερμανικών αρχών να ελέγξουν αποτελεσματικά την ποιότητα των τροφίμων που παράγουν και διακινούν», ζητάει από την Κομισιόν να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να ελεγχθούν όλα τα τρόφιμα που διακινούν τα σούπερ μάρκετ «LIDL», καθώς επίσης να πάρει μέτρα για τον αποτελεσματικό έλεγχο όλων των προϊόντων γερμανικής προέλευσης ώστε μην κινδυνεύει η υγεία των ευρωπαίων καταναλωτών.

Με αφορμή την κατάθεση της ερώτησης ο Νίκος Χουντής έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Πολλαπλασιάζονται τα διατροφικά σκάνδαλα με προϊόντα γερμανικής προέλευσης, καθώς επίσης και τα φαινόμενα απόκρυψης και συγκάλυψης της προέλευσης και των ενόχων αυτών των σκανδάλων. Μόλις πριν από 6 μήνες αποκαλύφθηκε η υπόθεση των μολυσμένων ζωοτροφών που μόλυνε πουλερικά, αυγά και χοίρους και αποκαλύφθηκε ότι οι γερμανικές αρχές, ενώ γνώριζαν την πηγή της μόλυνσης, το απέκρυβαν τόσο από τον γερμανικό λαό όσο και από την Κομισιόν.

Τα τελευταία χρόνια η Γερμανία ακολουθεί μια πολιτική χαμηλών μισθών και ταυτόχρονα συμπίεσης των τιμών, κυρίως των προϊόντων διατροφής, κάνοντας έκπτωση, τόσο στην ποιότητα, όσο και στους υγειονομικούς ελέγχους. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν στην Γερμανία, και επεκτάθηκαν σε όλη την Ευρώπη, οι αλυσίδες λιανικής πώλησης χαμηλού κόστους. Είναι η πολιτική της ‘φθηνής’ τροφής για τους πληβείους στο όνομα των χαμηλών μισθών και της υψηλής ανταγωνιστικότητας».

To Γραφείο Τύπου

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΡΝΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΡΝΟΝΤΑΙ



Του ΘΑΝ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Ο Χρήστος Παπουτσής είναι από τα πιο γνωστά πρόσωπα του φοιτητικού κινήματος στη χούντα και στις απαρχές της μεταπολίτευσης. Και η οπωσδήποτε φωτεινή αυτή περίοδος των νεανικών του χρόνων, που τον έφερε ως τη θέση του προέδρου της ΕΦΕΕ, του άνοιξε αργότερα το δρόμο για μια λαμπρή πολιτική καριέρα από τις γραμμές του ΠΑΣΟΚ. Το οποίο είτε ως επίτροπος, είτε ως υπουργός, είτε από άλλες υψηλές και καλά αμειβόμενες θέσεις, υπηρετεί πιστά πάνω από τριάντα χρόνια. Από μια άποψη λοιπόν ανταμείφθηκε σε αντίθεση με άλλους για τους δύσκολους αγώνες του. Και ορθώς ανταμείφθηκε -αυτό έλειπε να καταλάβουν όλα τα δημοκρατικά αξιώματα οι ανανήψαντες χουντικοί, ή οι «άκαπνοι».

Ως εδώ όλα καλά και ψόγος ουδείς. Αλλά πώς συμβιβάζονται οι ασυμβίβαστοι αγώνες για τη δημοκρατία με τους ύμνους στην αστυνομική καταστολή και στα χημικά, που παρακολουθήσαμε όλοι από τηλεοράσεως την Πέμπτη; Πώς κάποιος που έχει φάει με το κουτάλι τα δακρυγόνα, τις προβοκάτσιες, την αστυνομική βία, την προπαγάνδα του νόμου και της τάξης, τα κάθε είδους κόλπα και εγκλήματα της εξουσίας, τώρα εμφανίζεται ως απολογητής τους; Και πώς επιχειρεί να μας πουλήσει τα παλιά φούμαρα για σατανικούς ταραξίες με σατανικά σχέδια, και την Κερατέα ως προπονητήριο του Συντάγματος; Αναπαράγοντας τη μετεμφυλιακή και εν συνεχεία χουντική άποψη του Δακτύλου –κομμουνιστικού, αναρχικού, ή αναρχοκομμουνιστικού, λίγη σημασία έχει- που βρίσκεται πίσω από τον χημικό και όχι μόνο πόλεμο;

Εντάξει, τα ερωτήματα είναι ρητορικά και ξέρουμε ότι στις μεγάλες αίθουσες της κάθε είδους εξουσίας βρίσκονται οι απαντήσεις. Αν κάτι όμως επιδιώκουν είναι να δείξουν σε πόσο μεγάλη και σχιζοφρενική απόσταση βρίσκονται όσα ο συγκεκριμένος πολιτικός έλεγε και έκανε στα νιάτα του, απ’ όσα λέει και κάνει τώρα. Κι επειδή δεν είναι μόνον αυτός το μαύρο πρόβατο της γενιάς του Πολυτεχνείου, επειδή υπάρχει εκεί έξω ολόκληρο κοπάδι που βελάζει ακατάπαυστα, γι’ αυτό φτάσαμε να έχει καταστεί ύποπτη όλη η εν λόγω γενιά και να είναι έτοιμοι να την πάρουν με τις πέτρες οι καμένοι από μνημόνια και μεσοπρόθεσμα πολίτες και πρώτοι-πρώτοι οι Αγανακτισμένοι. Την ίδια στιγμή που και η επίσημη προπαγάνδα του νέου καθεστώτος την παρουσιάζει σαν μια γενιά που κυβέρνησε από τη μεταπολίτευση και μετά και δημιούργησε μια Ελλάδα της τεμπελιάς, του κομματισμού, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς και της καλοπέρασης με δανεικά.

Αυτό όμως είναι μόνο ένα μικρό μέρος της εικόνας. Διότι εκτός από τον διάσημο Χρήστο Παπουτσή εμφανίστηκε την Τετάρτη στις οθόνες μας και ο άσημος Σήφης Καυκαλάς. Ποιος είναι αυτός; ρωτούσαν οι νεότεροι. Αυτός λοιπόν είναι ένα από τα εξεγερμένα παιδιά του Πολυτεχνείου, στον οποίο η εξουσία του Παπουτσή επιδαψίλευσε την Τετάρτη όλως ιδιαίτερες περιποιήσεις. Την ίδια στιγμή που οι αστυνομικοί χαριεντίζονταν με τους κουκουλοφόρους συνεργάτες τους και τους φυγάδευαν στο προαύλιο της Βουλής, χωρίς ούτε καν τα στειλιάρια να τους αφαιρέσουν, αυτόν τον έσερναν σαν τσουβάλι, τον χτυπούσαν στην πλάτη και τον κακοποιούσαν με κάθε τρόπο.

Κάναμε λάθος που σωπάσαμε τόσα χρόνια, κι αφήσαμε αυτούς να διασύρουν όλη τη γενιά μας, είπες μιλώντας στον 105,5. Σώπασε ή όχι πάντως, την κρίσιμη στιγμή ήταν μαζί με τους πολίτες στο Σύνταγμα, απέναντι από τα τάγματα εφόδου του Παπουτσή, τη μανία των οποίων δοκίμασε, όπως και στην εποχή της χούντας. Και όποιος ξέρει πρόσωπα και πράγματα, είδε και αναγνώρισε ανάμεσα στο πλήθος όλες τις μέρες, και τη μαύρη Τετάρτη, εκατοντάδες από τα παιδιά του Πολυτεχνείου, που μεγάλωσαν, άσπρισαν, αλλά… μυαλό δεν έβαλαν. Που επιμένουν να βρίσκονται από την από δω μεριά, τη στιγμή που κάποιοι άλλοι προτιμούν την από κει, στηρίζουν τα μνημόνια και υποστηρίζουν την καταστολή.

Ως εκ τούτου όταν μιλάνε ορισμένοι για τη γενιά του Πολυτεχνείου και την εξέλιξή της, καλώς κάνουν και λοιδορούν όσους ξέχασαν την αφετηρία τους, κι ακόμα καλύτερα κάνουν και κατηγορούν όσους άλλαξαν τόσο που να γίνουν αγνώριστοι. Καλό όμως είναι να μην διαγράφουν και τους άλλους, τους πολύ περισσότερους, που άλλου είδους σφάλματα μπορεί να έχουν κάνει, αλλά προσπαθούν να είναι συνεπείς και παρόντες. Κι ακόμα καλύτερο είναι να ξεχωρίζουμε τον κάθε Σήφη, που ακόμα τρώει ξύλο, από τον κάθε Παπουτσή, που δέρνει…

*Αναδημοσίευση από την «Κυριακάτικη Αυγή»

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για το νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ



Με το νέο νόμο πλαίσιο για τα πανεπιστήμια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.

Η κατάργηση της ακαδημαϊκής και διοικητικής αυτοτέλειας των ιδρυμάτων με την κατάργηση της Συγκλήτου και τη θεσμοθέτηση των Συμβουλίων, η σύνδεση της χρηματοδότησης με βάση την εκπλήρωση των αγοραίων όρων που θα τίθενται κάθε φορά, το σπάσιμο των σπουδών σε 3 κύκλους με την καθιέρωση πρώτου 3ετούς κύκλου bachelor και η συνακόλουθη διάλυση των πτυχίων, οι διαγραφές φοιτητών και οι απολύσεις καθηγητών, αποτελούν τις πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που έχουν γνωρίσει τα πανεπιστήμια εδώ και δεκαετίες.

Όλες αυτές οι προτεινόμενες αλλαγές συγκλίνουν στη μετατροπή των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων σε ιδιωτικές εταιρίες που θα είναι μόνο κατ’ όνομα δημόσιες, ενώ στην πραγματικότητα θα λειτουργούν με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, για να παρέχουν φτηνούς και αναλώσιμους στην αγορά εργασίας επισφαλείς εργαζομένους. Ο κοινωνικός χαρακτήρας των πανεπιστημίων καταργείται, η παιδεία παύει να αποτελεί ένα δημόσιο για τους πολίτες αγαθό.

Η Υπουργός Παιδείας φέρνει το νομοσχέδιο μέσα στον Ιούλιο και παρά την πλήρη αντίθεση του συνόλου της πανεπιστημιακής κοινότητας στα σχέδιά της. Για μια ακόμη φορά, η κυβέρνηση λειτουργεί χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση και θυμίζει εποχές που πραγματικά το πανεπιστήμιο ήταν υπό επιτήρηση. Οι αγώνες των φοιτητών, των καθηγητών και των εργαζομένων θα θυμίσουν στην κυβέρνηση ότι τα πανεπιστήμια ανήκουν στην κοινωνία και θα μπλοκάρουν τα αντιδραστικά της σχέδια.

To Γραφείο Τύπου

Φλερτάροντας με τον θάνατο




Του Γιώργου Αυγερόπουλου*

*Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Exandas Documentaries

Έχω καλύψει συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία σε διάφορα μέρη του κόσμου εκτός της Ελλάδας, όπως στην Αργεντινή, την Ιταλία, τη Βολιβία και το Μεξικό. Ειδικά στο Μεξικό οι αστυνομικοί, όπως γνωρίζουν πολλοί, θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι και διεφθαρμένοι.

Όμως αυτό που έζησα και κατέγραψα τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου χθες Τετάρτη 29.6 στο Σύνταγμα ξεπερνάει σε αγριότητα κάθε όριο. Η Ελληνική Αστυνομία παίρνει δίκαια και με διαφορά το βραβείο βαρβαρότητας. Μιας βαρβαρότητας που καμία σχέση δεν είχε με καταστολή, αλλά ήταν ένα συνεχές φλερτ με τον θάνατο.

Από θαύμα δεν θρηνήσαμε νεκρούς. Και ο κ. Παπουτσής θα πρέπει να ανάψει λαμπάδα στον Θεό που πιστεύει, καθώς μόνο στην καλή του τύχη θα πρέπει να αποδοθεί το γεγονός ότι δεν απολογείται σήμερα για θύματα.

Το σχέδιο εκκένωσης της πλατείας Συντάγματος τις δύο τελευταίες μέρες ήταν ένα "γιουρούσι", όπως εύστοχα παρατήρησε ο Αϊμάν, Ισπανός δημοσιογράφος που εργάζεται για το Al Jazeera. Ένα γιουρούσι εναντίον όλων και όποιον πάρει ο χάρος. "Μα καλά, τι αστυνομία είναι αυτή που έχετε;" με ρώτησε αγανακτισμένος. "Είστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον ακόμα" μου είπε με νόημα χαμογελώντας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Περίπου στις 13.30 υπάρχει πολύς κόσμος συγκεντρωμένος μπροστά από τη Βουλή. Δεν είναι κουκουλοφόροι. Δεν πετάνε πέτρες. Είναι γέροι, νέοι, γυναίκες, άντρες, φοιτήτριες και φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι που φωνάζουν συνθήματα, ρίχνουν τη γνωστή μούντζα προς το κοινοβούλιο και οι πιο θερμόαιμοι μπροστά - μπροστά άντε να εκτοξεύουν καμιά βρισιά εναντίον των αστυνομικών και να κουνάνε τα κιγκλιδώματα που έχουν στηθεί μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Τίποτα το σημαντικό δηλαδή που να δικαιολογεί αυτό που θα ακολουθήσει.

Ξαφνικά από παντού, από δεξιά, από αριστερά και από το κέντρο, αρχίζει μια γενική επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων που απωθούν τους διαδηλωτές προς τα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος. Φανταστείτε δηλαδή χιλιάδες ανθρώπους να τρέχουν αλλόφρονες προς ένα στενό άνοιγμα, το πλάτος του οποίου δεν ξεπερνά τα δέκα μέτρα. Από πίσω τους τα ΜΑΤ ρίχνουν μέσα στο πλήθος χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα, προκαλώντας πανικό.

Άνθρωποι καίγονται από τις φλόγες, πνίγονται από τα δακρυγόνα, δεν βλέπουν μπροστά τους και αρχίζουν να ποδοπατούν ο ένας τον άλλον και να κουτρουβαλούν στα σκαλιά. Υπάρχουν άνθρωποι λιπόθυμοι, άλλοι ποδοπατημένοι μέσ' στα αίματα. Παρόλα αυτά οι αστυνομικοί δεν αποχωρούν. Χτυπάνε με τα γκλομπς όποιον βρουν μπροστά τους, ανθρώπους δηλαδή που τρέχουν να σωθούν πατώντας ο ένας πάνω στον άλλον.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Πέρα από τη δράση των προβοκατόρων, η οποία έχει καταγραφεί σε βίντεο και φωτογραφίες που βγήκαν και θα συνεχίσουν να βγαίνουν τις επόμενες μέρες, πέρα από τους μπαχαλάκηδες, τη δράση των οποίων απεχθάνομαι και διαφωνώ κάθετα, η πέτρα είναι πλέον εύκολο να φύγει από το χέρι οποιουδήποτε, που τον χτύπησαν, τον ψέκασαν και είναι άνεργος, άστεγος -ναι, υπάρχουν πλέον νεοάστεγοι- και κάθε μέρα γίνεται φτωχότερος χωρίς να βλέπει διέξοδο από πουθενά.

Δεν σας κρύβω ότι φοβήθηκα βλέποντας μια άνευ προηγουμένου αγριότητα να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου. Ένιωσα τον ίδιο φόβο που έχω νιώσει σε ζόρικες περιοχές του πλανήτη. Ένιωσα τον φόβο του θανάτου. Καθώς νόμιζα πως ήταν η ιδέα μου και πως είχα ξεσυνηθίσει να δουλεύω στην Ελλάδα -έχω να δουλέψω στη χώρα μου από το έτος 2000- ρώτησα παλιούς μου συναδέλφους αν είχαν ξαναζήσει κάτι τέτοιο εδώ. Μου απάντησαν πως δεν είχαν ξαναζήσει κάτι παρόμοιο.

Θα ήθελα λοιπόν ένας λογικός άνθρωπος από το υπουργείο "Προστασίας του Πολίτη" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί πλέον ο τίτλος του μου θυμίζει το υπουργείο Αγάπης του Όργουελ στο "1984") να μου απαντήσει στις εξής ερωτήσεις:

1. Ποιος έδωσε την εντολή για τη γενική επίθεση στις 13.30 και γιατί; Ποιανού ιδέα ήταν να διατάξει τις αστυνομικές δυνάμεις να κυνηγήσουν ένα πανικόβλητο πλήθος που ποδοπατιέται στα σκαλιά πετώντας κρότου - λάμψης και δακρυγόνα χτυπώντας αδιακρίτως, παίζοντας κορώνα γράμματα την πιθανότητα κάποιος ανάμεσα στους χιλιάδες να αφήσει την τελευταία του πνοή στην πλατεία.

2. Για ποιο λόγο οι αστυνομικοί δεν σεβάστηκαν το ιατρείο της πλατείας Συντάγματος; Επαγγελματίες γιατροί, πνευμονολόγοι και άλλοι, όλοι εθελοντές, φρόντιζαν τραυματίες καθ' όλη τη διάρκεια των συγκρούσεων. Δεν ήταν "κουκουλοφόροι", γιατροί ήταν. Φώναζαν στους αστυνομικούς "εδώ είναι ιατρείο", αλλά καμία σημασία δεν έδιναν εκείνοι. Αφιονισμένοι, τους έριχναν δακρυγόνα και τους χτυπούσαν.

Όπως μας είπε ένας γιατρός: "Αυτά δεν γίνονται ούτε στον πόλεμο. Ακόμα και στον πόλεμο υπάρχει ανακωχή για να μαζέψεις και να φροντίσεις τους τραυματίες". Τα μάζεψαν άρον - άρον οι άνθρωποι και έστησαν το ιατρείο κάτω στο μετρό, αλλά ούτε και αυτό γλίτωσε από τις ρίψεις χημικών.

3. Για ποιο λόγο χτυπήθηκαν δάσκαλοι στη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος; Και αυτοί κουκουλοφόροι; Δεν νομίζω.

Τα ΜΑΤ, αφού πέταξαν δακρυγόνα στην είσοδο του κτηρίου στην οδό Ξενοφώντος 15, άρχισαν να τους πετούν πέτρες (!) και να ανοίγουν κεφάλια με την ανάποδη του γκλομπ, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων. Τρεις τραυματίες, ένας με σπασμένα πλευρά, ένας με ανοιγμένο κεφάλι και ένας με ελαφρά τραύματα στο χέρι.

Έλεγαν οι δάσκαλοι: "Όταν μια κοινωνία κακοποιεί τους δασκάλους της, βρίσκεται στο κατώτερο σκαλοπάτι που μπορεί να φτάσει".

4. Με ποια λογική οι αστυνομικοί έριξαν χημικά και χτύπησαν ανθρώπους μέσα σε μανάβικα και σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι και στην Πλάκα προκαλώντας τρόμο σε πελάτες και τουρίστες;

5. Και τέλος κάτι προσωπικό για τον κ. Παπουτσή: Γιατί με χτυπήσατε; Όχι εσείς δηλαδή, ένας από τους άνδρες της αστυνομίας σας. Επειδή όμως εγώ δεν γνωρίζω τον "ανώνυμο" ΜΑΤατζή και γνωρίζω εσάς, θα ήθελα πραγματικά μια απάντηση. Η κατάσταση ήταν σχετικά ήρεμη εκείνη την ώρα και 'γώ τραβούσα με την κάμερα μια διμοιρία των ΜΑΤ που ανέβαινε προς τη Βουλή, όταν ένας ξέκοψε από τη διμοιρία του, ήρθε προς το μέρος μου και στάθηκε μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. Σταμάτησα να τραβάω και κατέβασα την κάμερα. Με κοιτούσε μες στα μάτια. Του είπα τι θέλει και ως απάντηση εισέπραξα μία, για να θυμάμαι τη μέρα. Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει: "Τον Αυγερόπουλο χτυπάς, ρε". Δεν αντέδρασα καθόλου και εκείνος απομακρύνθηκε. Αν είχα αντιδράσει, ίσως να τα λέγαμε στο τμήμα, όπου θα μου ζητάγατε συγγνώμη για την... "παρεξήγηση". Παρεμπιπτόντως: Στην Οαχάκα, όταν με είχαν στριμώξει μαζί με τον κάμεραμάν μου οι Μεξικανοί αστυνομικοί, που όπως είπαμε θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι και διεφθαρμένοι, τους φώναξα "Δημοσιογράφος" και δεν με πείραξαν. Στη χώρα μου τις έφαγα για πρώτη φορά.

Ανακοίνωση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για τη σημερινή επίθεση του κ. Απόστολου Κακλαμάνη εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ




Όσα συνέβησαν σήμερα το απόγευμα στη Βουλή, όπου ο πολιτικός διάλογος αντικαταστάθηκε από τις υβριστικές συμπεριφορές εναντίον των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με μια ιδιότυπη «κοινοβουλευτική οχλοκρατία», παρά με κοινοβουλευτική πολιτική αντιπαράθεση.

Η σημερινή προσπάθεια του κ. Κακλαμάνη να συνδέσει επεισόδια εις βάρος

βουλευτών του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια σαφή κλιμάκωση της στρατηγικής της έντασης που άρχισε από τους κκ Πάγκαλο και Πεταλωτή και μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου συκοφάντησης του χώρου της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τον αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό κατήφορο της κυβέρνησης.

Στην καλύτερη περίπτωση, αποτελεί και έναν επικοινωνιακό αντιπερισπασμό στη σημερινή κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα για τις εγκληματικές πρακτικές εις βάρος διαδηλωτών στη διαδήλωση της Τετάρτης, αλλά και μάταιη προσπάθεια συσπείρωσης της βάσης του ΠΑΣΟΚ, σε μια περίοδο όπου οι δυνάμεις της αριστεράς συναντιούνται στους κοινωνικούς χώρους με τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ.

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης θα πρέπει να επικεντρωθούν στο να περισώσει ό,τι της έχει απομείνει από την αξιοπρέπειά της και να προκηρύξει άμεσα εκλογές, όπου θα εκφραστεί η λαϊκή βούληση, αντί να μετατρέπει τη Βουλή σε θέατρο του παραλόγου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αλληλέγγυος με τις ειρηνικές και μαζικές διαδηλώσεις που πλημμυρίζουν τις πλατείες της Ελλάδας και είναι εκ διαμέτρου αντίθετος με πρακτικές βίας, που η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει προς όφελός της. Η πάλη ενάντια στο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και την κυβέρνηση θα συνεχιστεί, με νικητές τη νεολαία και τους εργαζόμενους.

To Γραφείο Τύπου